Алена Брава - Каменданцкі час для ластавак

Яна, Валянціна Валовіч, больш не баіцца смерці.

Зноў успомнілася студэнтка Святлана, яе абсалютны спакой, яе незвычайная цеплыня ў адносінах да хворых і нават да грубых санітарак...

Э-эх! Чалавеку не дадзена крылаў, каб узнесціся над жалезнымі законамі жыцця, над уласнай знямогласцю і хуткай, як ні круціся, смерцю; але пёры птушкі Сонца (ці Каго-Там-Яшчэ?), бач, вытыркаюцца ў таго-сяго з нас. Як жа няўтульна з такім “упрыгожаннем” на астылай, пустой абалонцы Зямлі!.. І не ўратаваліся ж тыя інкі ці майя, не ўратаваліся, калі сышлі на бераг барадатыя іспанцы Картэса! Дык навошта ж Змяі тыя пёры птушкі Сонца? Навошта?!

Нарадзілася 18 жніўня 1966 года ў горадзе Барысаве Менскай вобласці ў сям'і службоўцаў. Скончыла з залатым медалём спецыялізаваную школу з ангельскім ухілам, затым факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Пасля нядоўгага перыяду працы ў раённай газеце Барысава з'ехала з мужам і дачкой на Кубу. Пасля вяртання з 1990 года жыве ў Барысаве і працуе намеснікам галоўнага рэдактара ў раённай газеце "Адзiнства".

Літаратурная вядомасць прыйшла да Алены Брава адразу ж пасля першых публікацый яе твораў у "тоўстых" літаратурных часопісах - чытачы і крытыкі звярнулі ўвагу на новае імя ў беларускай літаратуры. Проза Алены Брава адрозніваецца падкрэсленым інтэлектуалізмам, пранікненнем у найглыбейшыя закамаркі чалавечай душы.

Пісаць Алена пачала яшчэ ў школе - зразумела, вершы; да паэзіі вярталася і ў больш спелыя гады, вынікам чаго стаў паэтычны зборнік "На глыбіні каранёў", выдадзены ў 2002 годзе. Пасля таго, як аддала даніну захапленню вершатворчасцю, пераключылася на прозу.

Як празаік Алена публікавалася ва ўсіх вядучых літаратурных часопісах Беларусі, удзельнічала ў калектыўных зборніках "Апавяданне - 2005", "І зоркі над Бярэзінай - ракой". Першая яе кніга "Каменданцкі час для ластавак", якая выйшла ў выдавецтве "Мастацкая літаратура" у 2004 годзе ў серыі "Дэбют", была ганараваная літаратурнай прэміі "Гліняны Вялес".

МДП — маніякальна-дэпрэсіўны псіхоз, ННС — неўроз навязлівых станаў.

Вельмі рада вас бачыць (англ.)

Que niña mas linda! (ісп.) — Якая прыгожая дзяўчынка!

Communidad Artística (ісп.) — Мастацкае аб’яднанне.

Esa cosa bella — para muchacha hermosa! (ісп.) — Гэтая прыгожая рэч — для вабнай дзяўчыны!

Mi vida, mi corazón (ісп.) — маё жыццё, маё сэрца.

Viva! (ісп.) — Жыве!

Que mas? (ісп.) — Што яшчэ?

Venta libre (ісп.) — свабодны гандаль.

Гуайявера — лацінаамерыканская даўгая мужчынская кашуля, якую носяць навыпуск.

Alésia, abre! (ісп.) — Алеся, адчыні!

La vida es la lucha (ісп.) — Жыццё гэта барацьба.

29 de Julio Año 30 de la Revolución (ісп.) — 29 ліпеня года 30-га ад Рэвалюцыі.

CDR (Comité de la Defensa de la Revolución) (ісп.) — Камітэт Абароны Рэвалюцыі, кубінская грамадская арганізацыя.

Oso (ісп.) — мядзведзь.

Viva Fidel! (ісп.) — Жыве Фідэль!

Echo en la URSS (ісп.) — зроблена ў СССР.

Viejo (ісп.) — стары.

Руса? Савеціка? (ісп. — Rusa?Sovietica?) — Руская? Савецкая?

Басурэра (ісп.— basurera) — смеццяўборачная машына.

Funcionario partido (ісп.) — партыйны функцыянер.

Pэфінэрыя (ісп. — refinería) — нафтаачышчальны завод.

Kампрэндэн (ісп. — comprenden) — разумеюць.

Dia de la agua (ісп.) — дзень вады.

“Café del Campo” (ісп.) — “Вясковая кавярня.”

Felipa, hija mía! (ісп.) — Феліпа, дачка мая!

Kуньяда (ісп. — cuñada) — залоўка.

Бьен (ісп. — bien) — добра.

Камандантэ (ісп. — Comandante) — Камандзір; на Кубе так называюць Фідэля Кастра.

SOCIALISMO O MUERTE! (ісп.) — САЦЫЯЛІЗМ АБО СМЕРЦЬ!

MARXISMO-LENINISMO O MUERTE! (ісп.) — МАРКСІЗМ-ЛЕНІНІЗМ АБО СМЕРЦЬ!

Nuestro decisión — socialismo o muerte! (ісп.) — Нашае рашэнне — сацыялізм або смерць!

Enseña! (ісп.) — Пакажы!

Como se llama? (ісп.) — Як гэта называецца?

Acuéstate (ісп.) — кладзіся (спаць).

Vamos a llamar eso…(ісп.) — Давай называць гэта…

Yo soy cubana-cubanita-cubanona (ісп.) — Я кубінка-кубіначка-кубінішча.