Walery Briusow - Okno w nieskończoność

ALEKSANDER SZALIMOW — urodził się i mieszka w Leningradzie, jest geologiem z wykształcenia, autorem wielu powieści i opowiadań SF. Debiutował w r. 1962 książką Tajna griemiaszczej rasszczeliny. WydaJ sześć zbiorów opowiadań. Najbardziej znane z nich to: Kogda moiczat ekrany (1965), Tajna Tuskarory (1967), Cena biessmiertija (1970, Strannyj mir (1972). Opowiadanie Okno w nieskończoność (tyt. oryg. Okno w bieskoniecznost) pochodzi z tego ostatniego tomu. W Polsce opowiadania Szalimowa były drukowane w nast. antologiach: Ostatni z Atlantydy, Formuła nieśmiertelności, Dudzie i gwiazdy oraz w almanachu Kroki w nieznane.

WLADIMIR SZCZERBAKOW — jest jednym z najbardziej utalentowanych fantastów radzieckich młodego pokolenia. Drukuje swoje opowiadania od 1961 r. w czasopismach „Znanije i Siła”, „Tiechnika — Mołodioży”, „Nauka i Żyzń” oraz w licznych almanachach i wydaniach zbiorowych. Debiutem autora jest zbiór Krdsnyje koni (Bibliotieka sowietskoj iantastiki, Moskwa 1976). W 1968 r. Szczerbakow uzyskał nagrodę na międzynarodowym konkursie autorów SF w Warszawie. Polskiemu czytelnikowi znany jest z opowiadań drukowanych w

„Problemach”. Opowiadanie Zielony pociąg (tyt. oryg. Zielonyj pojezd) pochodzi z almanachu Fantastika 75/76, Moskwa 1976.

WADIM SZEFNER (ur. 1915 w Leningradzie) — jest znanym poetą. Drukuje swoje utwory od 1936 r. Pierwszy tom wierszy Jasnyj bierieg wydał w 1940 r. W dorobku swym ma dziś kilka zbiorów poezji oraz książek dla dzieci. W późniejszym okresie twórczości zainteresował się fantastyką naukową. Wydał kilka zbiorów opowiadań SF: Sczastliwyj nieudacznik (1965), Zapozdałyj striełok (1968), Diewuszka u obrywa (1971), Skromnyj gienij (1974). W 1975 r. ukazała się w polskim tłumaczeniu w wydawnictwie „Iskry” jego powieść Kulista tajemnica. Opowiadanie Skromny geniusz zostało zaczerpnięte z wyżej wspomnianego tomu pod tym samym tytułem…

ALEKSY TOŁSTOJ (1883–1945) — pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej. Studiował w Instytucie Technologicznym w Petersburgu, potem na Politechnice w Dreźnie. Studia porzucił dla literatury. Debiutował w 1807 r. tomikiem wierszy Liryka. Od 1908 r. zajmował się twórczością prozatorską. Najbardziej znane w jego dorobku dzieła to: Droga przez mękę (trylogia pisana w latach 19221941) r powieść historyczna Piotr I (19291945). Dzieła te zostały uhonorowane nagrodami państwowymi w łatach 1941 i 1943, a autor udekorowany Orderem Lenina. A. Tołstoj jest także autorem powieści fantastycznonaukowych, które odegrały ogromną rolę w rozwoju radzieckiej fantastyki w latach dwudiziestych. Są to: Aelita (1923), Wynalazek inżyniera Garina (1925) — obie przetłumaczone na język polski. Opowiadanie Związek pięciu (tyt. oryg. Sojuz piati) napisane w 1924 r., zostało zaczerpnięte z IV ton, u Dziel zebranych Tołstoja, Moskwa 1953.

ILJA WARSZAWSKI (1909–1976) — z zawodu marynarz, w 1929 r. ukończył Lenlngradzką Szkołą Morską. Był sternikiem we flocie handlowej, potem inżynierem konstruktorem w jednej z leningradzkich fabryk. Debiutował w 1929 r. szkicami z podróży morskiej — Wokrug święta bież bileta, napisanymi wspólnie z bratem i Mikołajem Slepniewem. Po przeszło trzydziestu latach zadebiutował w dziedzinie fantastyki opowiadaniem Oko i glos. Odtąd regularnie publifcował, najpierw w czasopismach, potem w wydaniach książkowych, utrzymane w tonie pogodnej groteski, opowiadania SF. Wydał pięć zbiorów opowiadań: Molekularnoje kafie (1964), Solnce zachodit w Donomagie (1966), Czelowiek kotoryj widiel antymir (1965) Ławka snowidienij (1970), Triewożnych simptorrww niet (1972). Opowiadanie W atolu (tyt. oryg. W atolle) było drukowane w XIV tomie z serii Bibliotieka sowriemiennoj fantastiki, Moskwa 1967.

Opracował Jerzy Kaczmarek