Вадим Грушевский - Исландские сказки / Íslensk ævintýri

Þegar þessu var lokið, lagðist hún upp í rúm og lá þar, þar til karl hennar kom heim. Þegar hann sá hana, varð hann afar reiður og segir: „Þú ert þá hér enn, ólukku dækjan!“ „Vertu góður við mig, karlinn minn, því að nú finnst mér vera skipt um hagi mína,“ segir hún. „Vertu mér þá velkomin,“ segir hann.

Nú líður að þeim tíma(вот подходит /к тому/ время; líða – проходить ) , að kerling verður léttari(что жена разрешается от бремени: «становится легче»; léttur – лёгкий ) , og fæðir sveinbarn frítt og efnilegt(и рожает мальчика, хорошенького да пригоженького; fæða – рожать; sveinbarn – ребёнок мальчик; sveinn – мальчик; fríður – красивый; efnilegur – подающий надежды; efni – материал; содержание; богатства; способности ) . Þetta varð til mikillar gleði fyrir karl og kerlingu(это принесло много радости мужу с женой; mikill – большой; много; gleði – радость; fyrir – для ) , og kom þeim nú mjög vel saman(и стало им вместе хорошо) , eftir að barnið kom til sögunnar(после того, как ребёночек у них появился; koma til sögunnar – появляться на сцене /событий/; saga – сказание ) . Það var mjög frábært(он был прекрасен; frábær – отличный ) og hét Báráður eftir vilja foreldranna(и назвали его Баураудом по воле родителей; vilja – желание; воля ) . Var hann yndi þeirra og augasteinn(был он их отрадой и любимчиком; yndi – радость; augasteinn – глазное яблоко; augasteinn e-s – чей-л. любимчик; auga – глаз; steinn – камень ) . Segir nú ekki af þeim(и всё было хорошо: «нечего сказать») , fyrr en drengurinn var nærri því sjö ára(пока не пошёл мальчику седьмой год: «почти не исполнилось семь лет»; drengur – мальчик, паренёк; nærri /því/ – почти ) . Þá tekur móðir hans ógleði mikla(тогда сильно опечалилась его мать; taka ógleði – погрустнеть; ógleði – грусть ) . Þeir feðgar spyrja(отец с сыном спрашивают; feðgar – отец и сын ) , hvað valdi hryggð hennar(что её печалит) . Hún var lengi treg til að segja(она долго не решалась рассказать; lengi – долго; tregur – колеблющийся; медлительный ) , en þó fór svo(но всё же случилось так) , að hún sagði þeim frá rauðskeggjaða manninum og kaupum þeirra(что она рассказала им о рыжебородом человечке и об их уговоре; kaup – дело; торговля; сделка ).

Nú líður að þeim tíma, að kerling verður léttari, og fæðir sveinbarn frítt og efnilegt. Þetta varð til mikillar gleði fyrir karl og kerlingu, og kom þeim nú mjög vel saman, eftir að barnið kom til sögunnar. Það var mjög frábært og hét Báráður eftir vilja foreldranna. Var hann yndi þeirra og augasteinn. Segir nú ekki af þeim, fyrr en drengurinn var nærri því sjö ára. Þá tekur móðir hans ógleði mikla. Þeir feðgar spyrja, hvað valdi hryggð hennar. Hún var lengi treg til að segja, en þó fór svo, að hún sagði þeim frá rauðskeggjaða manninum og kaupum þeirra.

Báráður hló að þessu og sagði(Баурауд посмеялся над этим и сказал; hlæja – смеяться ) , að þau mættu verða fegin að losast við sig(что им надобно радоваться, что избавятся от него; losast við e-ð – избавиться от чего-л. ) , því að hann væri þeim aðeins til þyngsla(мол, он им только в тягость; aðeins – только; þyngsli – тяжесть, бремя; обуза ) . Karl og kerling eru nú mjög hnuggin og sorgbitin út af því(муж с женой тогда сильно опечалились и загоревали из-за того; hnugginn – печальный; sorgbitinn – мрачный; траурный; sorg – горе; bíta – кусать ) , ef þau þurfi nú að sjá á bak syni sínum(что: «если» придётся им теперь расстаться с сыном: «посмотреть в спину своему сыну») , sem þeim þótti svo vænt um(которого они так лелеяли) . Nú líður(летит время: «теперь проходит») , þar til afmælisdagurinn kemur(пока его день рождения не наступает; afmælisdagur – день рождения; afmæli – день рождения; mæla – измерять ) . Þá segir Báráður(тогда говорит Баурауд) , að það sé bezt fyrir þau karl og kerlingu að fara út í skóg í dag(что лучше бы пойти мужу с женой в лес сегодня; bezt = best – лучше ) , því þeim þyki líklega ekki svo skemmtilegt að sjá(мол, не будет им никакой радости: «не покажется, вероятно, таким приятным» видеть; líklega – вероятно; líklegur – возможный; skemmtilegur – приятный ) , þegar Rauðskeggur fari með sig í burtu(когда Рыжебородый его с собой уведёт) . En til þess að þau geti eitthvað gert(но чтоб им было чем заняться: «чтобы они могли что-нибудь делать») , sagði hann þeim(сказал он им) að fara með rekkjuvoðirnar úr rekkjum sínum(снять перину со своей постели: «пойти с простынями со своей постели»; rekkjuvoð – плотная простыня; rekkja – постель; voð – ткань; кусок материи; шерстяная простыня ) og tína úr þeim flær og lýs(и очистить её от блох и вшей; tína – собирать; рвать; очищать; fló – блоха; lús – вша ) . Þau kvöddu þá son sinn með miklum harmi(потом распрощались они со своим сыном в большой печали; harmur – кручина; грусть ) og lögðu af stað með rekkjuvoðirnar(и отправились в дорогу со своими простынями; leggja af stað – отправиться: «сниматься с места»; leggja – класть; staður – место ).

Báráður hló að þessu og sagði, að þau mættu verða fegin að losast við sig, því að hann væri þeim aðeins til þyngsla. Karl og kerling eru nú mjög hnuggin og sorgbitin út af því, ef þau þurfi nú að sjá á bak syni sínum, sem þeim þótti svo vænt um. Nú líður, þar til afmælisdagurinn kemur. Þá segir Báráður, að það sé bezt fyrir þau karl og kerlingu að fara út í skóg í dag, því þeim þyki líklega ekki svo skemmtilegt að sjá, þegar Rauðskeggur fari með sig í burtu. En til þess að þau geti eitthvað gert, sagði hann þeim að fara með rekkjuvoðirnar úr rekkjum sínum og tína úr þeim flær og lýs. Þau kvöddu þá son sinn með miklum harmi og lögðu af stað með rekkjuvoðirnar.