Льюис Кэрролл: Праз Люстэрка і што там убачыла Аліса

Шахматная задача, размешчаная на папярэдней старонцы, магчыма заблытала маіх чытачоў, таму яе трэба растлумачыць, бо самі хады адпавядаюць рэчаіснасці. Чаргаванне Чорных і Белых фігур, магчыма не надта строгае, а “ракіроўка” трох Каралеў - дэманстрацыя таго, што яны ўвайшлі ў Палац. Між тым “шах” Беламу каралю на шостым ходзе, “узяцце” Чорнага Вершніка на сёмым і фінальны “мат” Чорнаму Каралю створаны па правілах і будуць знойдзены кожным аматарам шахмат, які паспрабуе разгледзіць задачу на дошцы.

Цяпер, што датычыцца новых слоў у паэме “Жаблацмокія”, бо могуць узнікнуць пытанні аб тым, як іх вымаўляць, таму даю некаторыя “інструкцыі” на гэты конт. У слове “ Верчаванне ” рабіце націск на трэццім складзе, “ Крыпеза ” – на апошнім, а “ Склібкія ” - на першым і г.д.

Дзеля шэсцьдзесят першай тысячы экзэмпляраў, на выснове старых драўляных клішэ, былі створаныя новыя металічныя (хаця старымі ніколі не карысталіся і яны былі ў добрым стане, як і ў 1871 годе, калі былі зробленыя), а старыя шрыфты замянілі новымі. Калі мастацкай якасці перавыдання ў параўнанні з папярэднікамі, гэта крыху і пашкодзіла, тут няма віны аўтара, выдаўца, ці друкароў.

Таксама хачу скарыстацца магчымасцю, каб аб’явіць, што “Аліса для Дзяцей”, якая раней каштавала чатыры шылінгі, цяпер прадаецца (у тым жа выданні), як і звычайныя аднашылінгавыя кніжкі з малюнкамі, хаця я ўпэўнены, што “Аліса” лепшая за іх па шмат якіх крытэрыях (акрамя канечне самога “тэкста”, тут я не спецыяліст). І я лічу чатыры шылінгі добрым коштам, тым больш трэба ўлічваць мае затраты на яе выданне. Але чытачы практычна заявілі, што не будуць набываць кніжку з малюнкамі даражэй за шынінг, як бы добра яна не была зроблена. Я згодзен запісаць гэта ў свае асабістыя страты і, каб малыя, дзеля якіх кніжка была створана, не засталіся без яе, буду прадаваць па нізкім кошце, не гледзячы на тое, што для мяне гэта будзе аднолькава з тым, што я раздаю яе дарма.

1896 г.

У адным можна быць упэўненным, белае кацяня не мае да гэтай гісторыі аніякага дачынення, і віна поўнасцю ляжыць на ягонай чорнай сястрычцы. Апошнія чвэрць гадзіны мама-кошка ўмывала яго мысачку (гэта цалкам яго апраўдвае); таму яно пры ўсім жаданні не магло нашкодзіць.

А рабіла Дзіна гэта наступным чынам - адной лапай яна прыціскала вуха небаракі да зямлі, а другой старанна цёрла ўсю яго мысачку, супраць поўсці, ад вушэй да носа і, як я ўжо паведамляў, была цалкам занятая белым кацянём, якое пры гэтым нават спрабавала варкатаць, пэўна адчуваючы, што дадзеная працэдура яму толькі на карысць.

Але чорнае кацяня было вымыта яшчэ ранкам, таму сядзела ля велізарнага крэсла, у якім уладкавалася Аліса. Дзяўчынка размаўляла сама з сабой у паўсне, а кацянё гуляла з клубком нітак, які тая хвіліну таму зматала. Малое качала клубок сюды-туды, пакуль ушчэнт не разматала па ўсяму дыванку, заблытаўшы ніткі і зрабіўшы колькі вузлоў, а потым прынялося гуляцца з уласным хвосцікам сярод гэтага раздраю.

- А, каб ты ведала, якая ж ты благая,- усклікнула Аліса, схапіўшы кацяня і злёгку пацалавала яго, каб паказаць, што злуецца.- Мне здаецца, што Дзіне трэба больш увагі надаваць навучэнню вас манерам! Дзіна, ты мяне чуеш, папрацуй над іх шляхетнасцю!- дадала яна, сувора зірнуўшы на маму-кошку, самым пагрозлівым голасам, на які толькі была здольная. Потым Аліса зноў уладкавалася ў сваё вялізнае крэсла, разам з кацянём і ніткамі і пачала нанова матаць клубок. Яна рабіла гэта надта павольна, паколькі ўвесь час размаўляла, альбо з кацянём, альбо сама з сабой. А Кіці (так клікалі кацяня) сціпла сядзела на яе каленях, робячы выгляд, што ўважліва назірае за Алісінай працай і ад часу дакраналася да клубка, быццам дапамагаючы дзяўчынцы.