“Чырвоны каптурык” па п’есе Я.Шварца (Мікалай Варвашэвіч, Людміла Лобач).
“Новыя прыгоды ў Прастаквашыне” па п’есе Э.Успенскага (Таццяна Дубік, Людміла Лобач).
“Жарты Парыжа” па п’есе К.Манье (Таццяна Дубік, Людміла Лобач).
“Дзед Мароз і лясун” па п’есе Л.Рублеўскай (Мікалай Варвашэвіч, Людміла Лобач).
1996 г.
“Драўляны рыцар” па п’есе С.Кавалёва (Мікалай Варвашэвіч, Людміла Лобач).
“Хачу быць чараўніцай” па п’есе Н.Нячаевай (Васіль Сявец, Людміла Лобач).
“Жаніцьба Бальзамінава” па п’есе А.Астроўскага (Мікалай Варвашэвіч, Людміла Лобач).
1997 г.
“Добры змей” па п’есе А.Якімовіча (Васіль Сявец, Людміла Лобач).
“Камедыя” па п’есе У.Рудава (Віктар Небальсін, Людміла Лобач).
“Чарнакніжнік” па п’есе С.Кавалёва (Віктар Небальсін, Людміла Лобач).
1998 г.
“Іван Світаннік” па п’есе Г.Каржанеўскай (Васіль Сявец, Таццяна Салыга).
“Жыла-была Сыраежка” па п’есе В.Зіміна (Віктар Небальсін, Таццяна Салыга).
“Мы ідзем глядзець “Чапаева” па п’есе А.Данілава (Мікалай Варвашэвіч, Таццяна Салыга).
“Крыштальная сняжынка” па п’есе В.Небальсіна (Васіль Сявец, Таццяна Кедук).
1999 г.
“На бойкім месцы” па п’есе А.Астроўскага (Казімір Мальковіч, Таццяна Кедук).
“Маўглі” па п’есе А.Якімовіча (Святлана Наўгародская, Таццяна Кедук).
“Гаспадыня гасцініцы” па п’есе К.Гальдоні (Мікалай Варвашэвіч, Таццяна Кедук).
“Пан міністр” па п’есе Ф.Аляхновіча (Сяргей Бачкоў, Таццяна Кедук).
2000 г.
“Пакуль яна памірала” па п’есе Н.Птушкінай (Віктар Бутакоў, Людміла Лобач, Таццяна Кедук).
“Зімовая казка” па п’есе Г.Лабакіна (Мікалай Варвашэвіч, Таццяна Кедук).
“Дзень нараджэння” па п’есе Н.Абрамцавай (Васіль Сявец, Таццяна Кедук).
2001 г.
“Непаразуменне” па п’есе А.Камю (Віктар Бутакоў, Людміла Лобач).
“Чужыя грошы” па п’есе У.Бутрамеева (Віктар Бутакоў, Людміла Лобач).
“Сямейны партрэт з чужым” па п’есе С.Лабазёрава (Віктар Бутакоў, Таццяна Кедук).
“Кот у ботах” па п’есе С.Пракоф’евай, Г.Сапгір (Віктар Бутакоў, Людміла Лобач).
2002 г.
“Прымакі” па п’есе Янкі Купалы (Віктар Бутакоў, Аляксандр Толкач).
“Белая мышка” па п’есе С.Чыгрына, А.Якімовіча (Віктар Бутакоў, Аляксандр Толкач).
“Залатое кураня” па п’есе У.Арлова (Віктар Бутакоў, Аляксандр Толкач).
2003 г.
“Сямейны уік-энд” па п’есе Ж.Пуасэ (Віктар Небальсін, Аляксандр Толкач).
“Крыштальная сняжынка” па п’есе В.Небальсіна (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
“Новы калабок” па п’есе П.Васючэнкі (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
“Пудзіла” па п’есе А.Якімовіча (Віктар Небальсін, Аляксандр Толкач).
“Пярсідскі бэз” па п’есе М.Каляды (Дзяніс Нупрэйчык, Аляксандр Толкач).
2004 г.
“Мяфа” па п’есе А.Палешчанковай (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
“Малыш і Карлсан” па п’есе К.Папова (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
“Трыбунал” па п’есе А.Макаёнка (Віктар Небальсін, Аляксандр Толкач).
“Чарадзейны гадзіннік” па п’есе В.Небальсіна (Віктар Небальсін, Аляксандр Толкач).
2005 г.
“Камедыя” па п’есе У.Рудава (Віктар Небальсін, Аляксандр Толкач).
“Зайка-зазнайка” па п’есе С.Міхалкова (Анжэліка Прэдка, Аляксандр Толкач).
“Курыца” па п’есе М.Каляды (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
2006 г.
“Ход канём” па п’есе Б.Рацэра, У.Канстанцінава (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
“Зялёны атрад” па п’есе В.Валжаніна (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
“Кот Васіль, смятана і мышаня Банцік” па п’есе В.Небальсіна (Віктар Небальсін, Аляксандр Толкач).
“Пакрыўджаныя” па п’есе Л.Родзевіча (Віктар Небальсін, Аляксандр Толкач).
2007 г.
“Цуд на змяіным балоце” па п’есе Ю.Кіма (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
“Свабодны шлюб” па п’есе Д.Фо (Валерый Голікаў, Аляксандр Толкач).
“Жыла-была Сыраежка” па п’есе В.Зіміна (Віктар Небальсін, Аляксандр Толкач).
“Патэлефануйце снягурачцы” па п’есе Н.Абрамцавай (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
2008 г.
“Капрызная запалка” па п’есе В.Ткачова (Віктар Небальсін, Аляксандр Толкач).
“Маю жонку клічуць Марыс” па п’есе Р.Шарта (Васіль Сявец, Аляксандр Толкач).
Рэжысёр Мікалай Варвашэвіч
З заслужаным работнікам культуры Беларусі, тэатральным рэжысёрам Мікалаем Фёдаравічам Варвашэвічам я быў знаёмы шмат гадоў. Не раз пісаў пра яго сцэнічныя пастаноўкі яшчэ тады, калі ён узначальваў Слонімскі народны тэатр і пра ўсе прэм’еры Слонімскага беларускага драматычнага тэатра. Аднойчы, а гэта было ў 1992 годзе, ён узяў мяне на гомельскі фестываль “Драматычнае мастацтва Беларусі”. “Складвай чамадан, паедзем на тыдзень у Гомель. Трэба табе дасканала ведаць сённяшнюю тэатральную сітуацыю ў Беларусі. А таксама пазнаёмлю цябе са сваімі сябрамі”, -- сказаў Мікалай Фёдаравіч. І мы паехалі.
Читать дальше