Леонид Дайнеко: Меч князя Вячкі

Мансіньёр — тытул каталіцкіх епіскапаў і архіепіскапаў.

Інтэрдыкт — забарона праводзіць на тэрыторыі, якая падвяргалася пакаранню, богаслужэнне і рэлігійныя абрады.

Неафіт — новы прыхільнік якой-небудзь веры.

Балістарыі — стралкі з арбалета.

Сарацыны — арабы-мусульмане.

Мітра — пазалочаны галаўны ўбор епіскапаў і архіепіскапаў.

Танзура — выбрытае месца цемені ў каталіцкага духавенства.

Тлумач — перакладчык.

Бенефіцый — царкоўная пасада і звязаныя з ёю прыбыткі.

Студыёзус — студэнт, семінарыст.

Комтур — выбраная пасада ў рыцарскім ордэне.

Капэла — малітоўня невялікія памераў.

Базніца — па-латышску царква.

Альбігойцы — удзельнікі антырэлігійнага, ерэтычнага руху на поўдні Францыі ў XII–XIII стагоддзях.

Гуф — самкнуты баявы строй у некалькі радоў.

Вітавы скокі — псіхічнае расстройства, хвароба.

Ваганты — вандроўныя спевакі ў тагачаснай Заходняй Еўропе.

Епанча — доўгі і шырокі плашч.

Карачун — бог смерці ў старадаўніх беларусаў.

Какошка — зязюля.

Лен — зямельнае ўладанне, якое пажыццёва ўручалася васалу за ягоную службу.

Ленныя сцягі — сімвалы васальнай залежнасці.

Валка — бітва.

Парокі — каменямётныя машыны.

Мааконд — у старадаўніх эстонцаў — зямля.

Малева — войска ў старадаўніх эстонцаў.

Калывань — так наўгародцы называлі Талін.

Галіяф — у біблейскай міфалогіі воін велізарнага росту.