Макс Шчур - Адрасная кніга

а ў Менску браў за іх утрыдорага

на Нямізе гандлявалі аўдыёкасэтамі

з самай неверагоднай музыкай

ад Баха да тыбэцкіх манахаў

пра джаз ня кажучы

Няміга потым увайшла ў гісторыю

таксама на жаль у сувязі з музыкай

але найбольш музыкі

было ў Круглым пераходзе на плошчы Перамогі

там ня толькі бесьперапынна выступалі флейтысты

скрыпачы гітарысты саксафаністы

(пераважна зь філяры

куды мы між іншым хадзілі на клясычныя канцэрты

пагрызьці сушкі замест папкорну)

але там жа знаходзілася і невялічкая крама з электронікай

дзе бесьперапынна круцілі музычныя кліпы

памятаю як цягам першага курсу

я штодня прынамсі гадзіну прастойваў у гэтай краме

пад выглядам таго што цікаўлюся электронікай

і глядзеў усе музычныя кліпы запар

у чаканьні, калі зноў пакажуць кліп Фрэдзі Мэрк’юры

«Ін май дыфэнс»

але кліпа болей так і не паўтарылі

менавіта ў Круглым пераходзе

каля нашага ўнівэру

найбольш усяго адбывалася

гэта тут нас зь сябрам Саблікам упершыню ў жыцьці

самі клеілі дзьве менскія дзеўкі

падпітыя крыху старэйшыя й больш разьняволеныя за нас

але склеілі толькі Сабліка

бо я пасьля кліпу Мэрк’юры ў сабе да часу засумняваўся

гэта тут мы сустракаліся й разьвітваліся

з сваімі каханымі

зь іншых раёнаў горада

а яшчэ я тут неяк спаткаў свайго калегу Алеся Разанава

які памятаў мяне зь Берасьця

ён спытаўся «Чаму вы не прыходзіце да нас у рэдакцыю?»

маючы на ўвазе напэўна «Крыніцу»

я ў адказ паціснуў плячыма

ня ведаючы як патлумачыць Алесю Разанаву

чаму я не прыходжу ў рэдакцыю

але потым знайшоўся і разьвёў рукамі

нібы спрабуючы абняць увесь Круглы як Зямля пераход

з усімі ягонымі мінакамі жабракамі й музыкамі

Алесь Разанаў тады мяне зразумеў

усьміхнуўся

разьвітаўся і засьпяшаўся ў мэтро

Менскія кінатэатры былі нашым другім домам

у «Міры» мы ўпершыню глядзелі «Палп Фікшан»

у «Маскве» «Фарынэлі» й «Сэвэн»

у «Альтэрнатыўным клюбе» Фяненкі

«Дарогу» Фэліні у «Кастрычніку»

польскую эротыку з назваю «Порна»

(у перакладзе «Мужчына ў пошуках каханьня»)

у «Перамозе» незабыўных «Парыскіх свавольніц»

(таксама эротыку, зь якой выразалі ўсе эратычныя сцэны

пакінуўшы толькі спэрму на капоце машыны)

у «Кіеве» ўжо і ня памятаю што

але з усіх менскіх кіназаляў

нашым першым другім домам

быў ДК Прафсаюзаў на Кастрычніцкай плошчы

культавы Храм Мастацтва

дзе ў рамках пэрыядычных тыднёвых паказаў замежных фільмаў

на сцэну штовечар узыходзіла зорка Максіма Жбанкова

ад якога сцаліся кіпенем дзеўкі

і які сваім узмоцненым мікрафонам шэптам

заварожваў аўдыторыю лепш за гіпнатызэра

ніколі не забуду ДК Прафсаюзаў

ня дзякуючы Гільяму ці Грынэўэю

а перадусім дзякуючы фільму Труфо «Чатырыста ўдараў»

пры тым што з самога фільма я ні халеры ня помню

з той простай прычыны

што мяне ў той дзень паслалі здабываць папараць-кветку

гэтым разам не ў Навінкі а да музыкаў

ня ведаю, адкуль, але нейкім чынам

музыкі папараць-кветку заўсёды мелі

а я быў з музыкамі ў найлепшых стасунках

і нават прыкідваўся адным зь іх

аднак па папараць-кветку сам ніколі дагэтуль ня езьдзіў

і як аказалася рабіў вельмі слушна

рэч у тым, што калі вы купляеце папараць-кветку

вы павінны пакаштаваць яе разам з музыкамі

каб музыкам на вечаровым канцэрце лепш выступалася

так сказаць «разгадацца»

а тады ўжо можаце стырнаваць карабель з папарацькветкай

куды вам трэба

мне было трэба ў ДК Прафсаюзаў

дзе паказвалі фільм Труфо «Чатырыста ўдараў»

калі я сеў дакладней стаў у мэтро я адразу ўцяміў

што дарога да ДК Прафсаюзаў будзе вельмі доўгай

хаця да «Кастрычніцкай» было ўсяго чатыры прыпынкі

папараць-кветка ў музыкаў была проста песьня

і сьвет наўкол мне здаваўся раем

дакуль у вагон мэтро не ўвайшоў пажылы ахоўнік парадку

ў фуражцы з вусамі й пагонамі капітана

нюх у яго быў за гады працы вельмі натрэніраваны

бо ён адразу скіраваў у мой бок

нахабна стаў проста побач са мною

і ўперыўся вачыма ў мой твар у ваконнай шыбе

я тут жа згадаў што еду па фальшывым праязным

якія са зьніжкай распаўсюджваў мой добры кораш з ін’язу

і мне зрабілася крышку ніякавата

асабліва з увагі на тое, што ў маёй кішэні

ляжаў лятучы карабель з папараць-кветкай