Амори Шартский (Amaury de Chartres), в самом начале XIII века, ничего, вероятно, не зная об Иоахиме и ему неизвестный, тоже учит о «Трех Заветах». Он осужден и анафематствован на Латеранском соборе 1210 года (Fournier. 40). Учеников его сжигают на костре инквизиции в 1210 г. в г. Шампо (Champeaux) (Renan. Nouv. Étud. d'Hist. Relig. 222.)
Expositio in Apocalypsim. Venezia, 1527. Fol. 94, verso.
Gebhart. 75.
Exposit. in Apocal. Fol.94. verso. – Concordia, lib. V. Cap. 84. – Sabatier. 65.
Exposit. XIV. 6. – R. P. Denifle. Das Evangelium Aeternum und die Commission zu Anagni. 1885. S. 52.
Super IV Evang. Fol. 190, verso.: «acqua Evangelii lectionis convertitur in vinum».
Concordia. Fol. 1, 7: «concordia duorum Testamentorum facere certum est; unum vero spiratualem intellectum ex utroque procedere».
Gherardo da San Donnino. Fol. 102. – Gebhart. 79.
Renan. 263.
Exposit. in Apocal. Fol. 199.
Exposit. in Apocal. Fol. 83–84.
Denifle. I. 119: «per regnum Babylonis intelliget dominium Romanae ecclesiae». Это заключение судей-инквизиторов в г. Ананьи (Anagni) в 1255 г.
Exposit. Fol. 194. – Super IV Evang. Fol. 186, recto.
Это будто бы сказано Иоахимом в Сицилии, около 1200 года, в беседе с Ричардом Львиное Сердце, шедшим в Крестовый поход. Если бы этого даже не говорил Иоахим (мало, в самом деле, вероятно, чтобы он это мог сказать такими словами), то все же очень знаменательно, что нечто подобное могло быть ему приписано. – Roger Hoveden. Rerum Britannicarum Medii Aevi scriptores; or, Chronicles and memorials of Great Britain and Ireland during the Middle Ages. – London, 1858. III. 75–79; II. 150–154.
Concordia. Fol. 31, verso.
Expositio. Fol. 83.
Expositio. Fol. 134. – Renan. 222.
…Ad quam (Ecclesiam Joanni) opportet transire totam Petri successionem. – Expositio. Fol. 77, confr. fol. 22.
Neque enim (papa) super dissolutionem suam poterit dolere, cum se in meliori successione permanere cognoscit? – Denifle. I. 111, 112.
Super IV Evang. Manuscr. Dresd. Fol. 187, verso. – Fournier. 38.
«Sua docta manu cassavit». – Acta S. S. Martii. I. 667.
Lable. Concil. XI. Part. 2. Col. 2361–2362.
Renan. 321–322.
Sabatier. 67. – Gebhart. 65–66.
Luke Wadding. Annales Minorum, in quibus res omnes trium ordinum a S. Francisco institutorum ex fide ponderosius asseruntur, calumniae refelluntur, praeclara quaeque monumenta ab oblivione vendicantur. Lugduni: Sumptibus Claudii Landry, 1625–1654. Ad annum 1226. B. 35. – Amoni. Legenda Trium Sociorum. Append. P. 110. – Opuscula Sancti Patris Francisci Assisiensis sec. codices mss. emendata et denuo edita a PP. Collegii S. Bonaventurae Ad Claras Aquas (Quaracchi) prope Florentiam, ex typographia Collegii S. Bonaventurae, 1904. P. 77–82.
Und so lang du das nicht hast,
Dieses: «stirb und werde», —
Bist du nur ein trüber Gast
Auf der dunkler Erde.
Specul. Perfect. XIII. 3.
Gebhart. 102.
Gebhart. 237.
Beaufreton. S. François d'Assise. 1925. P. 39.
Bonaventura. VIII. 5. – Specul. Perfect. III. 3, 4, 5.
Expositio. Fol. 183.: «qui vero monachus est nihil reputat suum nisi citharam».
Renan. 276.
Faust. II. 5 Akt.
Fioretti. VIII.
Origen. Homel in Jerem. XX. 3. – Resch. 185.
Fioretti. XIII.
Fioretti. 1. c.
Contra Academic. I. 1, 2: «occulto quodam ordine regitur».
Specul. Perfect. IX. 3. – Fioretti. Vita di frat. Egid. I. – Acta S. S. Aprilis. 227.
Celano. V. S. I. 6.
Sabatier. 11.
Joach. Super IV Evang. Fol. 217. – Тем, кто надувается гордыней школьного знания, qui scolastica inflantur disciplina, противополагает Иоахим «людей Духа», viri spirituales.
Lemmonier. Hist, de S. François d'Assise. 1891. P. 11–16. – Johannes Jorgensen. Saint Francois d'Assise, sa vie et son oeuvre. Tr. du danois avec 1'autorisation de 1'auteur par Teodor Wyzewa. Paris: Perrin, 1912. P. 12. – Beaufreton. 6–8.
Celano. V. P. I. 1.
Celano. V. S. 1. 3.
Tres Socii. I. 2.
Celano. V. P. I. 1.
Celano. 1. c.
Celano. V. P. I. 2. – Juliano da Spir. In Analecta Bollandiana. Bruxelle: Societe des Bollandistes, 1902. Ed. Van Otroy. P. 161: «intendebat ceterosque in his preire, conatus cordis inquieti lascivam… octendebat».
Tres Socii. – Bonaventura. Legenda major. XIV. 4: «nec inter lascivos juvenes… post carnis petulantiam abiit».
Celano. V. P. I. 1.
Simplicissima Lapa, это прозвище матери св. Катерины Сиенской подходит и к матери св. Франциска. – Johannes Jorgensen. S. Catherine de Sienne. 1924. P. 13.
Celano. V. P. I. 1.
Celano. V. S. I. 3.
Tres Socii. I. 2: «in curiositate tantum erat vanus quod aliquando in eodem indumento pannum valde carum panno vilissimo consui faciebat». – «Curiositas» значит буквально: «любопытство», и это очень важно для понимания того, что здесь происходит с Франциском.
Celano. V. S. I. 2.
Celano. V. P. I. 7.
Tres Socii. VIII–X. – Bonaventura. 13–14. – Celano. V. S. I. 4.
Sabatier. 219:
Tanto e il bene ch'io aspetto,
Читать дальше