СтаВл Зосимов Премудрословски - Галзуу мөрдөгч. Хөгжилтэй мөрдөгч

– Мөн хэн тушаал өгөх вэ?

– Зүгээр л би. Явна уу. Мөн хуцаны талаар бүү мартаарай…

Анцефалопат хөгшин хүнийг бэхлэлтээс гарахад хүргэж, босс руу хурдан алхав.

– Юу вэ? апчи!

– Юу? Та хамт ажилладаг хүн үү, хар тамхинд донтдог уу?

– Үгүй ээ, чи юу вэ. Гэхдээ, apchi, шалгалт хийх шаардлагатай гэж би бодсон юм шүү?! Тэр даруй.. Тэгээд дараа нь … – Харутун эргэлзэв.

– Тэгээд юу гэж? Цөцгий үү? – бүх талаас нь ташуурыг шалгаж Оттилээс асуув.

– Үгүй. Гэхдээ шинжээч. Эцсийн эцэст шүүхийн шийдвэр аль хэдийнэ гарчихсан шүү дээ?!

– Хэнээр? Шүүгч үү?

– Үгүй, apchi, та өөрөө шүү дээ, тэр тусмаа бага зэргийн гэмт хэрэг, тэр дундаа унтахынхаа өмнөх шүүх хурлын өмнөх шийтгэх эрхтэй…

– За ингээд ирээрэй, гэхдээ зөвхөн ажлын дүгнэлт хийх хэрэгтэй.

Тэд тамхиа цохиж тамхи татахаар суулаа.

Өглөө ойртож байхад тэд ширээнд суугаад Холмс, Уотсон шиг бодол төрүүлэв, Холмс нь хар тамхи татдаг байсан тул энэ нь дедуктив дүгнэлт хийхэд саад болоогүй юм. Гэхдээ Уотсон зүгээр л Вестсон виски, интоор ууж, Лестрада шиг богино богиносгож, үүнээс болж тэд бүдүүн, Шерлокоос доогуур тайрч байв. Согтууруулах ундаа нь сэтгэлийн дарангуйлдаг тул дэлхийн засгийн газар дэлхий дээр соёолуулахыг зөвшөөрдөг, чангалж, хориотой байдаг. Гэхдээ тэнэг хүн юу ч идэх хэрэггүй. Учир нь тэр тэнэг хүн бөгөөд ямар ч хэмжүүрийг мэддэггүй. Гэхдээ тэд хоёулаа өөр бодолтой байсан ба үүн дээр тэд ингэж бодож байсан.

– Энэ тосгонд кампанит ажил өрнүүлж, хэн нэгэн нь Чүй Маалинга тарьж, тосгоныг үлээв. – Бэдбуг эхлүүлэв.

– Гэхдээ хэн бэ? apchi, idot эсвэл хөгшин хүн үү? – Харутун үргэлжлүүлэв.

– Эсвэл магадгүй гуравдагч этгээд үү? Эдгээр нь зөвхөн юу болсныг гэрч болох бөгөөд хичээгээд урагшлахаар шийдсэн юм.

– Бах, апчи.

– Юу, бах вэ?

– Хөгшин хүний нэр, апчи, – Бах.

– Бах уу? Хөөе. Бах байх болтугай… Цагаан хуныг хүндэтгэх цагаан бах.

– Юу? апчи.

– Үгүй, юу ч биш. За, юу байна?!.. Гэхдээ үгүй. Хүлээгээрэй… Алив, хамт хооллоорой?!

Харутун нүдээ нээгээд хэлээ бага зэрэг гайхав.

– Байхгүй юу? гэж Оттил руу харцаар ширтэв. – Донтсон хүмүүсийн төлөвлөгөөний дагуу та өдөр шөнөгүй идээгүй юу?

– Тийм ээ, apchi, яг таг. – Харутун алга ташаад гэнэт гүйж ирээд өөр сандал дээр суув.

– Юу суув? – Оттила жолоодов.

– Юу, юу.. би, би хэн бэ? – Корпораци уурлаж, улайж байв.

– Яв, аваач: шөл байна, халбага, таваг, хөргөгч байна, – ор хөнжүүр нь гараараа гал тогоог төлөөлж эхлэв. -… тогооч байна. Мэдэж байна уу… Ноцтой бизнес эргэлдээд байна.

– Юу? Анашагийн тухай юу? – шөлөөр дамжуулж байгаа шөл Харутун санаа алдав.

– Зөвхөн найтаах хэрэггүй. Үүнийг сорж, хоолны дуршилаа бүү сүйтгээрэй.

Харутун тогоочийн зөвлөгөөг дагаж өөрөө өөртөө соров.

– Хээлтэй холбоотой тандалт судалгаа хийж, хар тамхинд донтсон бүх хүмүүсийг барих шаардлагатай байна.

– Зүгээр дээ, apchi, бид өдөржингөө энэ тосгоныд

– Яг! Маршал бидний бүх зардлыг төлөх болно. Бүх эмийг тодорхойлж, устгахын тулд…

– Дараа нь бид энэ хочийг устгах болно.

– Энэ хууль ёсны зүйл мөн үү? Апчи

– Юу?

– За, гахайн махны тухай.

– Та гомдолтой байна, энэ бүхэн тайланд, албан ёсны нохой Полкан, Идот, Бах нарыг барьцаалсны төлөө урамшуулал болгон оруулсан болно.

– Гэхдээ би, apchi, тэднийг хэн барьсан юм бэ?

– Та гэхдээ надад өртэй хэвээр байгаа биз дээ?

– Тиймээ, apchi, санаж байна.. Полкан байг.

– … Мөн бид тайланг интернетээр Маршалл руу илгээнэ.

– Та маршал, апчи харсан уу? – Арутун халбааг удаашруулав.

– Үгүй. Хэдийгээр би нэг удаа түүний туслахаар ажиллаж байсан.

– Тэгэхээр баримт бичигт хэн гарын үсэг зурсан бэ? – Арутун хуурч, ханцуй нь борчны тослог давхаргад хүрэв. Түүний хаалган дээр кассын машинтай адил цонх байдаг: танд нууц гэж хэлэхэд нууц цаас, шүлс байдаг. Би нэгээс олон удаа нулимж үзээгүй.

– Тэгээд тэр мэдээгүй юм уу? апчи.

– Хэрэв тэр танихгүй байсан бол би энд байхгүй байх байсан.

– ойлгохгүй байна, та цөцгийн тос шиг бясалгаад амьдарч байсан юм.

– Энэ улсад нулимах нь доромжлол, эх оронд минь үнсэлт мэт мэндчилэх, хайрлах шинж тэмдэг юм. Эцэст нь, та үнсэх үедээ хамтрагчаа чиглүүлж байдаг. Энэ бол холын үнсэлт… Түүний царайг хэн ч харсангүй. За яахав, хоолоо идээд яваад үз.

– Тэгээд чи? апчи.

– Тэгээд би бодъё. Хэрэв юу бол!?.. – Клоп толгой дохив. Би Жинка доор байна.

– Унтлагын өрөөнд?

– Ариун цэврийн өрөөнд хуц, мэдээжийн хэрэг. Гаражид тэдгээрийг хаах нь дээр. Тэндээс тэд өглөө болтол гадагш гарахгүй.