Frank Baum - La Smeralda Urbo de Oz

Tute ne e fikos al ni; sed homoj flugantaj tra la aero super nia lando malsupren rigardos kaj tute nenion vidos.

Homoj venintaj al la rando de la dezerto, aŭ penantaj transiri ĝin, tute ne ekvidos Ozon, nek scios kiudirekte ĝi estas. Neniu denove provos tuneli al ni ĉar ni ne estos videblaj do ne troveblaj. Alivorte, la Lando Oz plene malaperos el la scio de la cetera mondo. ”

“Estos bone, ”diris Doroteo feliĉe. “Nevidebligu Ozon tuj kiam vi volos, laŭ mi. ”

“Ĝi jam estas nevidebla, ”Glinda deklaris. “Mi sciis la volon de Ozma, kaj faris la Magian Sorĉon antaŭ ol vi alvenis. ”

Ozma ekprenis manon de la Sorĉistino kaj premis ĝin danke.

“Dankon! ”ŝi diris.

La verkinto de ĉi tiuj rakontoj pri Oz ricevis malgrandan noton de Princino Doroteo de Oz kiu, kelkatempe, iom malkontentigis lin. La noto estis skribita sur larĝa blanka plumo de cikonio kaj ĝi diris:

“Vi neniam aŭdos pli pri Oz, ĉar nun ni estas fortranĉitaj por ĉiam disde la cetera mondo. Sed Toto kaj mi ĉiam amos vin kaj ĉiujn aliajn infanojn kiuj nin amas.

“DOROTEO GALE. ”

Ŝajnis domaĝe al mi, unue, ĉar Oz estas tre interesa felando. Tamen ni ne rajtas lamenti, ĉar ni ekkonis su fiĉe de la historio de la Lando Oz por plenigi ses librojn, kaj de ĝiaj kuriozaj uloj kaj strangaj aventuroj ni povis lerni multajn utilajn kaj distrajn aferojn.

Do bonan sorton al malgranda Doroteo kaj ŝiaj kompanoj. Ili vivu longe en sia nevidebla lando kaj estu tre feliĉaj!