DO. II, 308: quiquid videlicet ex coemptione animalium vel ex omni genere tam vestium quam ferri et metallorum vel ex reditu navium vel ex omnium commercio; DO. III, 48: pontis totiusque venditionis et negotiationis ipsius loci.
Capitil. II, p. 251, §§ 1, 6, 9; DH. IV, 487.
DO. I, 209.
DK. II, 39: освобождалось от уплаты пошлин аббатство Мурбах по всей стране – per omnes regni nostri fines neque in urbe neque in via neque ad pontes seu alique structure; Gonstit. I, № 162, p. 225: quod a Babenberc usque Maguntiam in fluvio Mago nova et inconsueta... thelonea per plurima loca a mercatoribus exigerentur.
См. G. Waitz. Deutsche Verfassungsgeschichte, Bd. VIII, S. 311: ab oratoribus et visiatoribtus... gravissimum et importabile tributum... in duobus tantum locis adeo angariantur, ut pro singulis equis tres aurei et ex binis peditibus totidem tollantur.
Constit. I, № 125, р. 180: theloneum a null exigi debet nisi a mercatoribus qui causa negotiandi vadunt et redeunt. Prebendas igitur religiosorum virorum per terminas episcopii tui sine gravimine thelonei hins inde deferri permittas.
Monumenta Boica, t. XXVIII, 2, p. 221(1143).
Strasburger Stadtrecht, cap. 50, 54 – F. Keutgen. Urkunden zur stadtische Verfassungsgeschichte, 1899, № 126.
Данные собраны у Вайца, цит. пр. VIII, стр. 289 и сл.
DO. II, 107.
DO. II, 16 (985): concedimus... quod reliquum erat regiae ditionis moneta scilicet et teloneo.
См. Augsburger Stadtrecht, III, 8 – Keutgen. Urkunden zur stadtische Verfassungsgesch. № 125.
См. Diplomatum Carolinorum, t. I, № 66, 91, освобождавшие от пошлин в пределах собственных владений.
DK. II, № 39: per omnes regni nostri fines. DO. II, № 149: об освобождении от пошлин монастыря Бландини в Генте в пределах всего государства; DO. II, № 155.
DO. II, № 137.
DH. IV, № 267.
DO. I, № 310 (965): иммунитетная привилегия для Вормской епископской церкви: vel freda seu telonea exigenda.
DH. II, 52; DK II, 110: neque aliquis de prediis vel de moneta seu theloneo vel ex ulla re in fiscum regium transferre.
Позже их приобрели окольным путем и некоторые крупные города Юго-Запада, Рейнской области и Севера.
DK. I, 36 (подтверждение предыдущих пожалований пошлинами и пр.).
DO. I, 209 (См. подложный диплом Карла III, № 189): cum... teloneum in ipsa villa ab iterantibus emptoribus persolvi consuetam.
DH. III, 267: mercatum monetam teloneum districtum ceteraque omnia ad hec iuste legaliterque pertinentia in loco Vrslebe et in pago Northuringia et in comitatu Liuthere comitis sita. См. также DK. I 36; DO. I, 6, 430; DO. II, 85, 99, 106; DO. III, 55, 66, 130, 142, 197, 312, 367, 372; DH. II, 15, 21, 50, 78, 79, 190, 325, 413; DH. III 42 (DK. II, 278), 45; DH. IV, 139, 186.
DO. III, 66: regium nostrum bannum illuc dedimus, ut omnis causa quecumque in eodem loco contra legem oborta fuerit per iussionem abbatissae quecumque praesident dehinc... ecclesie, nostro regio banno ad suas manus recipiendo emendatur et legaliter corrigatur, nullaque persona iudicaria... in predicto loco aliquod ius exercendi ullam potestatem habeat.
DK. II, 278 (DH. III, 42) для Бременской архиепископской церкви.
DO. III, 130 монастырю в Зельце: faciat et habat mercatum et monetam publicam... eo quod ipse locus in marca antiquitus constitutes pervius (semper sit) cunctis sursum et deorsum emptibus ibique moneta et mercatus necessaria sint multitudini populorum undique confeuentium. См. DK. I, 36: mercatum constituere; DO. II, 85, 110; DO. III, 55, 66, 130, 142, 155, 197, 311 и др.
DO. III, 55 (989 г.) Гальберштадтской епископской церкви – право основать рынок в Гальберштадте; DH. II, 413 – Фульдскому аббатству основать рынок в Фульде.
DH. III, 367: mercatum cum teloneo moneta et banno; DH. II, 491. DH. II, 207: mercatum... cum omni sua utilitate et publica functione.
DH. II, 50, 325; DO. III, 130. О монетном деле см. данные у Г. Вайца, цит. пр. VIII, стр. 318 и сл.
DO. I, 6: ut nullus comes neque aliqua iudicaria potestas... teloneum vel aliut quodlibet debitum sive quiestum ex ipsa moneta exigendi [potestatem habeat].
DO. III, 130: et theloneum inde accipiatur sicut in aliis regalibus locis ex monetis publicis.
I. Strasburger Stadtsrecht, с. 70. – Keutgen, Urkunden, № 126, S. 93.
A. Calmet, Histoire de Lorreine, III, 45.
DH. II, 52, 518; DH. III, 45: cum... monetis theloneis; DH. III, 126: in monetis in teloneis, in comitatibus etc.
DO. I, 164 (975): theloneum queque ad eandem villam iuste pertinentem quod... iam olim in benefisium concessum habuimus. См. DH. II, 15.
DO. III, 312: omnem districtum super villam Bomele et super cuncta quae ad eandem villam pertinent videlicet publicae rei subiecta, theloneum vero monetam et negotium generale fermentatae cervisiae.
DH. III, 48: omnem comitatum villae Basilicas cum districtu et mercato et cum omni publica functione... ad predictum comitatum prenominatae villae pertinentibus.
По словам Оттона Фрейзингенского обладание регалиями было в такой же мере свойственно прелатам церкви, в какой владение ленами было свойственно светским магнатам (Ottoni Frisingens. Gesta Friderici, 1. 11, с. 12 – SS. XX, p. 398: non solum laicorum feuda, sed et quorundam episcoporum regalia. См. I. Ott. Указ. соч., стр. 30. Ниже, стр. 160, пр. 5. Об этом можно сказать то же, что и в отношении пожалования иммунитетом. Регалии, как и иммунитетные привилегии, раздавались королем большей частью церквам. Но впоследствии светские магнаты имели их не меньше, чем церковные.
DO. III, № 311: quem Hildebaldus comes tenere et potenter placitare.
Читать дальше