Георгій Валкавыцкі - Ашчэпкі (1998-2000)

* * *

Знаўцы пішуць, што надыходзіць эра войнаў інфармацыйных. Інакш — тэхнатронных або псіхагенных. Будзе разбурацца душа чалавека. Уключыць наваяўлены кесар які-небудзь генератар пэўных ваганняў і задзейнічаныя жыхары аддадуць захопнікам усё, што трэба, самі.

Во будзе забава!

* * *

Падкраліся ваўкі пад вёску і наставілі вушы на гаворку людзей. Ажно чуюць: „Чалавек чалавеку — воўк”. Абражаныя, вырашылі абярнуць пачутае. Нічога талковага не выйшла, бо воўк і чалавек непараўнальныя. Воўк ваўку не зробіць таго, што чалавек — чалавеку. Укантэнтаваныя высновай, ваўкі завылі любасна і, аджартоўваючыся, пакіравалі ў лес.

* * *

Дзікія зверы найбольш ненавідзяць людзей, людзі — сваіх суседзяў.

* * *

Вязень, сузіраючы свет праз турэмнае акенца, верыць,

што сонца ўзыходзіць і заходзіць.

* * *

Афрыканскі царок дазволіў гаварыць праўду. Гэтым парушыў адвечны закон уладароў: „Хто гаворыць праўду, не памрэ ад хваробы”.

* * *

— Эх, каб уставіць людзям у мазгі, замест першабытных звілін, электронныя! — разважаў у доўгія бельведэрскія ночы Вялікі Электрык. — Ведаў бы, аб чым народ думае.

* * *

Прэм'ер люстраваў творцаў: пакутуюць ад палавога бяссілля і курынай слепаты — не ўбачылі шанцаў, якія адкрыла ім новае прышэсце, не ўславілі з'яву. І ўшанаваў ордэнамі мастацкіх лізаблюдаў старога рэжыму.

* * *

Пакідаючы прэзідэнцкі палац, Валэнса напісаў запавет:

„Нельга крыўдзіць тых, хто не заслужыў на крыўду”.

Паставіўшы кропку, падумаў і дапісаў:

„Я за, і нават супраць”.

На другі дзень вярнуўся і патлумачыў:

„Я аптыміст, і нават песіміст”.

* * *

Чэслаў Кішчак аб перамовах з апазіцыі!:

„W pełni zdawałem sobie sprawę z tego, że wypuszczamy diabła z butelki, do której nikt go z powrotem nie zagoni, że Polska po Okrągłym Stole będzie już inna, lepsza”.

Валенрод у скуры шэфа МУС?

Жыццяпіс — апісанне найлепшых бакоў свайго жыцця.

* * *

— Пара канчаць польска-польскую вайну! — усміхаючыся да лідэра АWS, прапанаваў лідэр SLD. — Давайце, заключым мір! Нават з хрэсным цалаваннем, — падкрэсліў.

— Я за мір! — з ухмылкай адказаў дучэ AWS і, узняўшы катэгарычна валявы падбародак, дадаў: — Але SLD трэба знішчыць!

* * *

Лозунг дня: Жыць па-брацку, як Каін з Авелем!

* * *

— Чамусьці для нас Бог паскупіўся на цвярозыя галовы,— пажаліўся стражніку спікер думы эннага склікання.

— Трэба закрыць буфет, — параіў стражнік.

* * *

Учарашнія цэрберы развітога сцірання нацыянальных граней абярнуліся ў ахоўнікаў гонару лайдачкай нацыі.

* * *

Маральны аўтарытэт — асоба, якая стаіць на „праведным” баку.

* * *

— Мінулае цягне ў крайнасці,— сказаў учарашні старшыня аб'яднання атэістаў, ачоліўшы паломніцтва на святую гару.

* * *

Стражнікі „рэвалюцыйнай чысціні” пільныя. У выгадны для сябе момант гавораць „Стоп!” І часта становяцца сумленнем нацыі, рэдка — прайграюць.

* * *

Змагацца з цемрай немагчыма. Яна непраглядная і неахопная.

* * *

Адвеку спіць — тутэйшы народ.

* * *

Стаіць на раздарожжы — беларус. Чаго ён хоча? Чалавекам звацца?

* * *

— Час працуе не на карысць самастойнага этнасу, — сказаў наш даследчык і, падумаўшы, дадаў: — Трэба спыніць час.

* * *

— Беларус па ўласнаму жаданню не стане беларусам, — сказаў наш патрыёт і пачаў караць правініўшагася сына „белавежцамі” — прымушае чытаць іхнія творы ў арыгінале.

* * *

— Усё вялікае пачынаецца з малога, — сказаў клешч, упіўшыся ў цела генія.

* * *

— Калі Зеўс гневаецца, значыць, Зеўс не мае рацыі, — гаварылі старажытныя мудрацы.

Бы сказана пра нашых Зеўсаў.

* * *

Нашы арлы ўгнездзіліся на маральнай вышыні і з пачуццём уласнай перавагі над задрыпанымі невукамі з праваслаўнай вёскі, на ўсё глухія, вушы наставілі толькі на воплескі.

* * *

Кусай сваіх, каб юргелі баяліся.

* * *

Былы старшыня ГП БГКТ, пакідаючы ганаровы пост, забраў з сабою і былыя ідэі.

* * *

— Ні ўзад, ні ўперад! — назіраючы проціборства шчупака і рака, паківаў галавою лебедзь і, уключыўшы ў крылы рэактыўную цягу, перанёс драўляны воз са сварліўцамі ў завоблачны скансэн.

* * *

— Меншым наканаваны лёс спадарожнікаў вялікіх, — успомніла закон прыцягнення калючка і атабарылася на хвасце вярблюда.

* * *

— Уладарамі дум сталі футбалісты, — зрабілі выснову нашы мысляры і стварылі футбольную дружыну .Дума дум”.

* * *

— Каб быць арыгінальным, трэба многа думаць і мала чытаць, — схапіў думку Байрана наш пачатковец і, каб стаць суперарыгінальным, перастаў наогул чытаць, нават сябе.