Aristophanes - De Ridders

Is dat één van de spreuken „Schenk me nòg eens in?”

O Bakis!

O Bakis! Wat is er?

O Bakis! Wat is er? Kerel, schenk me nòg eens in!

Ik denk dat die Bakis nog al diep in ’t glaasje keek.

125Vervloekte Paphlagoniër, heb je dit bewaard,
’t Orakel vreezend dat je zelf betrof?

’t Orakel vreezend dat je zelf betrof? Hoe dan?

Omdat er duidelijk staat, dat hij verloren is.

Wat zeg je?

Wat zeg je? Kijk eens, duidelijk staat het in de spreuk
Dat er allereerst een vlashandelaar is opgestaan,
130Die al de zaken van den staat besturen zal.

Eén handelaar dus. En wat komt er dan? Spreek op.

Een schapenhand’laar zal daarna de tweede zijn.

Twéé handelaars dus. Wat gebeurt er dan met dien?

Hij zal besturen, tot er nòg een beroerder vent
135Dan hij zal komen, en dan gaat hij op de flesch.
Dán komt er een hand’laar in huiden, een Paphlagoniër,
Een dief, een schreeuwer, met ’n stem als ’n waterval.

Moet dan de schapenverkooper weêr te gronde gaan
Door een leêrverkooper?

Door een leêrverkooper? Zeker.

Door een leêrverkooper? Zeker. Wat een ongeluk!
140Zou er soms niet nòg een andre verkooper ergens zijn?

Er is er nog één, die kerel heeft een prachtig vak.

Wat voor een beroep?

Wat voor een beroep? Moet ik het zeggen?

Wat voor een beroep? Moet ik het zeggen? Ja, bij Zeus!

Een worstverkooper zal het zijn, die hèm verdrijft.

Een worstverkooper? Bij Poseidon, wat een vak.
145Waar zullen wij dat mannetje eens zoeken gaan?

Wij gaan hem zoeken!

Wij gaan hem zoeken! Kijk, daar komt hij waarlijk aan,
Hoe godstoevallig! naar de markt!

Hoe godstoevallig! naar de markt! O beste vrind,
O worstverkooper, heerlijke kerel, kom bij ons,
Kom op ’t tooneel, en red geheel de stad en ons!

150Wat is er? Waarom roep je?

Wat is er? Waarom roep je? Kom toch hier, en hoor
Hoe’n welgelukzalig en voorspoedig man je bent.

Zeg, neem jij hem maar dadelijk z’n worstplank af.
Vertel hem dàn, wat het orakel hem voorspelt,
En ik ga op post staan bij den Paphlagoniër.

155Kom, leg jij eerst maar je bagaadje op den grond,
En groet daarna eerbiedig d’aarde en de goôn.

Ziedaar. Wat is er?

Ziedaar. Wat is er? O gelukkige, rijke man!
In ’t heden niets, maar morgen overmachtig groot!
„O hertog van het zalige Atheensche volk!”

160Laat jij me liever darmen schoonmaken, beste vrind,
En beuling verkoopen. Waarom hou je me voor den gek?

Wat voor een beuling, gekke kerel? Kijk ’t publiek!
„Ziet gij geschaard der volken rijen?”

„Ziet gij geschaard der volken rijen?” Ja, dat zie ’k.

„Van al die scharen zult gij zelf de hertog zijn,”
165En van de markt, en van de havens, en de Pnyx,
Den raad zal je trappen, klein zal je houden de generaals,
En binden en boeien, en vrouwen pakken op ’t stadhuis.

Ik?

Ik? Jij, welzeker! je ziet nog niet eens je heele macht.
Stap op het tooneel, ga op je eigen worstplank staan.
170Zie d’eilanden die in een kring gelegen zijn.

Die zie ik.

Die zie ik. De handelsplaatsen en de schepen ook?

Ik zie ze.

Ik zie ze. Ben je dan niet een overgelukkig man?
Kijk nu eens met je rechteroog naar Karië,
En met je linker moet je tot Karthago zien.

175Ik verrek m’n oogen, noem je dat soms m’n geluk?

Dat niet, maar alles wordt op ùwen wenk verkocht.
Gij wordt in waarheid, zóó als ’t oud orakel zegt,
Een man van aanzien.

Een man van aanzien. Zeg mij eerst, hoe zal ik ooit
Van aanzien worden, als ik niets dan worst verkoop?

180Juist dàt is de reden dat j’ een man van aanzien wordt,
Je komt van de markt, je fopt de menschen, bent brutaal.

Maar ’k vind niet dat ik zelf zoo’n aanzien waardig ben.

Wat zeg je? vindt je zelf niet dat j’ een rang verdient?
Het komt me voor dat jij jezelven heel goed kent.
185Ben je soms van nette ouders?

Ben je soms van nette ouders? Bij de goden, neen!
Dat zou ’k je kunnen leeren…

Dat zou ’k je kunnen leeren… Zalig is dan uw lot,
Dan zijt g’ uitnemend voor het staatsbestuur geschikt.