Mikołaj Szarzyński - Do Kasie (Jako lód taje przezroczysty z lekka...)

Jako lód taje przezroczysty z lekka,
Kiedy go ogień zagrzewa z daleka,
Tak ja na twarz twą na każdą godzinę
Patrzam 1 1 Patrzam — patrzę. [przypis redakcyjny] a ginę.

Patrzam a ginę z wielkiego frasunku;
A jeśli nie dasz łaskawie ratunku,
Nielutościwą 2 2 Nielutościwą — nielitościwą. [przypis redakcyjny] tobie wiecznie słynąć 3 3 Nielutościwą tobie (…) słynąć — zyskasz sławę bezlitosnej. [przypis edytorski] ,
Przyjdzie mnie zginąć.

W co mie nieszczęście okrutne wprawiło!
Śmierć tuż, gdy patrzam na to, co mi miło,
Śmierć tuż, gdybych 4 4 gdybych — gdybym. [przypis redakcyjny] cie namniej 5 5 namniej — najmniej (starop. postać stopnia najwyższego, bez wtrąconego później -j). [przypis redakcyjny] spuścił z oczy,
Za mną się toczy.

Gdzież on mój umysł, który płomień taki
Aż nazbyt sobie miał za ladajaki 6 6 ladajaki — byle jaki, nieważny. [przypis edytorski] ?
O, próżne dumy! Nie my sobą sami:
Bóg rządzi nami.

Tak napiękniejszej 7 7 napiękniejszej — w rękopisie: napiękniejszy. [przypis redakcyjny] Narcysus 8 8 Narcysus (gr. Narkissos) — Narcyz, syn boga rzecznego Kefissosa wzgardził miłością nimfy Echo, za co rozgniewana Afrodyta wzbudziła w nim miłość do własnego obrazu odbitego w wodzie. Nie mogąc miłości tej zaspokoić, Narcyz usechł, a na jego miejscu pozostał biały kwiat, noszący jego imię. [przypis redakcyjny]