Władysław Syrokomla - Pocztylion

– Tu piją i gwarzą, ty jeden w téj wrzawie,
Wyglądasz jak jeniec w niewoli; —
Weź czarkę, weź lulkę, siądź tutaj na ławie,
I powiedz, co tobie tak boli 1 1 co tobie (…) boli (reg.) – co cię boli; co ci dolega. [przypis edytorski] ?

Ni dzwonek, ni trąbka, ni kraśne 2 2 kraśny – piękny. [przypis edytorski] dziewczęta,
Nie mogą rozerwać twéj nudy 3 3 nuda – tu: znużenie, niechęć do rozrywek, melancholia. [przypis edytorski] ;
Dwa lata tu żyjesz, a nikt nie pamięta
Ażebyś był wesół jak wprzódy.

– O! bo też mi gorzko, bo smutno mi wszędzie,
Nie miło na świecie, nie miło;
Daj czarkę! przy czarce odważniéj mi będzie, —
Posłuchaj co mi się zdarzyło:

Gdym przystał na pocztę, zbyt jeszczem był 4 4 jeszczem był – konstrukcja z ruchomą końcówką czasownika: jeszcze byłem. [przypis edytorski] młody,
Lecz dusza dość miała swéj mocy;
Nie znało się wprawdzie wygody, swobody,
Nie było ni święta, ni nocy.

Od ranka do zmroku, od zmroku do ranka,
Woziłem pakiety i pany, —
Dostałem złotówkę; o! wtedy hulanka,
Wesoły i syt, i pijany!

Zwodziłem dziewczęta, skarbiłem przyjaciół,