Казлоўскі рэзка выказаўся на тыя словы: «Кажаце, што хацелі сесці на вашых коней і самастойна ехаць у сталіцу. Ды і цяпер хочаце самаўладна да гаспадара ехаць. Ня дапушчальна вам тут, у царстве нашага вялікага гасудара, такім чынам ездзіць. Гэта вам не ў Літве і не ў Польшчы!»
Адказаў яго міласць пан камянецкі з абурэннем: «Мы не халопы вашага цара, як вы! Мы вольны народ! Мы да вас прыехалі паводле ўласнай волі. Таму, калі не будзе ўсё зроблена ў прызначаны дзень, мы, сцяўшы нашыя вусны, хацелі б вольна ад’ехаць адсюль».
Казлоўскі паўтарыў, тое, што сказаў раней.
А яго міласць пан камянецкі адказаў яму: «Ты хоць ведаеш, што мне з табой наогул не выпадае размаўляць, бо ты мне ня роўня. Я вольны шляхціч, а вы — халопы гаспадарскія! Калі ты сядзеш тут, насупраць мяне, то гэта толькі з-за маёй чалавечнасці і майго высакародства! А за ваш падман, хлусню і непатрэбную валакіту, гатовы з табой і з кожным з вас сустрэцца па-за межамі пасольства і зброяй паквітацца. Зразумейце, кожнага з вас, хто сюды прыехаў, гатовы прымусіць шанаваць годнасць яго міласці нашага караля».
Казлоўскі адказаў: «Не той цяпер час, каб казаць пра асабістыя перавагі. Ты, Аляксандр, вельмі высокімі словамі прамаўляеш!»
Яго міласць пан ваяводзіч віленскі сказаў яму: «Ты, халоп, дурноцце кажаш!»
Гарыхвостаў прыкрываў свае паводзіны і словы хітрасцю. Гэтаксама Казлоўскі часта ўрываўся ў размову са сваёй грубасцю. Пасля гэтакага «ўшанавання» адышлі да сваіх ізбаў, якія знаходзіліся ў тым жа пасольскім двары.
Увечары, яго міласць пан камянецкі і пан Вяжэвіч сустрэліся ў яго міласці пана ваяводзіча віленскага і ўсё абмеркавалі паміж сабой.
Дваране яго міласці караля.
Пры яго міласці пану камянецкім прыяцелі, а пры яго міласці пану ваяводзічу віленскім слугі яго вялікасці за дваран былі.
Тут спіс усяго двара яго міласці.
Яго міласць пан Якуб Кароль Мадаленскі, войскі мсціслаўскі, дваранін караля яго міласці пры яго міласці ваяводзічу віленскім з Вялікага Княства Літоўскага.
Яго міласць пан Крэтоўскі пры яго міласці пану Камянецкім з Кароны.
Яго міласць пан Еранім Цехановіч, падсудак смаленскі, дваранін караля яго міласці з Вялікага Княства Літоўскага. Чэлядзі — 5. Коней — 8.
Яго міласць пан Масальскі, падстолій браслаўскі, дваранін караля яго міласці з Вялікага Княства Літоўскага. Чэлядзі — 5. Коней — 8.
Яго міласць пан Крыштоф Цеханавецкі, падстолій мсціслаўскі, дваранін караля яго міласці з Вялікага Княства Літоўскага. Чэлядзі — 5. Коней — 8.
Яго міласць пан Трэінскі, дваранін караля яго міласці з Кароны.
Яго міласць пан Глагоўскі, дваранін караля яго міласці з Кароны.
Яго міласць пан Галімскі, стольнік аршанскі, дваранін караля яго міласці з Вялікага Княства Літоўскага. Чэлядзі — 5. Коней — 7.
Яго міласць пан Гіроўскі, дваранін караля яго міласці з Кароны.
Яго міласць пан Мікалай Нерашынскі, падсудак рэчыцкі, дваранін караля яго міласці з Вялікага Княства Літоўскага. Чэлядзі — 5. Коней — 8.
Пан Ольштынскі, каморнік караля яго міласці.
Такім парадкам дваране караля яго міласці з Кароны і з Вялікага Княства Літоўскага былі ў рэестры.
Іншая асістэнцыя (суправаджэнне) яго міласці пана ваяводзіча віленскага.
Айцы Ордэна Ісуса Хрыста.
Айцец Тамаш Юргевіч.
Айцец Сімяон Пакулевіч.
Яго міласць пан Еранім Пястрэцкі, старэйшы слуга. Чэлядзі — 5. Коней — 6.
Яго міласць пан Пётр Юдзіцкі. Чэлядзі — 5. Коней — 6.
Яго міласць пан Гіларыуш Чыж. Чэлядзі — 5. Коней — 6.
Яго міласць пан Стафан Швяйкоўскі. Чэлядзі — 5. Коней — 6.
Яго міласць пан Аляксандр Прыстаноўскі. Чэлядзі — 4. Коней — 5.
Яго міласць пан Станіслаў Кошчыч. Чэлядзі — 4. Коней — 5.
Яго міласць пан Марцін Кошчыч. Чэлядзі — 4. Коней — 5.
Яго міласць пан Андрэй Дзевялтоўскі. Чэлядзі — 3. Коней — 4.
Яго міласць пан Крыштоф Міхалоўскі. Чэлядзі — 3. Коней — 4.
Яго міласць пан Андрэй Кмітавіч. Чэлядзі — 3. Коней — 4.
Яго міласць пан Ян Міланоўскі. Чэлядзі — 3. Коней — 4.
Яго міласць пан Ян Бярнацкі. Чэлядзі — 3. Коней — 4.
Яго міласць пан Казімір Корсак. Чэлядзі — 2. Коней — 3.
Яго міласць пан Ян Прушаноўскі, ротмістр пешы. Чэлядзі — 2. Коней — 3. Яго міласць пан Адам Ян Кражановіч. Чэлядзі — 2. Коней — 2.
Пан Якуб Кал, лекар.
Пан Захарыаш Шуле, цырульнік.
Кожны са слуг меў дадатковых коней і чэлядзь. На ўсіх дваран і ўсіх слуг выдаваўся аброк.
Моладзь.
Пан Мікалай Палубінскі, падскарбій і старшы пакаёвы.
Читать дальше