Dean Koontz - Północ

Salę urządzono jak laboratorium językowe. Każdy komputer stał w kabinie. Trzydzieści wyrafinowanych urządzeń z twardym dyskiem ustawiono wzdłuż trzech ścian i w dwóch rzędach pośrodku.

Przyglądając się temu nowoczesnemu sprzętowi Tessa stwierdziła:

– New Wave z pewnością było hojne, co?

– Raczej przewidujące – poprawił ją Sam.

Daremnie szukał linii telefonicznych i modemów.

Tessa i Chrissie obserwowały przez drzwi ciemny korytarz.

Sam włączył jeden z komputerów. Na środku ekranu pojawił się znak New Wave.

Może rzeczywiście przekazano je szkole wyłącznie w celach edukacyjnych, bez zamiaru wciągania dzieci do Projektu Księżycowy Jastrząb.

Po chwili na ekranie ukazało się menu. Ponieważ urządzenia te miały ogromną pojemność, były już zaprogramowane i gotowe do pracy w momencie włączenia. Menu oferowało 5 możliwości.

A. TRENING l

B. TRENING 2

C. WORD PROCESSING

D. KSIĘGOWOŚĆ

E. INNE

Zawahał się. Nagle poczuł strach przed skorzystaniem z komputera. Z całą wyrazistością przypomniał sobie Coltrane’ów. Choć wydawało się, że dobrowolnie stopili się ze sprzętem, a transformacja zaczęła się w nich samych, nie miał żadnej pewności, że nie było akurat odwrotnie. Może właśnie komputery w jakiś sposób zawładnęły nimi. Ale z obserwacji Harry’ego wynikało, że ludzi w Moonlight Cove przemieniał zastrzyk, a nie jakaś podstępna siła przenikająca z klawiszy na opuszki palców. Ciągle jednak wahał się.

Wcisnął w końcu E. Wyskoczyła lista przedmiotów szkolnych:

A. JĘZYKI

B. MATEMATYKA

C. NAUKI PRZYRODNICZE

D. HISTORIA

E. ANGIELSKI

F. INNE

Teraz F. Ukazało się trzecie menu i cała procedura powtórzyła się, aż wreszcie doszedł do menu z New Wave. Gdy wystukał tę nazwę, po ekranie przesuwały się słowa:

WITAJ STUDENCIE

KONTAKTUJESZ SIĘ TERAZ

Z SUPERKOMPUTEREM

W FIRMIE NEW WAVE MICROTECHNOLOGY

NAZYWAM SIĘ SŁOŃCE

JESTEM DO TWOJEJ DYSPOZYCJI

Komputery szkolne podłączono do New Wave, a zatem modemy – były zbędne.

CZY CHCIAŁBYŚ ZOBACZYĆ POSZCZEGÓLNE MENU?

CZY SPRECYZUJESZ ZAINTERESOWANIA?

Wziąwszy pod uwagę różnorodność programu komputerowego komendy policji, z którym zapoznał się poprzedniej nocy w radiowozie, pomyślał, że cały wieczór może przeglądać kolejne menu, nim znajdzie to, co go interesuje. Wstukał:

MOONLIGHT COVE KOMENDA POLICJI.

PLIK ZASTRZEŻONY

PROSZĘ NIE PODEJMOWAĆ PRÓB KONTYNUACJI

BEZ OPIEKI NAUCZYCIELA

Nauczyciele zapewne mieli indywidualny numer kodów i tylko poddanym konwersji udostępniono skądinąd zastrzeżone dane. Jedynie tworząc przypadkowe kombinacje cyfr mógł poznać któryś z kodów. Ale istniały miliony, wręcz miliardy możliwości. Groziło mu zatem, że posiwieje i zęby mu wypadną, a i tak nie trafi na właściwy numer.

Poprzedniej nocy użył kodu funkcjonariusza Reese Dorna i rozważał teraz, czy działał on tylko w wyznaczonym terminalu połączonym z komendą policji, czy też zostanie przyjęty przez każdy komputer powiązany ze Słońcem. Próba nic nie kosztowała. Wystukał 262699

Ekran rozjaśnił się i Sam przeczytał:

WITAM FUNCJONARIUSZU DORN

Tym razem udało się.

WYBIERZ:

A. DYSPOZYTOR

B. CENTRALNA KARTOTEKA

C. BIULETYN

D. MODEM POZASYSTEMOWY

Wcisnął D.

Ukazała się ogólnokrajowa lista komputerów, z którymi mógł łączyć się przez modem w komendzie policji.

Nagle zwilgotniały mu dłonie. Był pewien, że coś nawali, choćby dlatego, że od chwili gdy zjawił się w mieście, wszystko szło jak po grudzie.

Zerknął na Tessę.

– W porządku?

Popatrzyła zmrużonymi oczyma w ciemny korytarz, a później mrugnęła do niego.

– Chyba tak. Masz coś?

– Mhm… może. – Ponownie odwrócił się do komputera i powiedział cicho: – Proszę…

Przestudiował długą listę połączeń pozasystemowych. Odszukał FBI KEY, najnowszą i najbardziej wyrafinowaną sieć komputerową Biura z maksymalnie zabezpieczonym systemem pamięci oraz wyszukiwania i transmisji danych. Zainstalowano ją w głównej siedzibie w Waszyngtonie zaledwie przed rokiem, a korzystali z niej zapewne jedynie wybrani agenci w centrali i biurach terenowych, posługujący się specjalnymi kodami.

Koniec z asekuracją.

Wciąż oczekując kłopotów wybrał FBI KEY. Menu zniknęło. Po chwili ukazał się złotoniebieski symbol FBI, a pod spodem słowo: KEY.

Przez ekran płynęła teraz seria pytań: – JAKI JEST TWÓJ NUMER IDENTYFIKACYJNY? NAZWISKO? DATA URODZENIA? DATA WSTĄPIENIA DO BIURA? NAZWISKO PANIEŃSKIE MATKI? – Gdy odpowiedział na wszystkie, został nagrodzony dostępem do systemu.

– Bingo! – powiedział z odrobiną optymizmu.

– Co się stało? – spytała Tessa.

– Wszedłem do głównego systemu Biura w Waszyngtonie.

– Jesteś włamywaczem komputerowym – stwierdziła Chrissie.

– Ale udało się.

– Co teraz? – dociekała Tessa.

– Zaraz wywołam dyżurnego operatora. Ale najpierw prześlę pozdrowienia do każdego cholernego oddziału w kraju, by pracownicy usiedli i uświadomili sobie pewne rzeczy.

– Pozdrowienia?

Z bogatego menu Sam wybrał G – NATYCHMIASTOWA TRANSMISJA MIĘDZYODDZIAŁOWA. Chciał zawiadomić wszystkie filie, a nie wyłącznie najbliższą w San Francisco, skąd liczył na szybką pomoc. Istniała jedna szansa na milion, że operator w centrali wśród zalewu innych transmisji przeoczy tę wiadomość, pomimo nagłówka ALARM. W takiej sytuacji ktoś dzierżący w ręku ster spałby w najmniej odpowiednim momencie, co szczęśliwie nie trwałoby długo, ponieważ wszystkie oddziały w kraju wzywałyby centralę, prosząc o informacje dotyczące Moonlight Cove.

Niewiele rozumiał z tego, co działo się w mieście. Ale szybko ułożył odpowiednią notatkę z nadzieją, że ludzie z FBI ruszą tyłki i zaczną działać.

SYTUACJA ALARMOWA MOONLIGHT COVE KALIFORNIA

* DZIESIĄTKI ZABITYCH. SYTUACJA POGARSZA SIĘ.

* W NAJBLIŻSZYCH GODZINACH MOGĄ UMRZEĆ KOLEJNE SETKI

* NEW WAVE MICROTECHNOLOGY ZAMIESZANE W BEZPRAWNE EKSPERYMENTY NA LUDZIACH BEZ ICH WIEDZY. SPISEK O DUŻYM ZASIĘGU.

* TYSIĄCE ZARAŻONYCH

* POWTARZAM, CAŁA POPULACJA MIASTA ZAGROŻONA

* SYTUACJA SKRAJNIE NIEBEZPIECZNA

* ZARAŻENI OBYWATELE CIERPIĄ NA ZANIK WŁADZ UMYSŁOWYCH, WYKAZUJĄ SKŁONNOŚĆ DO SKRAJNEGO OKRUCIEŃSTWA.

* POWTARZAM, SKRAJNEGO OKRUCIEŃSTWA.

* PROŚBA O NATYCHMIASTOWĄ KWARANTANNĘ PRZEPROWADZONĄ SIŁAMI SPECJALNYMI ARMII. PROŚBA O NATYCHMIASTOWE MASOWE WSPARCIE SIŁ FBI.

Podał swoją pozycję w szkole na Rushmore, aby śpieszący na pomoc wiedzieli, gdzie ich szukać, choć nie był pewien, czy doczekają tu bezpiecznie tej chwili. Na końcu podał nazwisko i numer identyfikacyjny.

Wiadomość miała sprawić, by służby specjalne zjawiły się tu przygotowane na każdą ewentualność.

Wystukał TRANSMISJA, ale po chwili zastanowienia zmienił hasło na: TRANSMISJA WIELOKROTNA.

Komputer zapytał: LICZBA POWTÓRZEŃ?

Odpowiedź Sama: 99

Polecenie zostało przyjęte.

Znów powtórzył: TRANSMISJA i wcisnął ENTER.

JAKIE ODDZIAŁY?

Wystukał: WSZYSTKIE.

Ekran przygasł. Po chwili pojawiło się słowo: PRZESYŁAM.

W tym momencie drukarki laserowe w oddziałach Biura w całym kraju drukowały pierwszy z 99 egzemplarzy notatki. Wszyscy dyżurni będą wkrótce chodzić po ścianach.

Niemal westchnął z ulgą.

Ale jeszcze nie koniec tego całego bałaganu.

Szybko powrócił do programu KEY i wybrał A – NOCNY OPERATOR.