StaVl Zosimov Premudroslovsky - Ditektiv miġnun. Ditektiv divertenti

– Iva, dan l-insensess kollu, imgħallem. Merda hija miġbuda miż-żwiemel, u jekk le, ma nkunx maqbud b’idejna ħamra u hawn kollox huwa eżatt għar-rapport ta ’kull tliet xhur għall-għotja. – ikkonkluda l-ġuvni u beda jqum.

– Sit, apchi, bastard! – bagħat il-ġuvni Harutun. – x’għandna nagħmlu, Patruna?

– Dan huwa abbuż ta ’awtorità! – il-ġuvni kien indignat.

– U inti siekta! Barba Ottila. – Eżami se juri. Int ħati, u jekk trid tmur fiż-żona, int tiltaqa ’sa filgħodu meta tasal il-laboratorju espert. Jew, jiena nassenja mitt siegħa ta ’xogħol fid-dar. fortizza tal-bitħa.

– Dan huwa fejn? – staqsa l-ġuvni bi xorts li jinsabu fuq l-art tal-kċina.

– Qum u ħawwadha, miżmum. Harutun jispjega kollox lilek matul it-triq. Iva, Harutun, kważi insejt: ħu konfessjoni purament mill-qalb mingħandu fil-każ li ma kontx qed turi x-xogħol, issib sikkina, sempliċement ma tmissx b’idejk, dawwarha f’borża. U int, waħda qadima, jekk tkun glorjużament taħdem, tiswa biss ċentru tal-majjal.

– Fi, għadu? – il-ġuvni kien indignat. – Fejn se nġibu?

– Ixgħel, apchi, meta l-Boss jagħmel verdett.

– Uh, bil-mod, tista ’tnaqqasha. Mur, għada fis-sitta ta ’nofsinhar, tibda l-minjieri. Iva, u ħu xkupilja tas-snien miegħek, u nsib skutella. Ħares, int se tiekol mal-kelb imbagħad. Jekk il-Polkan jippermetti. Int ser torqod fil-bathhouse.

– U tista ’tkun l-aħħar kelma? staqsa n-nannu.

– Imxi ’l quddiem!

– U min se jikkmanda?

– Hekk biss. Kompli. U tinsiex dwar il-ħanżir selvaġġ…

Anċefalopat wassal lill-ġuvni għall-ħruġ mill-fortizza u telaq malajr lejn il-Boss.

– X’se, aħna? apchi!

– X’inhu? Int kollega, ivvizzjat mid-droga?

– Le, x’int. Imma ħsibt li, apchi, huwa meħtieġ li ssir eżami?! U immedjatament.. U allura … – Harutun eżita.

– U allura xiex? Qarsa? – eżamina l-bash min-naħat kollha staqsa Ottil.

– Le Iżda kompetenza. Wara kollox, il-verdett diġà ġie mgħoddi?!

– Minn min? L-imħallef?

– Le, apchi, minnek, u għandek id-dritt għal verdett ta ’qabel il-proċess ta’ reati speċjalment minuri, speċjalment qabel tmur torqod biss…

– Well, kompli, imma biss għall-finijiet ta ’konklużjoni ta’ ħidma.

Huma ħabbtu sigarett u poġġew bil-qiegħda biex ipejpu.

Filgħodu kien qed joqrob u huma poġġew fuq il-mejda u rraġunaw bħal Holmes u Watson, aktar u aktar peress li Holmes affumikat l-oppju u dan ma waqqafx milli jagħmel konklużjonijiet deduttivi. Iżda Watson xorob whisky, ċirasa, thumped iqsar, bħal Lestrade, u minħabba dan huma ma taqtax u kienu maqtugħin taħt Sherlock. L-alkoħol jisma ’l-moħħ, u għalhekk il-Gvern tad-dinja jippermetti, inħalli u jipprojbixxi n-nebbieta fid-Dinja. Imma l-iblah m’għandux bżonn jiekol xejn. Huwa għax hu iqarqu u ma jaf l-ebda miżura. Imma t-tnejn li huma kienu ma jaqblux u dwar dan irraġunaw bħal dik.

– Kampanja hawn fir-raħal, xi ħadd tħawwel il-qanneb Chuy u sfafar ir-raħal. – Beda Bedbug.

– Imma min? apchi, idot jew raġel xiħ? – kompla Harutun.

– Jew forsi parti terza? U dawn jistgħu jkunu xhieda biss ta ’dak li ġara u ddeċidew li jimxu’ l quddiem, wara li ppruvaw.

– Toad, apchi.

– X’inhu, toad?

– L-isem tar-raġel xiħ, apchi, – Toad.

– Toad? Heh. Ħalli jkun hemm Toad… A rosba bajda ad unur ċinju abjad.

– X’inhu? apchi.

– Le, xejn. Ukoll, liema, mur?!.. Imma le. Stenna… Ejjew, nieklu flimkien?!

Harutun fetaħ għajnejh u xerred ilsienu xi ftit b’sorpriża.

– MHUX kontra? staqsieh, xagħar għajnejh malizzjuż lejn Ottil. – ma kontx tiekol il-ġurnata u l-lejl kollu skond il-pjanijiet ta ’li saq il-vittmi?

– Iva, apchi, eżattament. – jagħlaq idejh, Harutun spiċċa ħesrem u poġġa fuq siġġu ieħor.

– X’qiegħed bilqiegħda? – Ottila saq.

– X’inhu, x’inhi… jien, u x’inhu? – Il-korp inħeġġeġ u blushed.

– Mur, ħudha: hemm soppa, hemm mgħaref, platti, friġġ, – il-bedbug beda jipponta b’idejh, li jirrappreżenta l-kċina. -… hemm kok. Taf, negozju serju inbidel.

– X’inhu? Dwar anasha? – is-soppa tifga permezz tas-soppa, Harutun iffirma.

– Hekk tgħatasx. Iġbed u ma tħassirx l-aptit tiegħek.

Harutun segwa l-parir taċ-chef u ħassuh innifsu.

– Huwa meħtieġ li tiġi stabbilita sorveljanza fuq in-nikil u biex jinqabdu l-vittmi tad-droga.

– Hekk, apchi, inkunu qed inqattgħu ġurnata xogħol fil-komunità fir-raħal.

– Eżattament! U l-marixxall se jkopri l-ispejjeż kollha tagħna. U biex tiddeskrivi u teqred il-mediċini kollha…

– U allura aħna neqirdu dan in-nikil.

– Huwa legali? Apchi

– X’inhu?

– Well, dwar il-ħanżir, apchi.

– Toffendi, dan kollu se jkun inkluż fir-rapport, bħala bonus għall-kelb uffiċjali Polkan, għall-qbid ta «Idot u Toad.

– Imma kien jien, apchi, li qabadhom?

– Int, imma għadek nirrispetta lili, tiftakar?

– Iva, apchi, ftakart… Ħalli jkun hemm Polkan.

– … U aħna nibagħtu r-rapport fuq l-Internet lil Marshall.

– Qatt rajt Marixxall, Apchi. -Arutun naqqas il-kuċċarina.

– Le Għalkemm darba ħdimt bħala l-aġġustant tiegħu.

– Allura, min iffirma d-dokumenti? -Arutun milħuq għall-aringi u l-kmiem messet is-saff żejtni tal-borsch. Hemm tieqa fil-bieb tiegħu, bħal f’reġistru tal-flus: hemm karti sigrieti u grub, li ngħidlek sigriet, jien ma bżiq aktar minn darba.

– U ma kienx jaf? apchi.

– Jekk ma jagħrafx, allura ma nkunx hawn.

– Ma nifhimx, għext hemmhekk bħal ġobon fil-butir, għalfejn kellek bżiq?

– F’dan il-pajjiż, iż-żaqq huwa insult, u f’art twelidi huwa sinjal ta ’awgurju u mħabba, bħal bewsa. Wara kollox, meta bewsa, terda ’l-għerqa tas-sieħeb tiegħek. U dan huwa bewsa fil-bogħod… Ħadd ma ra wiċċu. Well oh well, kul u imorru jaraw il-mument.

– U int? apchi.

– U jien se naħseb. Jekk xiex?!.. – Klop għaġeb. Jien taħt iż-żhinka.

– Fil-kamra tas-sodda?

– Fit-tojlit, muntun, ovvjament. Aħjar tagħlaqhom fil-garaxx. Minn hemm, għadhom ma joħorġux sa filgħodu.

– U l-karozza? apchi.

– X’inhi karozza?

– Ukoll, peress li l-garaxx, apchi, allura hemm karozza?

– Kien hemm darba, b’mod iktar preċiż, mutur. Izya kissret, issa biss biċċa tal-metall sfaċċata, li tinsab madwar…

– Well, mort, Boss?! apchi.

Fil-għodu wasal ix-xibka l-qadima u, wara li rċieva struzzjonijiet, mar inaddaf il-barn. Fil-barn għal żmien twil l-idejn tal-kaptan ma kienx applika u dak kollu li kien hemm kien mgħotti bis-shit. Ottila, bħas-soltu, poġġa bilqiegħda biex tallinja l-imsiemer. Irrid nosserva li d-ditektifs kollha għandhom passatemp li jwassalhom biex jaħsbu: Holmes għandu logħba tal-vjolin, Poirot jafda ċ-ċelloli griżi tiegħu mingħajr indħil, l-Aġent Kay għandu torta, u Klop għandu l-imsiemer imdritta. U meta kienu jispiċċaw, huwa jmexxihom u jġegħelhom lura sabiex jillixxahom mill-ġdid u fl-istess ħin iħossu żanżin tal-ħsieb.

Balla, balla, balla, balla. U hekk siegħa wara siegħa, jum wara jum, sena wara sena, u… F’daqqa waħda, wiċċ diżgustanti ta «Toad deher mill-barn u t’attivitajiet, jitbissem lill-pulizija.

– Xi trid, stinker? Staqsa Ottila.

– Nista ’npejjep, imgħallem? staqsa l-ġuvni inċert.

– X’inhu stink?

– Mhux il-kelma t-tajba. Int, tlugħ, dawwar katavru immuffat ta ’dinosawru?

– Le, jien biss qabadha u ħalli l-ħamiema żgħira barra, li minnha nnifisha ma toxenigax.

– Okay, duħħan.