Шата Руставелі: Дрэва вечнасці

Радаслаў Дудкоўскі, калі даведаўся, за каго я выйшла замуж, цэлы год аплакваў маю легкадумнасць ва ўсіх кампаніях. Праўда, другая жонка ад яго паспела ўжо за гэты час збегчы, так што ён хутчэй плакаў па сабе, незразуметым. Альберцік жа толькі канстатаваў:

— Я так і ведаў, што мне не давядзецца перапісваць сваю «Князёўну» ў зялёных колерах. Хаця, магчыма, і варта было б…

2000

Кічэра — бязлесная гара ( аўт .).

Царынка — абгароджаная сенажатка недалёка ад хаты ( аўт .).

Астрыва — сухая яліна з галінамі, на якіх сушыцца сена ( аўт .).

Чугайстыр — міфічная істота, добры лясны дух.

Флаяра — гуцульская дудка, якая, як і сапілка, выразаецца з дрэва і нагадвае беларускую жалейку.

Чэрас — полая скураная дзяга, у якой носяць грошы.

Табіўка — скураная сумка, якую носяць цераз плячо на рэмені.

Гугля — верхняе суконнае адзенне накшталт каўказскай буркі.

Дзёбня — суконная сумка, якую носяць цераз плячо на шлейцы.

Капчуры — від зімовых штаноў у гуцулаў.

Паланіна — высакагорны луг.

Варынне — агароджа з драўляных жэрдак ( аўт .).

Стая — драўляны шалаш, у якім жывуць аўчары і робяць сыр (будз, брынзу) ( аўт .).

Струнка — паветка, дзе дояць авечак ( аўт ..).

Козар — казіны пастух ( аўт .).

Ад выдавецтва. Мы даручылі кіраўніку нашага выдавецтва праверыць паданае тут аб Зямельчыцу, які даў нам такую спраўку: «Сказанае аб Зямельчыцу вядома немаль усім старасвецкім пісьменнікам: Herodotus IV, 93, 94; Arian expedit Aleksandri lib I; Hellanikus (etymolog. magn. voce; Pomp. Mela II, 2; Strabon VII, 2977). Аб славянскім народзе (...) гаворыцца, што гэта наймужнейшы і найсправядлівейшы народ спаміж славянаў; вераць, штопа смерці ідуць да свайго бога Zamolxisa, які лічыцца імі за тую ж істоту, што і Gebeleisis (Herodot). Некаторыя грэкі даводзілі, што Zamolxis — Зямельчыц быў Піфагоравым нявольнікам і піфагораўскую навуку аб загробным жыцці пашырыў паміж сваіх аднапляменцаў — гетаў (Strabon). Што, безумоўна, памылкова, бо Зямельчыц жыў куды раней за Піфагора, найменш сто ці паўтараста гадоў. Памылкова такжа сцверджанне Герадота,што геты Gebeleisisa (Найвельшага — Optimus) мелі за адну і тую ж асобу з Зямельчыцам, які пашыраў навуку аб адзінай першапрычыне. а знача быў толькі абагомленым чалавекам. З навейшых пісьменнікаў аб Зямельчыцу (Zamolxis) пісалі: de Brosse i d'Anville ў memoires de l' acad. des inscript. T.XXXV et XXV ды Ernest Gotfried Grodeck у развагах, de immortalitatis quam Getis persuasisse dicitur Zamolxo ratione; а так-жа ў яго: Graecorum de Zamolxide fabule.

Ад выдавецтва. З пісьменніка Меандра (323 г. да Н.Х.) даведваемся, што Зямельчыц пашыраў навуку вельмі падобную, у агульных рысах, да будызму, але вынікаўшую з недраў мыслі дака-гецкага племя.

Kronos (грэц.) — час. Кон — круг, круг гадавы; як нямецк. Gott — год.

Атрамант (уст.) — тое, што і чарніла.

Саят-Нова (сапр. Аруцюн Саадзян; 1712—1795) — армянскі паэт, буйнейшы прадстаўнік армянскай свецкай сярэдневяковай паэзіі.

Вуаль — лёгкая празрыстая тканіна.

«Сатырыкон» — штотыднёвы часопіс сатыры і гумару ліберальна-буржуазнага кірунку; выдаваўся ў 1908—1914 гг.

Гэты і два наступныя куплеты песні ў арыгінале апавядання даюцца па-польску ( рэд .)

Мая віна, мая вялікая віна (лац.).