Rem Wоrd - Historia od stworzenia Świata. …i nie ma już czasu…

W lutym 1725 umiera Piotr Wielki.

Od dwóch lat rządzi Katarzyna Pierwsza (Skavronskaya), wdowa po królu. Wyczerpuje siły na balach i ucztach, aw 1727 roku opuszcza świat podświatowy.

Na tron zasiada ostatni przedstawiciel Romanowów w prostej linii, jedenastoletni Piotr Aleksiejewicz, syn zmarłego w więzieniu carewicza Aleksieja. Niemal natychmiast A. Menshikov, «pół-suwerenny władca», poślubił go swojej 16-letniej córce Marii.

Nowi władcy, a nie miłośnicy pospiesznych zmian, przenoszą stolicę z powrotem do Moskwy. Flota wojskowa podupada. Bojarowie i Najwyższa Tajna Rada rządzą, a nie spadkobiercami, skłonnymi do wina od dzieciństwa. Lokalnie i centralnie arystokraci robią wszystko, co przyjdzie im do głowy.

Piotr II (1715 – 1730), syn carewicza Aleksieja Pietrowicza i niemieckiej księżniczki Sophii-Charlotte. Zasiada na tronie w wieku jedenastu lat, uczy się zaledwie godzinę dziennie, nie interesuje się sprawami państwa, na polowaniu zabija tysiące królików, umiera w wieku czternastu lat.

W 1730 roku Piotr II zmarł z powodu hipotermii i gorączki, które komplikowały chorobę ospą prawdziwą. To faktycznie kończy dynastię Romanowów.

Na Tajnej Radzie Dolgoruki przedstawia cesarzowi fałszywy testament; przyznać prawa do tronu pannie młodej Piotra II, Ekaterinie Dolgoruce. Potężni Golicynowie rozśmieszają swoich konkurentów. Anna Ioannovna, córka brata Piotra Wielkiego, Iwana Piątego, wdowy po księciu Kurlandii, zostaje cesarzową.

W 1735 roku rozpoczyna się kolejna wojna z Turcją i Chanatem Krymskim. Armia rosyjska zdobywa Azowa i Oczakow. Trzy podróże na Krym odbywają się w odstępie roku lub dwóch. Armia dociera nawet do Bakczysaraju, stolicy chanatu, ale wraca z powodu braku jedzenia i wody. Epidemia cholery, która wybuchła w 1736 r., Redukuje znaczną część armii, a także całą populację półwyspu. Europejscy sojusznicy wycofują się z wojny. Zgodnie z traktatem pokojowym w Belgradzie z 1737 r. Rosja traci wszystkie podboje, z wyjątkiem Azowa, pod warunkiem zburzenia jej fortyfikacji. Wyjście na Morze Czarne i handel są dozwolone wyłącznie na statkach tureckich.

Śmiejąc się z Dolgoruki, próbując uczynić monarchię możliwą do zarządzania, bracia Golitsyn wpadają w niełaskę pod zarzutem zdrady stanu.

Anna Ioannovna (1693—1740), rosyjska cesarzowa, czwarta córka Iwana Piątego i Carycy Praskowej Fiodorowna

W 1740 roku Anna Ioannovna umiera na atak kamicy moczowej. Zgodnie z testamentem cesarzem zostaje syn siostry cesarzowej, dwumiesięczny Ioann Antonowicz. Dzięki regencji matki i opiece Biron dziecko rządzi rokiem. Ponadto Elizaveta Petrovna, córka Piotra Wielkiego, urodzona przed ślubem cara z Ekateriną Skavronskaya, zasiada na tronie z pomocą strażników pułku Preobrażeńskiego, którzy nie chcą walczyć w zimnej Finlandii ze Szwedami. Wszystkie portrety, księgi kościelne, paszporty, monety z wizerunkiem młodocianego króla są konfiskowane. Iwan Szósty wraz z rodzicami udaje się do Twierdzy Shlisselburg. Tutaj on, bawiąc się pająkami i szczurami, jest przetrzymywany w izolatce bez komunikacji z ludźmi.

W 1741 r. Szwecja, nie zdając sobie jeszcze sprawy, że znalazła się w kategorii drugorzędnych militarnie mocarstw europejskich, chcących zwrócić Terytoria Północne, wypowiedziała wojnę Rosji. Główne działania odbywają się w tej samej Finlandii. Rok po wstąpieniu na tron Elżbieta pochyla mieszkańców tych ziem na stronę Rosji. Główną marchewką jest możliwość stworzenia własnego stanu. Siły stron są w przybliżeniu równe. Straty są również mniej więcej takie same. Armia rosyjska 10,5 tys., Szwedzka 12 tys. W końcu wojska szwedzkie kapitulują, wracają do domu, pozostawiając artylerię rosyjską.

W 1757 roku w ramach szerokiej koalicji Rosja rozpoczęła działania zbrojne przeciwko Prusom. Powodem jest bezprawna aneksja Saksonii. Wraz z wojskami austriackimi podczas bitwy pod Kunersdorf udaje jej się pokonać wojska Fryderyka II. Z 48 tysięcy żołnierzy, według samego niemieckiego monarchy, tylko 3 tysiące pozostało przy życiu. Ale alianci wplątują się w rozkazy i zamiast natychmiastowego marszu na Berlin, rozpraszają się. Przypuszczalnie ten «cud» jest związany z Katarzyną-Fridericą, przyszłą cesarzową i jej świtą – naczelnym wodzem Apraksinem i kanclerzem Bestuzhevem, którzy prowadzą swoją tajną grę na dworze Elżbiety. Drugi «cud Domu Brandenburskiego», na który Adolf Hitler po raz trzeci liczył później, nastąpi w styczniu 1762 roku. Piotr III, który wstąpił na tron, etniczny Niemiec, fanatyczny wielbiciel Fryderyka II, złamie traktat z Austrią bez wyjaśnienia i zawrzyj oddzielny pokój.

Elizaveta Petrovna (1709—1761), najmłodsza córka Piotra Wielkiego i Katarzyny. Cesarzowa daje początek Galomanii. Od dziecka marząc o związaniu się z Burbonami pilnie uczy się języka francuskiego. Elżbieta jest w tajnym małżeństwie kościelnym z Aleksiejem Razumowskim. Księżniczka Tarakanova (imię własne – Elizaveta Vladimirskaya) podawała się za dziecko urodzone w tym małżeństwie lub tak się wydawało.

W 1761 roku bezdzietna i niezamężna Elżbieta umiera na nierozpoznaną chorobę po nagłym krwawieniu z gardła. Odziedziczył ją wnuk Piotra Wielkiego, syn jego córki Anny z drugiego małżeństwa i książę Holsztynu, dynastia książęca Holstein-Gottorp (Niemcy). Właściwie, zgodnie z dynastycznymi zasadami dziedziczenia, Anna dołącza do tego klanu. Jej dzieci nie mogą już w ogóle być «Romanowami». Ale w warunkach kryzysu politycznego na ten drobiazg nie zwraca się uwagi. Najważniejsze jest teraz przynajmniej odrobina «królewskiej» krwi.

Tak więc Karl Peter Ulrich, znany również jako Piotr Trzeci Fedorowicz, zasiada na tronie rosyjskim. Na zdrowie i wychowanie chłopca wpływa fakt, że niegdyś księcia chłostano rózgami, kolanami zakładano na groszek i poddawano bardziej wyszukanym torturom. Młody człowiek wydaje się być skłonny do spraw wojskowych. Jednak przywiązuje wagę nie do manewrów i wsparcia materialnego armii, ale do musztry i parad. W wieku 17 lat, już na dworze rosyjskim, Piotr poślubił Zofię Fryderyk Augustę, pochodzącą z niemieckiego miasta Szczecin, przyszłą Katarzynę II. Dostojnicy przydzielają nawet mentorów parze monarchów – wzorowej parze małżeńskiej. Ale to niewiele pomaga. Zamiast wypełniać obowiązki powierzone jej mężowi, według współczesnych, książę wieczorami bawi się z blaszanymi żołnierzami. Piotr jest niemile zaskoczony, gdy w 1754 roku Katarzyna nadal rodzi jego syna Pawła (przyszłego cesarza). Jednak więź emocjonalna między małżonkami pozostaje.

Za Piotra III zaczynają działać pewne rozsądne prawa, ale są one raczej pracą domową wpływowych szlachciców. Inicjatywa własna monarchy to powrót Prus Wschodnich, które od czterech lat są częścią Imperium Rosyjskiego, ich dawnemu właścicielowi, ukochanemu cesarzowi Fryderykowi II. Pomysł niezupełnie zrealizowany – redukcja majątku kościoła, zniesienie monastycznej własności ziemi, zakaz ikon. Trzecim niezwykłym pomysłem rodaka Holsztyna jest wojna dynastyczna z Danią, wieloletnim sojusznikiem Rosji, o Szlezwik (terytorium na południu Danii) przejęty od niemieckich przodków Piotra III.