Józef Kraszewski - Stara baśń

Здесь есть возможность читать онлайн «Józef Kraszewski - Stara baśń» — ознакомительный отрывок электронной книги совершенно бесплатно, а после прочтения отрывка купить полную версию. В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Жанр: foreign_prose, foreign_antique, на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Stara baśń: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Stara baśń»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

IX wiek, dzieje plemienia Polan. Władzę nad plemieniem sprawuje okrutny kneź Popiel, zwany Chwostkiem, oraz Niemka, jego małżonka Brunhilda. Ludzie buntują się przeciwko jego rządom, co prowadzi do wojny domowej.Stara baśń nawiązuje do wielu podań dotyczących Polski przed 966 rokiem. Ukazuje historie osobiste – np. nieszczęśliwą miłość młodego kmiecia Domiana do pięknej Dziwy – a także przedstawia sposób życia plemienia Polan, ich obyczaje, moralność, codzienność. Stara baśń stanowi pierwszą część cyklu powieściowego Dzieje Polski autorstwa Józefa Ignacego Kraszewskiego. Jest jego najsłynniejszą powieścią, została wydana w 1876 roku.Józef Ignacy Kraszewski był jednym z najważniejszych – i najpłodniejszych – pisarzy XIX wieku. Wciągu 57 lat swojej działalności napisał 232 powieści, głównie o tematyce historycznej, społecznej i obyczajowej.

Stara baśń — читать онлайн ознакомительный отрывок

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Stara baśń», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

108

za jeden dzień – dziś: w jeden dzień; w ciągu jednego dnia. [przypis edytorski]

109

frasować się – martwić się. [przypis edytorski]

110

chiżyna (z ukr.) – chata, chałupa. [przypis edytorski]

111

gęśla a. gęśle – ludowy instrument strunowy, smyczkowy. [przypis edytorski]

112

pieje – tu: śpiewa. [przypis edytorski]

113

Chorbate Góry – Karpaty. [przypis edytorski]

114

horodyszcze – miejsce, na którym stał dawniej gród. [przypis edytorski]

115

żalnik (daw.) – cmentarz. [przypis edytorski]

116

poczestny – będący oznaką czci wobec kogoś; godny, naczelny, najważniejszy. [przypis edytorski]

117

sioło – wieś. [przypis edytorski]

118

Wisznu – w hinduizmie bóg przenikający wszystko i wszystko w sobie zawierający, związany ze światłem, ogniem i Słońcem. [przypis edytorski]

119

nie nada (z ros.) – nie wolno (w domyśle: czynić). [przypis edytorski]

120

dysze – dziś popr. forma 3 os. lp: dyszy. [przypis edytorski]

121

pożyć – tu: zmóc, zwalczyć, pokonać. [przypis edytorski]

122

umorzyć – tu zabić; sprawić, żeby ktoś umarł. [przypis edytorski]

123

miesiąc (daw.) – księżyc. [przypis edytorski]

124

coć rzekę – co ci mówię. [przypis edytorski]

125

żmij – tu ogólnie: gad. [przypis edytorski]

126

rozpukł – rozpękł; pękł; por. wyrażenie: śmiać się do rozpuku. [przypis edytorski]

127

wyżenie – wypędzi (na pastwisko). [przypis edytorski]

128

tryzna – stypa; starosłowiański uroczysty obrzęd pogrzebowy obejmujący ucztę, wspomnienie zmarłego oraz urządzone na jego cześć igrzyska. [przypis edytorski]

129

obiata – ofiara składana bogom u daw. Słowian. [przypis edytorski]

130

miasto (daw.) – zamiast. [przypis edytorski]

131

zasiek – tu: rodzaj ogrodzenia z gałęzi, nie łączonych ze sobą, lecz luźno rzuconych. [przypis edytorski]

132

pałka nasiekiwana – pałka drewniana ponacinana tak, aby z jej głowicy sterczały ostre drzazgi. [przypis edytorski]

133

kneziów gród – daw. forma D. lp; dziś: gród knezia. [przypis edytorski]

134

hać – grobla z pni i gałęzi drzew. [przypis edytorski]

135

wnijście (daw.) – wejście. [przypis edytorski]

136

czeladź – służba we dworze. [przypis edytorski]

137

kołpak (z tur.) – wysokie, spiczasto zakończone nakrycie głowy bez daszka, obszywane futrem. [przypis edytorski]

138

oznajmywać – dziś: oznajmiać a. znamionować. [przypis edytorski]

139

uręczyć – dziś: zaręczyć, zapewnić. [przypis edytorski]

140

wystawa – tu: ganek; zadaszona przybudówka przed wejściem. [przypis edytorski]

141

on się (…) sądzi kneziem – uważa się za kniazia. [przypis edytorski]

142

synowiec – syn brata. [przypis edytorski]

143

sadząc – tu: wsadziwszy. [przypis edytorski]

144

pacholę – starsze dziecko (najczęściej chłopiec), którego jeszcze nie można zaliczyć do młodzieży. [przypis edytorski]

145

Turyngia – kraina w środkowej części dzisiejszych Niemiec (obejmująca m. in. Weimar, Jenę, Erfurt i Eisenach); od V w. księstwo plemienia Turyngów, w połowie VI w. podbite przez Franków, schrystianizowane w VIII w., od początku w. IX (ok. 804 r.) jedna z marchii państwa Karola Wielkiego. [przypis edytorski]

146

drużyna (daw.) – oddział wojska. [przypis edytorski]

147

dwornia – służba dworska, czeladź. [przypis edytorski]

148

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

149

biesiedzie – dziś popr. forma Msc. lp: biesiadzie. [przypis edytorski]

150

przybylec – dziś: przybysz. [przypis edytorski]

151

mir (daw.) – wspólnota, gmina u daw. Słowian. [przypis edytorski]

152

zadano mu – tu: zarzucono mu. [przypis edytorski]

153

kmet – kmieć; samodzielny gospodarz. [przypis edytorski]

154

żupan – naczelnik żupy, czyli okręgu; odpowiednik kasztelana a. (w Europie Zach.) komesa. [przypis edytorski]

155

mniej jednym będzie – dziś: mniej o jednego będzie. [przypis edytorski]

156

zażegniony – rozniecony; por. podżegać. [przypis edytorski]

157

wał (daw.) – fala. [przypis edytorski]

158

za każdą razą – dziś: za każdym razem. [przypis edytorski]

159

owadu – owadów. [przypis edytorski]

160

zagaić – zacząć rozmowę, dyskusję, obrady itp. [przypis edytorski]

161

padło – padlina. [przypis edytorski]

162

namitka – chusta osłaniająca szyję i podbródek, wiązana na czubku głowy, noszona daw. przez kobiety; podwika. [przypis edytorski]

163

napiły – upity, pijany. [przypis edytorski]

164

dwornia – dworzanie, czeladź, dworska [przypis edytorski]

165

krucy – dziś: kruki. [przypis edytorski]

166

krakając – dziś: kracząc. [przypis edytorski]

167

kruszec żółty i czerwony – miedź a. mosiądz. [przypis edytorski]

168

siła (daw.) – wiele, mnóstwo. [przypis edytorski]

169

głowy – dziś popr. forma N. lm: głowami. [przypis edytorski]

170

wola – tu: wolność. [przypis edytorski]

171

tyn – ogrodzenie. [przypis edytorski]

172

dur – tu: środek odurzający. [przypis edytorski]

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Stara baśń»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Stara baśń» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Józef Kraszewski - Strzemieńczyk, tom drugi
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - W oknie
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - Garbucha
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - Głupi Maciuś
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - Hrabina Cosel
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - Hrabina Cosel, tom drugi
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - Rejent Wątróbka
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - Rzym za Nerona
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - Stara baśń, tom trzeci
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - Stara baśń, tom pierwszy
Józef Kraszewski
Józef Kraszewski - Stara baśń, tom drugi
Józef Kraszewski
Отзывы о книге «Stara baśń»

Обсуждение, отзывы о книге «Stara baśń» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x