Mikołaj Szarzyński - Sonet I (O krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego)

Ehej, jak gwałtem obrotne obłoki 1 1 obrotne obłoki – być może: sfery niebieskie. [przypis edytorski]
I Tytan 2 2 Tytani (mit. gr.) – w mitologii synowie Nieba i Ziemi [Uranosa i Gai], którzy chcieli zdobyć niebiosa, lecz zostali przez Jowisza [właśc. Zeusa] porażeni piorunami; [nie wiadomo, o którego z Tytanów tu chodzi: może o Astrajosa, boga światła gwiazd i ojca bogów wiatru, lub o jednego z tytanów uosabiających ciała niebieskie: np. Saturna czy Heliosa; red. WL]. [przypis redakcyjny] prętki 3 3 prętki (daw.) – dziś popr.: prędki. [przypis edytorski] lotne czasy pędzą!
A chciwa może odciąć rozkosz nędzą 4 4 chciwa może odciąć rozkosz nędzą śmierć – przykład inwersji; inaczej: chciwa śmierć może odciąć rozkosz nędzą (tzn. śmierć może przeciąć pasmo rozkoszy życia i strącić w nędzę umierania). [przypis edytorski]
Śmierć – tuż za nami spore czyni kroki!

A ja, co dalej, lepiej cień głęboki
Błędów 5 5 błędy – tu: grzechy. [przypis edytorski] mych widzę, które gęsto jędzą 6 6 gęsto jędzą – często dokuczają, nękają. Proponowana była także poprawka, w myśl której powinno tu widnieć słowo „jedzą”. [przypis edytorski]
Strwożone serce ustawiczną nędzą,
I z płaczem ganię młodości mej skoki.

O moc, o rozkosz, o skarby pilności 7 7 pilności (daw.) – starania. [przypis edytorski] ,
Choćby nie darmo były, przedsie 8 8 przedsie a. przedsię (starop.) – przecież. [przypis edytorski] szkodzą:
Bo naszę chciwość 9 9 chciwość (daw.) – tu: chęć, pragnienie, pożądanie. [przypis edytorski] od swej szczęśliwości
Własnej (co Bogiem zowiemy) odwodzą.

Niestałe dobra 10 10 odwodzą. Niestałe dobra! – ten fragment można zapisać na dwa sposoby. Zależnie od interpunkcji: od Boga odwodzą duszę albo niestałe dobra, albo pilności (tj. starania) „o moc, o rozkosz, o skarby”. W pierwszym przypadku po słowie „odwodzą” nie powinno być kropki, w drugim fraza „niestałe dobra” funkcjonuje jako wykrzyknienie. [przypis edytorski] . O, stokroć szczęśliwy,