StaVl Zosimov Premudroslovsky - Çılgın Dedektif. Komik dedektif

– Ve işte pasaportum, bir çığlık ile Harutun Karapetovich ve ona bir penta uzattı. – Rusça. Ben Rusum, benim!

– Benim gibi, – bir pent ekledi

– Ve ben. – gözlerini dışarı fırlattı, diye ekledi kontrolör.

– Şey, sen iyisin. – Yaprak pasaport pent’i telaffuz etti – bir saniye için – alnın altından baktı – bir sanatçı mısınız? – çok renkli gözlere, daha sonra çalışmalarını kulaklara indirdi, ya da zoophile?

Ottila’nın gözleri yumurtadan çıktı ve Intsefalopat’a bakarak iğrenç bir şey gibi komşu oldu. Onbaşı kızardı.

– Peki, hangi sığırların sizi depoladığını ya da ev kültürünü dikin? – görevli pasaportu Harutun’a teslim etti.

– Ne tür bir sanatçıyım? Leningrad Bölgesi yerel Sokolov Deresi köyünde tam zamanlı asistan değilim.

– Oh, gore, defol git buradan. – görevli memur önerdi.

– İşte kimliğim.

– Onbaşı, öyle mi? – Çavuş yanağını çizdi ve ağzına bir tohum koydu. – Eh, özgürsün ve bu benimle gelecek.

– “Benimle gel” ne anlama geliyor? – tahtakurusu öfkeli. – Şimdi patronumu aramama izin ver? Beynini ayarlayacak…

– Sen çağırıyorsun, oradan, ofisimde arıyorsun ve başlangıçta seni bir arama için test edeceğim, belki Çeçen bir teröristsin ya da ebeveynlerinden kaçtın. Hadi, gidelim. hizmetçi azarladı ve sadece onu itti: ya popo ya da namlu ile Ottil, demiryolu muhafızları görev odasında bir saldırı tüfeği ile kendisine emanet edildi tren istasyonu. Ancephalopath onu takip etti ve hatta Klop’a göründüğü gibi Ottila ile birlikte ateşe girmek istedi, hemen sütunun arkasında kayboldu ve Klop’u tanımıyormuş gibi yaptı.

– Harutun, Isolde’yi ara, belgeleri getirmesine izin ver! – diye bağırdı Klop.

“Ve daha hızlı,” diye ekledi çavuş, “aksi takdirde bizimle uzun süre kalacak.”

– Peki ne zaman çıkacak? diye sordu Harutun.

– Kişi nasıl kurulur…

– Üç gün mü? – yaşlı adam gülümsedi.

– Ya da belki üç yıl. – görevliye cevap verdi. – Yetkililere direnmezse. -ve içeriden kapıyı çarptı.

Incephalopath, sol elinin parmaklarıyla, ince çenesini kucakladı ve burnunun altında miyavlama, ona ve Patronuna uygun olan görevi yerine getirmeye karar verdi. Hızlı bir şekilde istasyondan sokağa çıktı ve hemen durdu.

– Nereye gidiyorum? Diye sordu Harutun.

– Isolde için aptal. – alaycı bir iç sesle cevap verdi.

– Yani para yok mu? Neye gideceğim?

– Ve sen, sevgilin uğruna, siyah bir cipte oturan şişman yüzlü adamdan çal.

– O, yüzünü döver. Ve yapmamalıydım, ben bir pent?

Harutun, iç sesiyle istişarede bulunurken, verilerini veren Klop, bir maymunda otururken mütevazı bir şekilde dondu.

– Selam, iyi osuruk! – Görevliye bağırdı. Ottila kaçtı ve şişkin gözlerini açtı. Ağzını sildi ve ağzında bir kızarıklık hissederek, tükürüğünü diliyle toplamaya çalıştı, ancak ağzında yeterli nem yoktu ve tuvalete gitmesini istedi.

– Meslektaşım, tuvaleti kullanabilir miyim?

“Mümkün,” diye yanıtladı yaşlılar iyi bir şekilde, ama eğer yıkarsanız.

– Neden? – Ottila öfkeliydi, – Tutuklu biriyim, ama eyaletinde temizlikçi bir bayan var ve o yeri yıkamalı.

– Böyle kokuşmuş evsiz insanlar sonra dolnyak yıkamak zorunda ama olmamalıdır. Peki nasıl?

– Bir noktayı yıkamam! – Genel olarak Bedbug kategorik olarak söyledi.

– Peki o zaman pantolonunun içinde bok. Ve bir şey yere çarparsa, tüm bölmeyi fagot edeceksiniz.

– Yasalara aykırı, bana tuvalet ve telefon vermelisin.

– Ve başka ne borçluyum? Aaa? – Çavuş geldi.

Ottila hiçbir şey söylemedi. Ve büyümek üzere olduğunu hisseden herkes aynı fikirde. Dahası, kimse görmez.

– Güzel, katılıyorum.

– Tamam. Çavuş sevindi ve Klop’u tuvalete götürdü. – lavabonun altında bir bez, toz. Ve aldığım teknikler için. Kriz, hahaha.

– Kova ve tuvalet kağıdı nerede?

– Bezdeki lavabayı durulayın ve kıçınızı parmağınızla silin. – Çavuş yanılmıştı.

– Nasıl? – Klop’u şaşırttı.

– Öğrenirken, temelde zımpara kağıdım var, sunabilirim ve böylece düz kağıtla çok fazla stresimiz var. Ülkedeki kriz. Üstelik biz devlet çalışanıyız.

Ottila yüzüne ekşi yaptı ve önerilen kağıdı alarak tuvalete tırmandı. Yüksek bir çiseleme vardı, Pent döndü ve dışarı çıktı, direği kapattı. Ve Ottila rahatladı, bacaklarının arasına baktı ve yüzünü kırıştı. Sadece ekşi gözlerin kokusu acıtmakla kalmadı, aynı zamanda dışarıdan gelen tüm pantolonlar küçük, kötü bir renk, kokulu drysnyak ile deşifre edildi. Tuvalet hiçbir soru yoktu. Duvarda ishal damlaları bile titredi.

İncephalopath sütunda durdu ve direği terk eden çavuşu görünce hızla ona koştu.

– Merhaba! apchi “dedi.

– Ne, bir torunu mu bekliyorsun? diye sordu Penth alaycı bir şekilde.

– Ne torunu? Apchi, – aptal Arutun Karapetovich.

– Burada benim için yüz buruşturma yapıyorsun? Yoksa suç ortağınız mı? Ne planlıyorsun konuk işçiler?

– Kim? Apchi, “Harutun korkmuştu.

– Ne aptal inşa ediyorsun? Arkadaşlığın federal istiyor. Onunla mısın

– Ah? apchi, – bir Incephalopath ile yanaklarını salladı. – hayır. Onu hiç tanımıyorum. İlk gördüğümde.

– Peki onun için ne kaynatıyorsun? Bıçak, amca. – Aniden çavuş havladı. Harutun geri çekildi. – Senin için olduğu gibi senin için de koştu mu?

– Ah, apchi, onu tanıyorum, ama çok kötü ve sadece karısı sayesinde.

– Ne? – Gülümsedi.

– Karısıyla uyuyorum! – Harutun’u onayladı. Çavuş sırıttı ve bira için belge çekmeye gitti.

– Peki ne zaman çıkacak? – Lobiye yankılandı.

– Tuvalette ev nasıl ve cevap gelecek. Üç gün boyunca onu sikmek hakkım var.

– Ona yardım edebilir miyim? – Harutun’u bütün lobiye önerdi.

– Tuvaleti yıka?

– Evet, daha hızlı yayınlanacak.

– Hayır, olması gerekmiyor.

Harutun ne yazık ki başını indirdi: Mdaa… oraya geldi ve para yok ve Klop indirildi.

– Paran var mı? – birisi doğrudan kulak kepçesine onbaşıya fısıldadı. Tüm vücudu ile ürperdi ve döndü. Arkasında polis üniformasında şişman bir sancak vardı ve sert bir hamburger çiğniyordu.

– Nnnet.

– Neden? Om yum yum.

– Ve para, apchi, – Harutun düşüncelere karıştı ve işaret parmağını uzatarak, öğrencileri arıyor, polis karakolunun kapısını gösterdi. – Ve apçi, şefim, oradan, Klop maymunbuğundaki para.

– Ne hatası? Bu bir takma ad mı?

– Hayır, soyadı, apchi, kimliği tespit edilene kadar gözaltına alındı.

– Ahhh! Om yum yum., Hadi gidelim, ondan parayı kendinize sanki alalım ve bana verin.

– Ahhh. Apchi, bir kartı var.

– Üzgünüm. – Ve polis avlunun derinliklerine çekildi.

Bir hafta sonra Bedbug 78’inci polis karakolundan serbest bırakıldı. Bu, arka arkaya beşinci daldı, istasyon polisleri ile başladı ve her yerde tuvaletleri yıkadı. Önünde kimse bunu kabul etmedi. Ve yıllık kiri yıkamak zorunda kaldı.

Harutun onu bir hafta boyunca karakolda beklemekten bıkmıştı, iyi bir yazdı. Yerel gopot ve evsizlerle temasa geçti. Giysileri bir yer bezine dönüştü. Evsiz insanlar ve benzerleri tarafından kullanılan etanol gözlükleri için bir temizlik maddesi olan “buz” un şişmiş yüzü şempanze kıçı gibi kırmızıya döndü. Gözleri sadece kederden değil, aynı zamanda korkunç bir akşamdan kalma gözyaşlarıyla doluydu. Moskova Metro İstasyonu’nun geçidinde oturuyordu. Şapkası baş aşağı ve yere yatmıştı. İçinde bir kuruş görülebilir: bir, beş ve on sikke. Dizlerinin üstüne oturdu ve hafifçe ağladı. Fingals gözyaşlarını kaçırdı.