Іван Шамякін - Петраград — Брэст

— Дарагі Платэн, я дзякаваў вам афіцыйна, як савецкі прэм'ер. Перад вамі ў гэтым кабінеце быў увесь дыпламатычны корпус, і я мусіў прымаць як належнае «пан прэм'ер-міністр». Пан! Мы зрабілі рэвалюцыю, каб пакончыць з панамі, але формы адносін, моўныя формы, у розных сацыяльных пластах і асабліва ў міжнародных зносінах доўга яшчэ будуць панаваць старыя. Вы не ўяўляеце, якая грандыёзная работа праводзіцца нашай партыяй. А колькі яе, работы, наперадзе! Пастарайцеся ўбачыць самі і зразумець. Я буду вашым гідам і... вашым агітатарам,— Ленін засмяяўся.

— Я не дазволю сабе, таварыш Ленін, адрываць вас...

— Аднак мяне занесла ўбок. Як... як на ўхабе («ухаб» Уладзімір Ільіч сказаў па-руску). Вы не знаеце, што такое руская зімовая дарога, сані і што такое ўхаб... не знаходжу ні французскага, ні нямецкага слова. Пасля ўспомню. Ад фрау Надзі, як вы называлі яе, асаблівае дзякуй.

— Дапамогу вам я лічыў сваім інтэрнацыянальным абавязкам.

— За гэта і дзякуй. Зразумееце, які дарагі скарб для рэвалюцыі, для Рэспублікі Саветаў — кожны адукаваны марксіст і проста кожны сумленны адукаваны чалавек. Не контррэвалюцыянер. Не сабатажнік. Вярнуўся, напрыклад, Георгій Васільевіч Чычэрын. Мы яго вырвалі з лонданскай турмы, куды яго засадзіў урад Лойд Джорджа за інтэрнацыянальную дзейнасць. Выдатны знаўца гісторыі міжнародных адносін! Энцыклапедыст! Гэта той чалавек, які патрэбны для арганізацыі савецкай дыпламатычнай службы. Троцкі ў гэтай справе дылетант. Аднак я вас загаварыў. Расказвайце вы, дарагі Платэн. Што на Захадзе? Які паварот у свядомасці мас? Што нарабіла вайна, руская рэвалюцыя? Мы атрымліваем газеты праз Швецыю і Фінляндыю. Нямецкія — праз фронт, у часе братання салдат. Усе газеты месячнай даўнасці. Да таго ж ніколі не трэба забываць, што гэта буржуазныя газеты, шавіністычныя. Вытыхаецца чад шавінізму ў сацыялістычным руху? У мяне, дарагі Платэн, столькі практычнай неадкладнай работы, што амаль не застаецца часу, каб заняцца тэорыяй.

— Вайна сур'ёзна працверазіла многіх нашых калег.

— Я пра гэта казаў яшчэ ў Цымервальдзе. Вайна працверазіла шмат каго. Кепска, што позна. Але лепш, чым ніколі.

— Аднак вайна нарадзіла другую з'яву: песімізм.

— У рабочых? — здзівіўся Ленін.

— Не. У інтэлігенцыі.

— Песімізм — хвароба рускай інтэлігенцыі. Але яна была вынікам паражэння рэвалюцыі пятага года. Мікробы песімізму праніклі на Захад? Чаму? Куды больш? У Францыю? У Германію?

— Нават у нейтральную Швейцарыю. Але я быў нядаўна ў Італіі...

— Песімізм ад расчаравання вайной? Ад няведання выйсця? Ад адсутнасці ідэалу? Дарагі Платэн, гэта вынік здрады заходніх сацыял-дэмакратый марксізму, інтэрнацыяналізму.

— Магчыма, таварыш Ленін. Але я думаю, што прычына не адна. На Захадзе ўсё больш складана.

— Чым у Расіі, хочаце вы сказаць?

— Я слаба ведаю Расію.

— Не, Платэн, у нас не менш складана. У нас архіскладана. Вы не забывайце адну акалічнасць: тое, што на Захадзе называюць Расіяй,— гэта многанацыянальная краіна. Рэвалюцыя наша зрабіла трыумфальнае шэсце. Але майце на ўвазе, уладу лягчэй узяць, чым утрымаць. Імперыялістычныя драпежнікі выбіраюць момант, каб разарваць нас на часткі. Саўнарком абвясціў самастойнасць Фінляндыі, і фінская буржуазія роўна праз тыдзень пачала расправу над рэвалюцыйным пралетарыятам. У мяне да вас канкрэтнае пытанне. Можа ў бліжэйшы час выступіць пралетарыят Германіі? І перамагчы. Для нас, у сувязі з барацьбой, якая ідзе вакол падпісання міру, гэта пытанне нумар адзін.

Платэн задумаўся.

— Цяжка сказаць, таварыш Ленін. Рэвалюцыі ўзнікаюць нечакана.

— Мы, марксісты, павінны ўмець прадбачыць рэвалюцыйную сітуацыю.

— Я ведаю Германію, але, відаць, не настолькі, каб зрабіць такі адказны прагноз. Пасля работы ў Рызе, працяглага знаёмства з вамі, з рускімі таварышамі мне здавалася, што я ведаю Расію. Але, прызнаюся, пасля Лютаўскай рэвалюцыі ваша Кастрычніцкая рэвалюцыя была для мяне нечаканасцю.

Ленін лёгка паляпаў пальцамі па стале і сказаў як бы жартам — з усмешкай:

— Платэн, вы не верылі ў бальшавікоў. І не ўзняліся да разумення нашых задач. Мы скаціліся б на пазіцыі меншавікоў і англійскіх трэд-юніяністаў, каб спыніліся на буржуазна-дэмакратычнай рэвалюцыі.

Платэн засмяяўся.

— Пазнаю вашу непрымірымасць, таварыш Ленін.

— Але вы адыходзіце ад майго пытання.

— Ці можа быць рэвалюцыя ў Германіі?

— Так, так.

— У Швейцарыі яе не можа быць — гэта я магу сказаць пэўна. А прамысловасць у нас больш развітая, чым...