Юлія Шарова - Вяртанне Ліліт

Насіць пазнавата – Варвары ідзе сорак пяты год, дый няма ад каго: наймаладзейшы з тутэйшых кавалераў – дзядзька Іван, яму за шэсцьдзесят, ён цалкам бяззубы і лысы. Астатнія дажываюць свой век. Маладыя паўцякалі ў Чарнігаў ці яшчэ куды.

Варвара нікуды не з’ехала. Яна захавала дзявочы свой гонар, а цяпер лекар ёй сказаў: калі б нарадзіла ў свой час, магло б абысціся.

Другая ступень раку. Лекар выпісвае накіраванне ў абласную і кажа, што трэба тэрмінова здаваць аналізы і рабіць аперацыю, пакуль яшчэ ёсць нейкі шанец. Будзе хімія і пакутлівы курс лекавання без гарантыі. Варвара пра гэта ведае, бо некаторыя аднавяскоўцы спачатку вось так паехалі ў горад на аперацыю, а потым вярнуліся дадому і некалькі тыдняў скавыталі ад болю на ўсю вёску, пакуль не адышлі.

Варвара не паедзе ў Чарнігаў, а пойдзе ў аптэку і набудзе бутэлечку карвалолу. Будзе зусім не балюча.

Сёння Ёль з ягоным найкарацейшым днём і найдаўжэйшай ноччу. Спаць у вёсцы кладуцца рана, асабліва ўзімку. Варвара чакае, пакуль маці пачне храпці. Пасля гэтага вылівае ў шклянку з вадой цэлую бутэлечку, дадае цукру, каб збіць пранізлівую горыч, і нагбом выпівае. Ідзе ў ложак, і даволі хутка яе пачынае хіліць да сну. Інстынкт самазахавання па-здрадніцку б’е трывогу: ужо ў сне яна падскоквае з ложка, у сне будзіць маці, а тая таксама ў сне выбягае з хаты і крычыць: «Ратуйце, ратуйце!»

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.