Зібель
А хто яны? Чаго ім трэба ў нас?
Фрош
Дазвольце толькі мне! Я пуншу папрашу.
Па шкляначцы і ўраз
Ім хітра выверну душу.
Відаць, блакітнае крыві паны,
Бо надта ж фанабэрацца яны.
Брандэр
Альтмаер
Фрош
Мефістофель (Фаўсту)
Не чуе чорта гэты зброд,
Хоць іх рагамі казычы.
Фаўст
Зібель
(Аглядаючы Мефістофеля, ціха.)
Здаецца мне, кульгавы ён. {40} 40 Здаецца мне, кульгавы ён. — Паводле хрысціянскай легенды, чорт пачаў кульгаць пасля таго, як бог скінуў яго з неба ў пекла.
Мефістофель
Падсесці нам кампанія дазволіць?
Віна тут добрага не вып’еш век,
Але нам смагу гумар ваш натоліць.
Альтмаер
Вы спешчаны, мяркую, чалавек.
Фрош
Вас ці не з Рыпаха да нас паслалі,
Вы з панам Гансам там не выпівалі? {41} 41 Вас ці не з Рыпаха да нас паслалі,/Вы з панам Гансам там не выпівалі? — Ганс з Рыпаха (вёска паміж Лейпцыгам і Наўмбургам) — нязграба, вісус, недарэка — герой непрыстойных анекдотаў.
Мефістофель
Ах, не было калі. А вось мінулы раз
Адведалі, пілі. Ён так нам вас,
Братоў сваіх, расхвальваў. І, дарэчы,
Прывет вам шле і марыць аб сустрэчы.
(Кланяецца Фрошу.)
Альтмаер (ціха)
Што з’еў? Здагадлівы, аднак!
Фрош
Яшчэ наскачацца ў мяне лайдак.
Мефістофель
Здалёк пачуў я песнапенні —
Выдатны хор, выдатны гук.
Вядома, у пустым скляпенні
Магутна аддаецца грук!
Фрош
Мефістофель
Я б не сказаў, што ўжо дарос!
Альтмаер
Мефістофель
З ахвотай, з усім сэрцам.
Зібель
Але каб новую, каб з перцам!
Мефістофель
Мы тут з Гішпаніі. Яна —
Чароўны край гітары і віна.
(Спявае.)
Жыў раз кароль на свеце,
Была блыха ў яго.
Фрош
Бач ты! Блыха! У кожнага свая!
Блыху ахвотна прытуліў бы я!
Мефістофель (спявае)
Жыў раз кароль на свеце,
Была блыха ў яго.
Любіў яе і песціў
Больш, як сынка свайго.
Краўцоў сазваў. Спяшылі
З усіх канцоў краўцы —
Памералі, пашылі
Каптанік і штанцы.
Брандэр
Краўцам хай скажуць, напрамілы бог,
Каб абмяралі з галавы да ног,
Бо то ж за штонікі за тыя
Пасля адказваць будзе шыя.
Мефістофель
Убраў яе ў каралі —
Зіхціць, як той брыльянт.
Манарх любімай кралі
Павесіў крыж на бант.
Блыха міністрам стала —
На ўсё глядзіць згары,
Сваіх сясцёр ці мала
Прыстроіла ў двары.
Няма ў палацы спасу
Ад фаварытак-блох;
Але паводле ўказу
Ніхто іх біць не мог.
Скрабуцца не ў самохаць —
Ад свербу пухнуць аж!
А мы іх пад пазногаць —
Прыціснем і — шабаш!
Хор (натхнёна)
А мы іх пад пазногаць —
Прыціснем і — шабаш!
Фрош
Ай брава! Брава! Гэтак спець!
Зібель
Блысе — блышыная і смерць!
Брандэр
Альтмаер
Няхай жывуць свабода і віно!
Мефістофель
Ушанаваць свабоду мы віном павінны,
Але, на жаль, нясмачныя ў вас віны.
Зібель
Які разборлівы! Яму не ўсё адно!
Мефістофель
Каб гаспадар не крыўдаваў, баюся,—
А то б шаноўных грамадзян тым часам
Пачаставалі б мы сваім запасам.
Зібель
Давай! Гаспадаром я сам займуся.
Фрош
Налі, цікава, як на смак.
Я, брат, цаніць — ого! мастак!
І вырак мой тады грунтоўны,
Калі жывот, бы кухаль, поўны.
Альтмаер (ціха)
Няйначай з Рэйна гэтыя дзядзькі.
Мефістофель
Читать дальше
