Reymont Władysław - W porębie

ino (gw.) – tylko. [przypis edytorski]

kiej (gw.) – jak. [przypis edytorski]

odyńdź (gw.) – odejdź. [przypis edytorski]

trza (gw.) – trzeba. [przypis edytorski]

zesuć – zsypać. [przypis edytorski]

kulas (daw., gw.) – noga. [przypis edytorski]

nieruchomie – dziś popr.: nieruchomo. [przypis edytorski]

iść na kumorne (gw.) – iść na komorne, żyć jako komornik , chłop nieposiadający gospodarstwa ani domu, opłacający własną pracą swój pobyt w domu innego, bogatszego chłopa a. właściciela ziemskiego ( komora (daw.): pomieszczenie w budynku, pokój, izba). [przypis edytorski]

dziadak (gw.) – dziad, nędzarz, żebrak. [przypis edytorski]

iść na wyrobek – zarabiać na utrzymanie jako wyrobnik , osoba wynajmująca się do różnych prac fizycznych. [przypis edytorski]

zapaska – rodzaj długiego fartucha wiązanego w pasie na sukience i osłaniającego ubranie od pasa w dół dookoła; część tradycyjnego stroju ludowego. [przypis edytorski]

serwantka – oszklona szafka, służąca do przechowywania szkła i drobnych ozdób. [przypis edytorski]

pasyjka – umocowany na podstawce krzyżyk z postacią przybitego Chrystusa. [przypis edytorski]

trok – rzemień służący do przewiązywania czegoś. [przypis edytorski]

juści (gw.: już ci) – oczywiście, rzeczywiście, w istocie. [przypis edytorski]

śtuk drogi (gw.) – szmat drogi, kawał drogi. [przypis edytorski]

tok (daw.) – klepisko, podłoga z ubitej gliny. [przypis edytorski]

bobrować (gw.) – ryć, przeszukiwać. [przypis edytorski]