О нем см.: Kaeppeli II, 281–282.
Hor 367, 24-368, 9.
Подробнее о нем см.: RainerBerndt. Hugo von St-Cher // Lexikon fur Theologie und Kirche. Band 5. Freiburg i. Br., Basel, Rom, Wien: Herder, 1996. Sp. 310–311; Theologie als Wissenschaft im Mittelalter. Texte, Ubersetzungen, Kommentare / Hrsg. von Bruno Niederbacher und Gerhard Leibold. MUnster: Achendorff, 2006, S. 37–78; Hugues de Saint-Cher (f 1263), bibliste et theologien / fitudes reunies par Louis-Jacques Bataillon OP, Gilbert Dahan et Pierre-Marie Gy OP. Turnhout: Brepols, 2004. О значительном влиянии экзегетики Гуго а Санкто Каро на Бонавентуру см.: Thomas J. Herbst. The Road to Union: Johannine Dimensions of Bonaventure’s Christology. Grottaferrata (Rom): Frati Editori di Quaracchi, 2005, p. 32; B. Smalley. The Gospels in the Schools, c. 1100 – c. 1280. London, Ronceverte (West Virginia), 1985, p. 205–211.
Kaeppeli II 271–281. В списке Кеппели эрфуртская рукопись CA 4° 144 отсутствует; причина этого, по-видимому, кроется в том, что в каталоге В. Шума (Schum, S. 401) авторство Гуго а Санкто Каро не было однозначно установлено.
Kunzle. Horologium, S. 204.
P. Lehmann. Mittelalterliche Bibliothekskataloge Deutschlands und der Schweiz / Hrsg. von der Bayerischen Akademie der Wissenschaften in Mdnchen, I–II bearbeiten von P. Lehmann. II: Bistum Mainz: Erfurt. Mdnchen, 1928, 64, 40–42.
Старинное здание collegium maius, где долгое время хранилась библиотека старого Эрфуртского университета, находится недалеко от протекающей через Эрфурт и прежде периодически выходившей из берегов р. Гера. Кроме того, само это здание, построенное в XV в. из камня, к началу XX в. начало разрушаться и стало по этой причине непригодно для хранения книг. В настоящее время оно закрыто и нуждается в капитальной реконструкции.
Ms. UFB Erfurt-Gotha, Dep. Erf. CA. 4° 144, f. 318 v: Nota autem, quodpresentes expositionespsalterii ego Iohannes de Egher extraxi depluribuspost.
Ms. UFB Erfurt-Gotha, Dep. Erf. CA. 4° 144, f. II v.
Schum, S. 401.
BSB Mdnchen Mss. Cgm 444 (из монастыря Вессобрунн, ок. 1422 г.), Cgm 526 (из монастыря Вайенштефан, 1424 г.).
Kalocsa Ms. 300.
Alteste Stadtuniversitat Nordwesteuropas: 600 Jahre Kolner Universitat, Ausstellung des Historischen Archivs der Stadt Koln 4. Oktober bis 14. Dezember 1988. Koln, 1988, S. 63: его предписание от 31 мая 1480.
О нем см.: Ernst Reiter. Johann von Eych // Die deutsche Literatur des Mittelalters, Verfasserlexikon / Hrsg. von Kurt Ruh zusammen mit Gundolf Keil, Werner Schroder, Burghart Wachinger, Franz Josef Worstbrock, Redaktion Christine Stollinger. Band 4. Berlin, New York: Walter de Gruyter, 1983, Sp. 591–595.
О нем см.: Isnard Wilhelm Frank OP. Hausstudium und Universitatsstudium der Wiener Dominikaner bis 1500. Wien: Bohlau, 1968, S. 290 (Archiv ffir osterreichische Geschichte, 127. Band).
Schum , S. 989.
Schum , S. 987.
Ms. UFB Erfurt-Gotha, Dep. Erf. CA 4o 144, Vorblatt IIv.
Амплоний был ректором Кёльнского университета несколько раз. Первый раз он стал 42-м (по другим сведениям 43-м) ректором в 1399 г. и занимал этот пост с 25.06.1399 по 20.12.1399: Hermann Keussen . Die alte Universitat Koln: Grundzuge ihrer Verfassung und Geschichte. Koln: Verlag des Kolnischen Geschichtsvereins, 1934, S. 386.
Cat. Ampl. Theol. 41; Schum , S. 401.
De Cock K., Pattin A . Johannes de Wasia († 1395), wijsgeer, theoloog en eerste deken van de theologische fakulteit van de universiteit te Keulen // Tijdschrift voor fi losofie: uitg. door het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte, Leuven. 35. 1973, p. 344–51.
Иоанн де Вазия был 20-ым ректором Кёльнского университета; он стал им приблизительно в начале 1393 г. (точная дата неизвестна; впервые он назван ректором в одной грамоте от 24.03.1393) и занимал этот пост до 24.03.1394: Keussen, S. 385.
Сведения согласно так называемой «Деканатской книги», оригинал которой теперь хранится в Париже (Paris, Bibl. Nat. nouv. acq. lat. 2165); списки с нее Кромбаха и Хартцхайма хранятся в Кёльнском городском историческом архиве (Historisches Archiv der Stadt Koln, Univ. 113); список Хартцхайма: 1395 in dieB. matthaeiap…. mortuus est Jo. de Wasiaprim. dec. fac. etsepultus in ecclesia Col., cuius erat canonicus et m.; список Кромбаха (f.1): 1395obiit Joh. de Wasia, canonicus, improvise in festo s. Matthaei…
Ms. 2° 351 der UFB Erfurt-Gotha; Schum, 246: Iste liber est magistri Amplonii de Berka, qui emit eum ab executoribus magistri Io. de Wasia prumpto auro anno siquidem 1402 in mense Marcio. См. также: De Cock K, Pattin A. Johannes de Wasia (f 1395), p. 350–351.
Erich Meuthen. Kolner Universitatsgeschichte. Band I: Die alte Universitat. Koln, Wien: Bohlau Verlag, 1988, S. 75: «In die Erfurter Amploniana gelangen z.B. dber 40 Handschriften aus dem Nachlass der ersten Dekans der theologischen Fakultat, Johannesde Wasia»
Ruedi Imbach. Die deutsche Dominikanerschule // Grundfragen christlicher Mystik / Hrsg. von M. Schmidt. Stuttgart-Bad Cannstatt, 1987, S. 157–172, особенно S. 158–160.
Walter Senner OP. Heinrich Seuse und der Dominikanerorden // Heinrich Seuses Philosophia spiritualis. Quellen, Konzept, Formen und Rezeption. Tagung Eichstatt 2.-4. Oktober 1991 / Hrsg. von Rbdiger Blumrich und Philipp Kaiser (Wissenslitera-tur im Mittelalter, Schriften des Sonderforschungsbereichs 226 Wbrzburg/Eichstatt, Band 17). Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, 1994, S. 3-31 (для темы «Генрих Сузо и доминиканское богословское образование» наибольший интерес представляют S. 17–24).
Читать дальше
Конец ознакомительного отрывка
Купить книгу