Вадим Грушевский - Исландские сказки / Íslensk ævintýri

Karl sagði(мужик сказал) : „Mér er ekki mætari kýr kóngs en mín(мне моя корова дороже, чем королевская: «мне не лучше корова короля, чем моя»; mætur – замечательный ) .“

Hann hlýddi því ekki og sendi þrjá menn að fala kú karls. Karl var úti og börn hans öll; þeir skiluðu fyrir kónginn að hann vildi kaupa kú hans fyrir aðra.

Karl sagði: „Mér er ekki mætari kýr kóngs en mín.“

Þeir leituðu fast á(они уговаривали его уговаривали; leita fast á – сильно стараться; fast – крепко; сильно ) , en hann lét ekki af þangað til þeir drápu hann(но он не соглашался, пока не убили они его; láta af e-u – переставать делать что-л.; þangað til – пока не ) . Þá tóku öll börnin til að gráta(тогда принялись все дети рыдать) nema sá elsti sonurinn sem hét Brjám(кроме старшего сына, которого звали Брьяум; elstur – самый старший; gamall – старый ) . Þeir spurðu börnin hvar þau hefði tekið sárast(они спросили детей, где у них болит; hvar – где; taka sárast – испытывать боль; sár – болезненный ) ; þau klöppuðu öll á brjóstið nema Brjám(они стали бить себя в грудь все, кроме Брьяума; klappa – хлопать; колотить; бить; brjóst – грудь ) , hann klappaði á rassinn á sér og glotti(он стал хлопать себя по заднице и ухмыляться; rass – задница; glotta – усмехаться ) . Þeir drápu öll börnin(они убили всех детей) sem á brjóstið klöppuðu(которые в грудь себя били) , en sögðu það gilti einu þó hitt greyið lifði(но сказали, что пусть уж живёт тот бедняга: «не важно, даже если тот бедняга жив»; gilda einu – не иметь значения; gilda – быть действительным; grey – бедняга; lifa – жить ) því hann væri vitlaus(мол, он безумный).

Þeir leituðu fast á, en hann lét ekki af þangað til þeir drápu hann. Þá tóku öll börnin til að gráta nema sá elsti sonurinn sem hét Brjám. Þeir spurðu börnin hvar þau hefði tekið sárast; þau klöppuðu öll á brjóstið nema Brjám, hann klappaði á rassinn á sér og glotti. Þeir drápu öll börnin sem á brjóstið klöppuðu, en sögðu það gilti einu þó hitt greyið lifði því hann væri vitlaus.

Kóngsmenn gengu heim(королевские слуги: «люди короля» отправились домой; kóngsmaður – человек короля; kóngur – король; maður – человек ) og leiddu með sér kúna(и повели с собой корову; leiða – вести ) , en Brjám gekk inn til móður sinnar(а Брьяум пошёл к своей матери) og sagði henni tíðindin(и рассказал ей новости) ; hún bar sig illa(она горько расплакалась; bera sig illa – держаться понуро; хныкать; bera – нести; жаловаться; illa – плохо ) . Hann bað hana að gráta ekki(он просил её не плакать) , þau tæki ekki mikið upp á því(слезами горю не поможешь: «они не поделают много с этим»; taka upp á e-u – начинать что-л.; заводить что-л. ) ; hann skyldi bera sig(ему нужно было держаться; skulu – быть должным; bera sig – держаться ) að gjöra svo sem hann gæti(чтобы сделать то, что может).

Kóngsmenn gengu heim og leiddu með sér kúna, en Brjám gekk inn til móður sinnar og sagði henni tíðindin; hún bar sig illa. Hann bað hana að gráta ekki, þau tæki ekki mikið upp á því; hann skyldi bera sig að gjöra svo sem hann gæti.

Það var so einu sinni(случилось так однажды) að kóngur var að láta smíða skemmu dóttur sinni(что король приказал построить для своей дочери амбар; smíða – строить; skemma – кладовая; амбар; склад ) og hafði hann fengið smiðunum gull að gylla hana bæði utan og innan(он дал мастеровым золото, чтобы его позолотить и снаружи, и внутри; gull – золото; gylla – золотить ) . Brjám kom þar með fánahátt sinn(Брьяум пришёл туда побуянить: «со своим буйным характером»; fánaháttur – неустойчивый характер; fáni – флаг; háttur – обычай; привычка ).

Þá sögðu kóngsmenn(тогда сказали королевские слуги) : „Hvað leggur þú hér gott til, Brjám(а от тебя здесь какая польза: «что приложишь ты тут хорошего», Брьяум; leggja gott til e-s – приносить пользу кому-л. ) ?“

Hann sagði(он сказал) : „Minnki um mælir mikinn(пусть уменьшится намного; minnka – сокращать; mælir – мера ) , piltar mínir(приятели мои; piltur – молодой человек; учение; батрак ) ,“ og so gekk hann í burt(и ушёл).

Það var so einu sinni að kóngur var að láta smíða skemmu dóttur sinni og hafði hann fengið smiðunum gull að gylla hana bæði utan og innan. Brjám kom þar með fánahátt sinn.

Þá sögðu kóngsmenn: „Hvað leggur þú hér gott til, Brjám?“

Hann sagði: „Minnki um mælir mikinn, piltar mínir,“ og so gekk hann í burt.

En gullið sem þeim var fengið til að gylla með(а золото, которое им выдали для позолоты) minnkaði so það dugði ekki meir en til helminga(уменьшилось настолько, что хватило только на одну половину; duga – хватать ).

Þeir sögðu kóngi til(они рассказали королю) ; hann hélt þeir hefði stolið því(он подумал, что они украли его; stela – воровать ) og lét hengja þá(и приказал их повесить) . Þá fór Brjám heim(вот приходит Брьяум домой) og sagði móður sinni(и рассказал своей матери).

„Ekki áttirðu so að segja(не нужно было тебе так говорить; eiga að gera e-ð – быть должным делать что-л. ) , sonur minn(сынок: «сын мой») ,“ sagði hún(говорит она).