Вадим Грушевский - Исландские сказки / Íslensk ævintýri

Það er mælt, að karl og kerling ættu engan grip í eigu sinni nema kú eina, sem Búkolla hét. Hún var sá dánumannsgripur, að þó hún væri mjólkuð þrisvar á dag, þá mjólkaði hún ekki minna en fjörutíu merkur í hvert sinn. Karl reri til fiskjar á degi hverjum og reri alltaf á keraldi, og á hverjum degi flutti Sigríður dóttir hans honum mat á fiskimið og flutti hann einnig á keraldi.

Það bar einu sinni til í garðshorni(случилось так однажды у них в доме: «в хижине») , að kýrin Búkolla hvarf(что корова Букотла пропала; hverfa – исчезать ) , svo enginn vissi(так что никто не знал) , hvað af henni varð(что с ней стало) . Ræða þau nú um það karl og kerling(стали об этом старик со старухой говорить; ræða – говорить; обсуждать ) , hvað úr skuli ráða(как им поступить; ráða – решать ) , og verður það(и решили: «стало так») , að Sigríður er send á stað að leita(послать Сигрид на поиски: «что Сигрид отправлена на место искать») og látin hafa nesti og nýja skó(и дали ей еды и новые башмачки: «и позволено ей иметь еду и новые туфли»; nesti – провизия; skór – башмак ).

Það bar einu sinni til í garðshorni, að kýrin Búkolla hvarf, svo enginn vissi, hvað af henni varð. Ræða þau nú um það karl og kerling, hvað úr skuli ráða, og verður það, að Sigríður er send á stað að leita og látin hafa nesti og nýja skó.

Hún gengur lengi(идёт она долго) , þar til hún kemur á einn hól(пока не приходит на один холм; hóll – пригорок; холм ) ; þar borðar hún og mælti(там поела: «ест» она и говорит: «сказала»; borða – есть; обедать ) : „Baulaðu, kýrin Búkolla(помычи, корова Букотла; baula – мычать ) , ef ég á að finna þig(найду ли я тебя) .“

En ekki baular kýrin(но не мычит корова).

Hún gengur lengi, þar til hún kemur á einn hól; þar borðar hún og mælti: „Baulaðu, kýrin Búkolla, ef ég á að finna þig.“

En ekki baular kýrin.

Nú gengur hún á annan hól(идёт она к другому холму) , borðar þar og mælti(поела там и говорит) : „Baulaðu, kýrin Búkolla(помычи, корова Букотла) , ef ég á að finna þig(найду ли я тебя) .“

En ekki baular hún að heldur(но и тут она не мычит; ekki að heldur – тоже не ).

Nú gengur hún á annan hól, borðar þar og mælti: „Baulaðu, kýrin Búkolla, ef ég á að finna þig.“

En ekki baular hún að heldur.

Hún gengur á þriðja hólinn(идёт она у третьему холму) , borðar þar og mælti síðan(покушала там и говорит) : „Baulaðu, kýrin Búkolla(помычи, корова Букотла) , ef ég á að finna þig(найду ли я тебя) .“

Hún gengur á þriðja hólinn, borðar þar og mælti síðan: „Baulaðu, kýrin Búkolla, ef ég á að finna þig.“

Þá baular kýrin langt frá uppi í fjalli(тогда замычала корова с высоты далёкой горы; fjall – гора ) . Sigríður gengur upp í fjallið(Сигрид стала подниматься вверх на гору) , þar til hún kemur að hellisdyrum(пока не пришла ко входу в пещеру; hellisdyr – вход в пещеру; hellir – пещера; dyr – дверь ) . Hún gengur í hellinn(входит она в пещеру) . Þar sér hún(там видит она) , að eldur logar á skíðum(что там ярко горит огонь /на поленьях/; eldur – огонь; loga – гореть; skíð – полено; skíðloga – ярко гореть ) , kjötpottur er yfir eldi(горшок с мясом на огне; kjötpottur – горшок с мясом; kjöt – мясо; pottur – горшок ) og kökur á glóðum(и хлеб на углях; kökur – выпечка; kaka – пирог; торт; glóð – тлеющие угольки ) . Þar er og Búkolla og stendur við töðustall(там и Букотла стоит у сеновала; töðustallur – сеновал; taða – сено; stallur – уступ; цоколь; ясли; конюшня ) og er bundin með járnhlekkjum(и привязана железной цепью; járnhlekkur – железная цепь; járn – железо; hlekkur – звено ).

Þá baular kýrin langt frá uppi í fjalli. Sigríður gengur upp í fjallið, þar til hún kemur að hellisdyrum. Hún gengur í hellinn. Þar sér hún, að eldur logar á skíðum, kjötpottur er yfir eldi og kökur á glóðum. Þar er og Búkolla og stendur við töðustall og er bundin með járnhlekkjum.

Sigríður tekur köku af eldi(Сигрид сняла хлеб с огня) og kjötbita úr pottinum(и /достала/ кусок мяса из горшка; kjötbiti – кусок мяса; biti – кусок ) og snæðir(и съела; snæða – есть ) . Hún ætlar að leysa Búkollu(собралась она отвязать Букотлу; leysa – отвязывать ) , en getur ekki(но не может) , og sest hún þá undir kverk hennar(тогда присела она ей под шею; kverk – горло; глотка ) og klórar henni(и почесала её; klóra – царапать; чесать ).

Sigríður tekur köku af eldi og kjötbita úr pottinum og snæðir. Hún ætlar að leysa Búkollu, en getur ekki, og sest hún þá undir kverk hennar og klórar henni.

Að litlum tíma liðnum fer hellirinn að skjálfa(тут: «короткое время спустя» затряслась пещера; skjálfa – дрожать; трястись ) , og kemur tröllskessa mikil í hellinn(и входит огромная великанша-людоедка в пещеру; tröllskessa – великанша; tröll – тролль; skessa – людоедка ) . Hún mælti(она сказала) : „Þú ert þá komin hér(значит, пришла ты сюда) , Sigríður karlsdóttir(Сигрид, старикова дочь; karlsdóttir – дочь старика; karl – мужик; dóttir – дочь ) , þú skalt ekki lifa lengi(не долго тебе жить осталось: «ты не будешь жить долго») , þú hefur stolið frá mér(ты у меня своровала) .“