Michael Roco - Ongemak

Inhoud

Colofon 2 Colofon Alle rechten op verspreiding, met inbegrip van film, broadcast, fotomechanische weergave, geluidsopnames, electronische gegevensdragers, uittreksels & reproductie, zijn voorbehouden. © 2021 novum publishing ISBN drukuitgave: 978-3-99107-762-6 ISBN e-book: 978-3-99107-763-3 Lectoraat: D. Hoebee Vormgeving omslag: Josep Curto, Evgeny Lashchenov | Dreamstime.com Omslagfoto, lay-out & zetting: novum publishing www.novumpublishing.nl

1 - TV 3 1 - TV Een tv’tje kopen Ik zie een advertentie van een beamer, die voor 350 euro te koop is bij de Mediamarkt. Dat lijkt me nou echt geweldig, een beamer op je slaapkamer. Levensgroot films en Ajax bekijken op de muur. Heb geen zin om met mijn eigen Beamer naar de Mediamarkt te rijden, dus ga naar de Prijzentopper, net over de brug. Aardige vent werkt daar, ik ken hem al een tijdje. Alleen verkochten ze geen beamer. Dus hij probeert me een tv aan te smeren van 1600 euro. Ik heb helemaal geen 1600 euro. Kansloos. Omdat ik er toch ben ga ik kleinere toestellen bekijken, Samsung en een of ander prutsmerk voor veel minder geld. Maar ja, die grote Philips tv, blijft me maar aanstaren. Ik bedenk me. Als ik dan toch een tv koop (is helemaal niet nodig, heb nog een tv die het prima doet), dan moet hij wel groot zijn. Voor in mijn slaapkamer. Films en Ajax op een soort bioscoopscherm. Ik wilde tenslotte een beamer. Zodoende koop ik toch maar die grote. Zo groot dat hij op een pallet staat. De aardige man vraagt me of ik ‘m gelijk mee wil nemen, of wil laten bezorgen. Aangezien ik thuis geen heftruck heb, wil ik ‘m wel laten bezorgen. Opeens voel ik me sterk en vraag ik aan die gladde jongen of hij even mee wil lopen. Ik woon tenslotte naast de Prijstopper maar dan over de brug. Wij zetten dat enorme gevaarte op een karretje. Jongen en ik de brug over en dan staan we voor mijn deur. En voor 2 trappen, hij helpt sjouwen. Ik bedank de knaap hartelijk en laat hem netjes uit. Miez blijft achter met het monsterlijke apparaat. Snel wordt duidelijk dat dit bakbeest niet past op de plek in mijn slaapkamer waar ik ‘m wil hebben. Daar past hij gewoon niet. Het kostte al moeite om ‘m door de deur te krijgen. Dus zet ik ‘m op het dressoir in de huiskamer. Geen ruimte meer voor de dvd, geen ruimte meer voor de post. Dressoir is gepromoveerd tot tv-standaard. Loodzwaar, lelijk maar wel enorm groot. Eigenlijk wil ik helemaal geen nieuwe tv. De verpakking breng ik terug naar de Prijstopper. En passant praat die aardige flapdrol mij nog even een garantie van 150 euro aan. Want hij wil me wel als goede klant houden. Wat doe ik toch telkens verkeerd?

2 - Australië 5

3 - BMW 12

4 - Sollicitatiepoging/Spoedpink 16

5 - Bangkok 22

6 - Buiten Bangkok 27

7 - Cambodja 32

8 - Pattie Patmos 41

9 - Sollicitatiepoging/Intertralala 44

10 - Kapper 50

11 - Marokko 58

12 - Sollicitatiepoging/Marleen Dekkers 75

13 - Vlieland 80

14 - Hallelujah 89

15 - Sollicitatiepoging/Tuigje 94

16 - Lowlands 96

17 - India 107

18 - Sollicitatiepoging/Zorgzorg 138

19 - Black Crowes 140

20 - Sollicitatiepoging/Vuilnis 146

21 - 11 November 148

22 - Sollicitatiepoging/Geen hand 151

23 - Portugal 154

23,5 - Frommel 159

24 - Sushi 163

25 - Op de boot 170

26 - Kamp 178

27 - 50 183

28 - Twingo 190

Colofon

Alle rechten op verspreiding, met inbegrip van film, broadcast, fotomechanische weergave, geluidsopnames, electronische gegevensdragers, uittreksels & reproductie, zijn voorbehouden.

© 2021 novum publishing

ISBN drukuitgave: 978-3-99107-762-6

ISBN e-book: 978-3-99107-763-3

Lectoraat: D. Hoebee

Vormgeving omslag: Josep Curto, Evgeny Lashchenov | Dreamstime.com

Omslagfoto, lay-out & zetting: novum publishing

www.novumpublishing.nl

1 - TV

Een tv’tje kopen

Ik zie een advertentie van een beamer, die voor 350 euro te koop is bij de Mediamarkt. Dat lijkt me nou echt geweldig, een beamer op je slaapkamer. Levensgroot films en Ajax bekijken op de muur. Heb geen zin om met mijn eigen Beamer naar de Mediamarkt te rijden, dus ga naar de Prijzentopper, net over de brug. Aardige vent werkt daar, ik ken hem al een tijdje. Alleen verkochten ze geen beamer. Dus hij probeert me een tv aan te smeren van 1600 euro. Ik heb helemaal geen 1600 euro. Kansloos.

Omdat ik er toch ben ga ik kleinere toestellen bekijken, Samsung en een of ander prutsmerk voor veel minder geld. Maar ja, die grote Philips tv, blijft me maar aanstaren. Ik bedenk me. Als ik dan toch een tv koop (is helemaal niet nodig, heb nog een tv die het prima doet), dan moet hij wel groot zijn. Voor in mijn slaapkamer. Films en Ajax op een soort bioscoopscherm. Ik wilde tenslotte een beamer. Zodoende koop ik toch maar die grote. Zo groot dat hij op een pallet staat. De aardige man vraagt me of ik ‘m gelijk mee wil nemen, of wil laten bezorgen. Aangezien ik thuis geen heftruck heb, wil ik ‘m wel laten bezorgen. Opeens voel ik me sterk en vraag ik aan die gladde jongen of hij even mee wil lopen. Ik woon tenslotte naast de Prijstopper maar dan over de brug. Wij zetten dat enorme gevaarte op een karretje. Jongen en ik de brug over en dan staan we voor mijn deur. En voor 2 trappen, hij helpt sjouwen. Ik bedank de knaap hartelijk en laat hem netjes uit.

Miez blijft achter met het monsterlijke apparaat. Snel wordt duidelijk dat dit bakbeest niet past op de plek in mijn slaapkamer waar ik ‘m wil hebben. Daar past hij gewoon niet. Het kostte al moeite om ‘m door de deur te krijgen. Dus zet ik ‘m op het dressoir in de huiskamer. Geen ruimte meer voor de dvd, geen ruimte meer voor de post. Dressoir is gepromoveerd tot tv-standaard. Loodzwaar, lelijk maar wel enorm groot. Eigenlijk wil ik helemaal geen nieuwe tv. De verpakking breng ik terug naar de Prijstopper. En passant praat die aardige flapdrol mij nog even een garantie van 150 euro aan. Want hij wil me wel als goede klant houden.

Wat doe ik toch telkens verkeerd?

2 - Australië

Laat ik beginnen je te zeggen dat het lang niet zo prettig was, hier. Elke dag boven de 30 °C, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Of eigenlijk wel.

We begonnen in Singapore, daar moet ik meteen even iets over kwijt. Het leek allemaal zo leuk. Vergis je niet: Singapore is één groot shoppingcenter. Op zich niet zo’n ramp, gelukkig ben je dan verzekerd van een goede airco. Maar ik was er samen met mijn vriendin, Marie Antoinette. Zij had de nare gewoonte erg van shoppen te houden. Heb dus twee dagen achter haar aangezeuld met tassen vol overbodige jurkjes en andere onzin. Echt op iedere vierkante kilometer stonden minimaal vier geweldige nieuwe shoppingcentra. Stuk voor stuk verbonden met elkaar middels ingenieuze tunneltjes, trappetjes en gangetjes. Telkens als je dacht er uit eentje te kunnen vluchten, verscheen er voor je weer een nieuw winkelparadijs. Het walhalla voor Marie Antoinette, een nachtmerrie voor mij.

We sliepen in China Town. Overal waar je keek, liepen Chinezen rond. Meestal vrij klein, net als de Singaporezen zelf. Net Smurfen. Ze keken gewoon tegen me op! Marie Antoinette had bedacht dat het daar leuk was, vandaar. En om het allemaal nog leuker te maken, gingen we wandelen van China Town naar India Town. Daar werden de Smurfen iets donkerder, kregen zwart haar en hadden stuk voor stuk een snor. Alleen de mannen, vrouwen heb ik daar sowieso niet gezien. We gingen in de Indiase wijk eten, wat een fout. De snorren droegen allemaal afgrijselijke overhemden, de hele Wibra-collectie kwam voorbij. We kwamen in een soort halletje waar het wemelde van de mannen met snorren en lelijke blouses. Best grappig. Voor mijn blonde vriendin ontruimden ze een tafeltje op de eregalerij, ik mocht erbij zitten.

We hadden iets besteld, een verrassing. De snorren om ons heen aten allemaal met hun handen. Ik weigerde daar aan mee te werken en eiste mes en vork. Uiteindelijk moest ik genoegen nemen met een lepel. De snorren aten met hun handen en keken ons onafgebroken aan. Wij waren dè attractie. Dat had toch andersom moeten zijn. Het goedje wat ik naar binnen gepeuzeld heb, smaakte compleet anders dan dat wat wel eens door een import Indianees op een brommertje wordt gebracht. Gewoon in Amsterdam. Kan het niet uitleggen maar heb het opgegeten. Het was vrij kruidig. Ik had de indruk dat sommige bestanddelen nog af en toe bewogen. Vrij slecht geslacht dus. Heb ‘s nachts weinig geslapen.