Янка Брыль: Парастак

...Калі прапрадзеда Яську перапісвалі з панятоўскай Польшчы ў кацярынінскую Расію, яму было сорак шэсць гадоў. У 1799-м ён памёр, пражыўшы пяцьдзесят. A ў яго ж былі бацькі, дзяды, трэба думаць, i прадзеды, — яшчэ на стагоддзе далей...

Акадэмік Ламан, батанік з абуджаным у душы гісторыкам, не толькі марыць, але i мае намер прадоўжыць свае пошукі ў архівах Польшчы.

Хацелася б i мне дачакацца яго новых знаходак, жадаючы паважанаму земляку як найболей поспехаў у гэтай важнай патрыятычнай рабоце.

Вясёлы пастскрыптум.

10 красавіка, калі ўжо гэты нарыс быў здадзены ў рэдакцыю «Роднага слова» i прыняты да выхаду ў чэрвені, я на шарай гадзіне, не ўключаючы святла, у адзіноце спяваў сам сабе, у нейкія моманты нават i ў слёзнай асалодзе ад музыкі i слоў — родных, рускіх, украінскіх, польскіх. I тут нечаканы i доўгачаканы званок ад Галі, што вось i яна ўжо бабуля, а я — такім чынам, прадзед!.. У Мішы з Машай — дачушка, імя якой падрыхтавана бацькамі загадзя — Даша, Дар'я, a ў нас па-загорску — Адарка, Адара. Зноў жа высокае хваляванне, святочная навіна, пра якую мне захацелася дапісаць, бо яна ж i да месца ў размове пра мой, пра наш радавод.

2005; 2006.