Ələsgər Siyablı - Turan-Türk tarixində Əfrasiyab və Oğuz Xaqan

Avropada və Rusiyada Turan və turların iranlı mənşəyə malik olduqları haqqında tarixi gerçəklikləri inkar edən çoxsaylı əsərlər yazılmışdır. Türk xalqlarına mənsub bir çox bilim adamlarının Turan və turların türk etnik kökünə bağlılıqlarını elmi dəlillərə söykənərək sübut etdikləri araşdırmalar bir çox hallarda hətta türklərin özləri tərəfindən şüphə ilə qarşılanır.

Türkçülərin yanlışlığı ondadır ki, onlar öz dillərinin kökünü Asiyada axtarmış, Türk dillərini Avropada və Ön Asiyada hind-avropalılara qədər mövcud olmuş ölü dillər adlandırılan qədim dillər arasında axtarmağa prinsip etibarı ilə ciddi yanaşmamışlar.

Genetika uzmanı A.Klyosov bəzi rus alimlərinin Türk dillərinin tarixini 2500 il yaşla məhdudlaşdırmasını yanlış və qərəzli bir yanaşma kimi dəyərləndirmişdir. Onun qənaətinə görə bu gün Avropada yaşayan bir çox millətlər öz prototürk dillərini Hind-Avropa dillərinə dəyişmişlər. Bu millətlərin sırasına o baskları, Katalanları və keltləri daxil edir. Klyosov bu gün Türk dünyası ilə böyük problemlər yaşayan ermənilərin böyük əksəriyyətinin Türklərin R1b haploqrupuna mənsub olduqlarını yazır. A.Klyosov araşdırmalarının sonunda belə bir nəticəyə gəlmişdir ki, bu gün ingilis dili beynəlxalq səviyyədə nə qədər yayqın və qlobal ünsiyyət vasitəsidirsə, e.ə. IV–III minillikdən eramızın I minilliyinə qədərki dövrdə bu vəzifəni Türk dilləri yerinə yetirirdilər.

Tur və Turan adını rəsmən elmdə qəbul edildiyi şəkildə yalnız iran dilləri əsasında izah etmək yanlışdır. Tur və Turan adının köklərini iran dillərində deyil, Ön Asiyanın qədim xalqlarının Avropanın bir çox bilim adamları tərəfindən Turani adlandırdıqları dillərində axtarmaq daha doğru olardı.

Sonrakı izahlarımızdan da görəcəyiniz kimi Tur və Turan anlayışlarının kökü öntürklərin yaratmış olduğu Sumer uyqarlığına və Ön Asiyanın digər turanlı xalqlarına bağlıdır və bu anlayışlar irandilli və digər xalqların dillərinə və əfsanələrinə, onların yüzillərlə yaxın qonşuluqda yaşayaraq qaynayıb qarışdıqları məhz sumerlərdən və digər turanlı xalqlardan keçmişdir.

Turanlı öntürklərin ilkin vətəninin Mərkəzi Avrasiya çölləri, yəni Altay dağları, Aral dənizi və Ural dağları arası ərazilər olması tarixi, arxeoloji, linqvistik, antropoloji və son genetik araşdırmalarla da öz təsdiqini tapmışdır.

Arxitektura tarixçisi və arxeoloq C.Ferqusson ən qədim dövrdə, hələ arilər və samilər tarix səhnəsinə qədəm qoymadan öncə turanlıların məskunlaşma arealını onlara xas dolmen, tumul və kurqan abidələrinin yayılma coğrafiyasi üzrə müəyyən edir. Dolmen mədəniyyətinin turanlılara məxsus olduğunu qeyd edən Ferqisson turanlıların ilkin ana yurdlarının Mərkəzi Asiya və onun şimalında olduğunu ehtimal edir. (Fergusson J. 1872, Səh. 448)

Turanlıların öz ilkin vətənləri Mərkəzi Avrasiya çöllərindən müxtəlif istiqamətlərdə hərəkəti bəşəriyyətin sonrakı dinamik inkişafına təkan verən hərəkət verici amil olmuşdur. Alman antropoloqu Aykştedt Turanı, yəni cənubu Sibiri bəşəriyyətin dinamik inkişafının əsas hərəkətverici qüvvəsi hesab edir. Turan irqi Sibirin qərbindən durmadan çöllər boyunca hərəkət edirdilər. Öz özlüyündə barışcıl və mədəniyyətsever olan Turanlılar və türklər bozkrın heyvandar köçəri turanlıların təzyiqi ilə qərbə doğru köçlərə məruz qalarkən nordik irqinə mənsub avropalıları da yerlərindən edərək batıya doğru köçlərinə səbəb olurdular. (Egon Eikstedt, 1934, Səh. 267)

Turanlıların artaraq çoxalması və genişlənməsi Asiya üçün böyük önəm daşımışdır. Turanlılar möhkəm və sərt bir irqdir. Turanlılar quraqlığa, aclığa dözümlü, son dərəcə səbrli və işgüzar, yaradıcı, kütləni mədəni xalq formasında təşkil edə bilən bir xalq, eyni zamanda da dağıdıcı gücə malik, kobud, rəhmsiz bir köçəri toplumdur. (Wirth A. 1905, Səh. 7)

Asiyanın böyük hissəsi bəşəriyyətin ikinci böyük qismini təşkil edən Turan irqinə məxsus idi. Buzluq erası sona çatdıqdan sonra ilk olaraq Turan irqi Ural dağları üzərindən batıya və güney-batıya doğru hərəkət edərək Avropaya gəlmişlər. Ural və Altay arasında yaşamış olan bu xalqlar özləri ilə əhliləşdirmiş olduqları ev heyvanlarını da gətirmişdilər. (Francesco Molon. 1880, Səh. 19)

Fransız tarixçisi Qrose Turanlıların öz ilkin vətənlərindən köçlərinin tarix ərzində dəfələrlə təkrar olunduğunu yazmışdır. Orta Asiya çöllərinin köçəriləri dünya tarixində mühüm rol oynamışlar. Onlar tarix ərzində 20 dəfə Turan yaylasından hərəkət edərək Hind və Qanq vadilərini, Dəclə və Fərat vadilərini işğal edərək ucqarların durğunlaşmış mədəniyyət mərkəzlərinə yeni insan axını əlavə etməklə canlılıq gətirmişlər. Xaqların bu köçləri böyük tənzimləyici gücə malik idi. Bu insan axını çayların dağlardan vadilərə axması kimi coğrafi qanunun bənzəri idi. Qədim mədəniyyətə malik müxtəlif xalqları vahid hakimiyyət altında birləşdirən türk və tatarlar mədəniyyətlərin çulğalaşmasına səbəb olurdular. (Grosset R., 1921, Səh. 5)

Alman antropoloqu E.Aykştedə görə Aral-Xəzər və Qaradəniz hövzəsinin yaşayış ücün əlverişli əraziyə çevrilməsi və turanlıların bu əlverişli şəraitdə inkişafı onların yaşayış və fəaliyyət alanlarının durmadan qərbə doğru genişlənməsinə və yeni ölkələrin meydana çıxmasına səbəb olurdu. Aral dənizi və Ural dağları arasındakı ərazi qərbə doğru uzanan təbii körpü və yol rolunu oynayırdı. Turanlıların Avropaya doğru yayılması burda Şimal dənisi ətrafında məskunlaşmış avropalı nordik irqin öz yerlərini tərk edərək Rusiyanın cənubuna doğru irəliləmələrinə səbəb oldu. Ural yolu turanlıların qərbə doğru yolu olduğu kimi avropalıların da geriyə, Sibirə doğru yolunu da oynayırdı. Beləliklə, Turani irqin təsiri nəticəsində Avropada biodinamik hərəkətlilik başlamış oldu. Turan çölləri dinamik inkişafın mərkəzi idi. Bu bozkrın yaşayış alanı kimi təkcə bioloji özəlliklərinin deyil, orda əhali artımının sosial psixoloji özəlliklərindən də irəli gəlirdi. Bozkrın geniş çöllərində bir-birinə bağlı olan insan qrupları geniş ataerkil ailənin meydana çıxmasına səbəb olmuş və bu insan birliyi modeli tarixin ilkin dövrlərində əsası qoyulmuş dövlət təşkilatı üçün də model təşkil etmişdir. Öz ailəsinin çobanı olan Ata bu dövlətlərin kralları olaraq özlərini “xalqın çobanları” adlandırırdılar. Misir fironu Horuz, o cümlədən sumer-akkad kralı Xammurapi, Navuxodonossor özlərini “xalqın çobanları” adlandırırdılar. Beləliklə, Turan irqinə xas patriarxal köçəri ailə təşkilatındakı başçı-ata çobanın təsiri ilə oturaq əkinçi həyatın anaerkil qruluşunun dağılmasına səbəb oldu. (Egon Eikstedt, 1934, Səh. 281)

Macar tarixçisi Laslo Rasonye görə Batı millətlərinin meydana çıxmasından daha önce Türklük dünyanın ən böyük sahəsini təşkil edən Avrasiyanın hər bir bucağında və bütün tarixı zamanlarda böyük rol oynamışlar. Etnoloqların Viyana məktəbinə mənsub olan tarixçi Menqeyə görə isə Ural-Altay boyları dünya tarixi baxımından qəti şəkildə iki önəmli rola malik olmuşlar: 1) İqtisadi sahədə heyvandarlığın inkişafında; 2) İctimai sahədə isə fövqəladə şəkildə dövlət qurma qabiliyyətinə malik olmaqda. (Laslo Rasonyi. Tarihde Türklük. Türklər, C. I, 2002, Səh. 494–540)