Якуб Колас: Сымон-музыка

Стажары — назва групы з сямі зорак у сузор’і Цяльца.

Вератнік — частка загону.

Духоўніца — духоўнае завяшчанне.

Задаць наджэгі — набіць, пакараць.

Жагялі (польск.) — парусы.

Шалыга — круцель, хлус.

Шалахта — балбатун, лапатун.

Шэлег — тут у сэнсе: нічога не варта.

Летнік — летняя дарога.

Бусак — багор.

Торп — скірда.

Кампора (камфора) — цвёрдае лятучае рэчыва.

Пасэсар — часовы ўладальнік, арандатар маёнтка.

Рабін (яўр.) — духоўная асоба.

Склюд — тапор з выгнутым тапарышчам.

Млён — ручка, пры дапамозе якой круцілі жорны.

Пяколак — шырокі прыступак у бакавой сцяне печы.

Хвальбоны — аборкі на падале спадніцы.

Рамёны — плечы.

З гары — звыш таго.

Шчуры — мышы, пацукі.

Ганаф (яўр.) — злодзей.

Падосак — вузкая жалезная паласа знізу драўлянай восі (у калёсах).

Шабасовы (яўр.) — святочны.

Ладуннік (польск.) — патранташ.

Бажаць (укр.) — жадаць.

Ягамосць — ваша міласць.

Грач — тут у сэнсе: музыка.

Фацат (фацэт) — весялун, забаўны чалавек.

Фатыга — клопаты, турботы.

Жарты патарочы — тут у сэнсе: жарты нячысціка, вячыстай сілы.

Ахмістрыня — эканомка.

Ашэстак — перакладзіна, жэрдачка.

Лучнік — прыстасаванне для асвятлення, у якое ўстаўлялася лучына.

Начніцы — кажаны, тут — нячыстая сіла.

Валошкі (укр.) — васількі.

Анталяжыкі ў дзве ролькі — карункі ў два рады.

Басэтля — кантрабас.

Абэцадлы — тут у сэнсе: вавука, грамата.

Васпан — ваша міласць.

Імша — каталіцкая абедня.

Нагла (польск.) — нечакава.

Цэўка — драўляная трубачка.

Сукала — прыстасаванне для насуквання пражы на цэўку.

Жупіць — размаўляць, гаварыць.