Berthold. Annales, 1077. SS., V, p. 301 (о сенгалленском аббате): semper loricatus.
См., например, Thitmar. Chronic. lib. VI, cap. 14. SS., III, p. 810: Jussit... in omnibus regni suimet comitatibus expeditionem ad Polonium... perbannum fieri; Bertholdi Annal., 1078. SS., V, p. 312.
Liutprandus, Antapodosis, IV, с. 27. SS., III, p. 324: Comes quidam tunc predives secum erat, cuius multitudo militum regis aciem condecorabat.
Constit. J. p. 633: Heribertus conies ducat XXX, et fratris filius aut venial cum XXX aut mittat XL... Deodericus conies filium suum cum XII mittat. Ansfredus conies X mittat. Gottefredus et Arnulfus marchiones XL mittat.
DO. I, № 310 (Подтверждение привилегий Вормской епископской церкви) nec ab hominibus ipsius ecclesiae hostilis expeditio requiratur, nisi quando necsessitas utilitati regum fuerit, simul cum suo episcopo pergant; DO. 11, N 89 Мерзебургской церкви: (nec) ad ministrationem expeditionis tribuendam... cogere... audeat; DH. 11, № 39 b: nec in militiam sive hostem ire constringant, nisi abbatissa sive advocatus.
DH. II, № 36.
DO. III, № 104; DH. II, 13 (Гальберштадтской епископской церкви): cum theloneis ac monetis... et regalem herribannum super milites liberos et servos eiusdem ecclesiae.
См. Constit. I, p. 248, § 5, p. 662, § 3.
Ssp. Lhr, 4, § 1.
E. F. Dronke. Codex diplomaticus Fuldensis,.№ 761, p. 368 (Аббат возложил на вассала Эренфрида обязанность): ut pro eo nobis nostrisque successoribus infra provinciam prout imperatum fuerit serviat.
Constit. I, р. 633: Geldulfus cum adjutorio abbattum XII ducat; DO, III, 83.
Annales Fuldenses, an. 872. SS. I, p. 384: misit Thuringos et Saxones contra Sclavos Marahenses – но конец был печальный: моравы наголову разбили саксов и тюрингов.
Но не в таком духе, как это представляет О. Brunner. Land und Herrschaft, 1939, Кар. I. Eгo «теория смут» (Fehderechttheorie) может служить образцом юридической фантастики.
См. Regino, 902. SS., I. р. 610.
См. например, Annales Fuldenses, 882. SS., I, р. 397.
См. G. Tellenbach. Konigtum und Stamme, S. 13.
Adam, II, 25. SS., VII, p. 315: Ex illo enim castro nostro quidem populares in circuitu, quos ad tuendum positi stmt, depredari et persequi coeperunt. Th. Lacomblet. Urkundenbuch fur die Geschichte des Niederrh. I, No 201, S. 130: propter munitionem loci naturalem audaces et temerarii homines... non solum in bonis ecclesiae nostrae, sed etiam in circumjacentibus predas crudeliter agebant. MR. UB. I, № 275.
Annales Hildeshamenses, an 1105. SS., III, p. 109 (о Генрихе IV) collecto exercitu insequitur eum... et hos omnes, quos poterat, qui filio adherebant, vastando et igne concremando consumit. Annalista Saxo, 1085; SS., VI, p. 723 (об этом же короле) Heinricus imperator magno exercitu coacto, Saxoniam intravit eamque vastavit.
Ekkehardi Chronicon, 1116. SS., VI, p. 252: agros alterius vastare, colonos despoliare coepit.
Chronicon regnum Coloniensis. I. SS., XXIV, p. 54 (архиепископ кельнский и др. князья) regiae possessiones destruunt, pleraque municipia capiunt regiones... vastant flamma et preda diripiunt. Король ответил на это опустошением Вестфалии (Provincia Westfaliae concrematur).
Ekkehardi Chronicon, a. 1121. SS., VI, p. 256.
Согласно «новому взгляду» на феодальные смуты, подобные действия феодалов в отношении короля не являлись противозаконными, преступными. Феодалы в определенных случаях (которых могло быть сколько угодно) имели законное право на сопротивление (Widerstandsrecht) – F. Kern. Gottesgnadentum und Widerstandsrecht im fruher Mittelalter, Leipz., 1914; O. Brunner. Land und Herrschaft, S. 127, 192.
Ekkehardi Chronicon, 1123. SS., VI, p. 261: per totam pene Germaniam externis quiescentibus (bellis), civliium ubique seditionum tempestas tncrevit... Predones quippe, qui sub nomino equitum undique superhabundabant, villas et agros aecclesiarum invadebant, colonos domi forisque spoliabant et ab...his, qui pane solo et aqua victitare solebant delicias sibimet ministrari tormentis exigebant. Ряд ярких примеров приведен у Вайца, цит. пр., VI, стр. 524 и сл.
H. Hirsch. Die hohe Gerichtsbarkeit, 1922, S., 234: «Der mittelalterliche Staat jener Zeit, ist nichts anderes als eine Grosse Fridensordnung». Пo мнению автора, это государство тем только и занималось, что организовывало борьбу против внешних врагов и внутренней анархии.
См. данные у Вайца, цит. пр., VI, стр. 527 и сл.
Thitmar, VI, 39. SS., III, p. 823: firmata ad V annos mutua pace.
Annales Sangal., 1043. SS., I, p. 85. Lamberti Annales, 1044, SS., V, d. 153.
Constit., I, № 422, p. 599.
Lamberti Annales, 1070. SS., V, p. 178.
Berthold, 1079. SS., V, p. 319.
Constit., I, № 424, р. 602.
Ekkehard, 1085; SS., VI, 205.
Constit., I, № 425, p. 605.
Bernold, 1093; SS., V, p. 457; Constit., I, № 430, p. 613.
Constit., I, № 427. p. 609.
Constit., I, № 431, p. 615.
Ekkehardi Chronicon, 1099; Constit, I, № 74, p. 125.
Constit., I, № 106, p. 158; № III, p. 164.
Constit., I, p. 610, § 1: pacem juravimus, et his, qui etiam eandem pacem nobis jurant vel juraverunt vel juraturi sunt.
Constit., 1, p. 605, § 14: 607, § 14.
Constit., I, p. 612, §1.
Constit., I, p. 603 – 611.
Constit. I, № 74, p. 125.
Constit. I, р. 600, § 2, 4.
Constit., I, р. 612, § 3: liber capitali Sententia puniatur, servus autem manu privetur. Потеря сервом рук являлась не менее страшным наказанием, чем смертная казнь.
Читать дальше