Арлоў Уладзімір - Адкуль наш род

9. Дзе пахаваны наш выдатны паэт? Чаму каля ягонай магілы заўсёды можна пабачыць бел-чырвона-белыя стужкі?

9. Папрасi сваiх настаўнiкаў цi бацькоў звадзiць цябе ў Літаратурны музей Максiма Багдановiча.

10. Цi ёсць у цябе кнiгi Багдановiча? Калi няма, няхай бацькi абавязкова купяць iх.

Беларускае Адраджэнне

Людзей, што служылi Айчыне гэтаксама аддана i гераiчна, як Максiм Багдановiч, на пачатку XX стагоддзя было вельмi шмат. Яны мелi розныя таленты i прафесii, але iх аб’ядноўвала вера ў тое, што Беларусь вызвалiцца ад чужой расейскай улады i будзе незалежнай дзяржавай. Дзякуючы iхняй працы друкавалiся беларускiя кнiгi i газеты, адчынялiся тэатры, стваралiся беларускiя партыi. Беларусы хацелi быць сапраўднымi гаспадарамi на сваёй зямлi. Той час нашай гiсторыi называецца Беларускiм Адраджэннем.

Браты Луцкевiчы

Аднымi з першых за беларускую незалежнасць пачалi змагацца браты Iван i Антон Луцкевiчы, што нарадзiлiся ў сям’i паўстанца 1863 года. У юначыя гады яны чыталi кнiгi Францiшка Багушэвiча i Вiнцэнта Дунiна-Марцiнкевiча, якi быў бацькавым знаёмым i таксама ўдзельнiчаў у паўстаннi Кастуся Калiноўскага. Гэтыя кнiгi пераканалi братоў, што iхняя радзiма не Расея цi Польшча, а Беларусь.

Iван i маладзейшы Антон навучалiся ў Менскай гiмназii. Потым браты вучылiся ў некалькiх унiверсiтэтах i атрымалi добрую адукацыю.

Яшчэ ў гiмназiчныя гады Луцкевiчы заснавалi падпольны гурток. Яго ўдзельнiкi хацелi зрабiць жыццё ў Беларусi справядлiвым. Пазней браты разам з паплечнікамі стварылi першую беларускую партыю, выдавалi газету «Наша Нiва», адчынялi школы, дзе выкладанне iшло па-беларуску.

Iван Луцкевiч сабраў вялiкую калекцыю старажытных рэчаў. Там былi даўнейшыя беларускiя абразы, славутыя слуцкiя паясы, «Бiблiя» Францiшка Скарыны, Статут Вялiкага Княства Лiтоўскага, «Мужыцкая праўда» Кастуся Калiноўскага ды шмат iншых скарбаў нашага народа.

Агледзеўшы неацэнную Луцкевіцкую калекцыю, Максiм Багдановiч аднойчы захоплена сказаў: “Гэта фундамент нашага адраджэння. Гэта i праз тысячу гадоў будзе сведчыць, хто такiя беларусы”.

Iван Луцкевiч, як i Максiм Багдановiч, быў цяжка хворы на сухоты, аднак нiколi не шкадаваў сябе. У 1919 годзе сябры завезлi яго на курорт у Польшчу. Але ўжо было позна.

Братаву справу працягваў Антон. Ён быў кiраўнiком ураду Беларускай Народнай Рэспублiкi, займаўся навукай, працаваў у Вiленскай беларускай гiмназii.

Луцкевiчаў заслужана называюць бацькамi Беларускага Адраджэння.

Грамада

Прыгожае слова “грамадђ” азначае людзей, аб’яднаных адной справай.

Грамадой назвалi першую ў гiсторыi беларускую партыю, створаную ў 1903 годзе. Слова “партыя” паходзiць з лацiнскай мовы i значыць прыкладна тое самае, што i грамада. Партыя — гэта адданыя сваёй справе людзi, якiя вядуць за сабою iншых.

Разам з братамi Луцкевiчамi заснавальнiкамi Грамады былi Вацлаў Ластоўскi, Вацлаў Iваноўскi, Алаiза Пашкевiч (Цётка) ды iншыя беларускiя палiтыкi, вучоныя, пiсьменнiкi. Грамада хацела вызваліць нашу краіну з-пад улады расейскага цара, каб беларусы маглi самастойна будаваць сваё свабоднае i заможнае жыццё. У Грамады былi баявыя групы. Зброю для iх назапашвалi i хавалi ў доме Луцкевiчаў.

Грамада стала галоўнай сiлаю, дзякуючы якой была абвешчаная незалежная Беларуская Народная Рэспублiка.

Беларуская навука

Надзвычай шмат зрабiлi для Беларускага Адраджэння нашы вучоныя.

Мовазнаўца Яўхiм Карскi даказаў усяму свету самастойнасць i багацце беларускай мовы. Сваю вялiзную працу вучоны выдаў у сямi кнiгах. Ён склаў карту тых земляў, дзе гавораць па-беларуску.

Межы беларускай мовы на карце Карскага значна шырэйшыя за межы нашай Рэспублiкi Беларусь. Яўхiм Карскi ды iншыя вучоныя адносiлi да Беларусi ўсе землi, дзе жыла яе мова: Смаленшчыну, Дзвiншчыну, Вiленшчыну, Беласточчыну.

Сёння Вiльня, Смаленск, Беласток i Дзвiнск (цяпер ён называецца Даўгаўпiлс) знаходзяцца ў суседнiх дзяржавах, але мы павiнны памятаць, што гэта старажытныя беларускiя гарады.

Для Беларускага Адраджэння плённа працавалi і іншыя вучоныя. Яны збiралi i вывучалi казкi, легенды i паданнi, прыказкi i прымаўкi нашага народа. Дзякуючы iхняй працы было даказана, напрыклад, што беларускiя казкi адны з найцікавейшых у цэлым свеце.

На пачатку XX стагоддзя свае буйныя навуковыя працы надрукаваў таленавіты гiсторык Мiтрафан Доўнар-Запольскi. Ён глыбока вывучаў гiсторыю нашай старажытнай дзяржавы — Вялiкага Княства Лiтоўскага. Доўнар-Запольскi казаў, што народ, якi меў сваю дзяржаву ў мiнулым, абавязкова будзе мець яе i ў будучынi.