Mario Llosa: Pantaleon i wizytanki

1) Ilu młodszych podoficerów i szeregowców w stanie wolnym macie pod swoją komendą? Przed udzieleniem odpowiedzi proszę wziąć pod uwagę, iż ze względu na interesujące nas cele test zalicza między żonatych nie tylko młodszych podoficerów i szeregowców, którzy wstąpili w związki małżeńskie poprzez ślub kościelny czy cywilny, ale również tych, którzy współżyją ze swymi partnerkami bez ślubu (w konkubinacie), a nawet tych, którzy utrzymują tego rodzaju intymne stosunki w sposób nieregularny i sporadyczny w okolicach garnizonu, w którym odbywają służbę.

Uwaga: Za pomocą testu pragniemy ustalić jak najprecyzyjniej liczbę ludzi znajdujących się pod waszym dowództwem, którzy nie utrzymują w jakiejkolwiek postaci, stałej czy przejściowej, stosunków małżeńskich.

2) Po ustaleniu z największą dokładnością liczby nieżonatych żołnierzy znajdujących się pod waszym dowództwem (w znaczeniu podanym powyżej) należy przystąpić do wyeliminowania z tej liczby wszystkich tych młodszych podoficerów! i szeregowców, których z różnych przyczyn można łby zaklasyfikować jako niezdatnych do utrzymywania intymnych stosunków typu normalnego stosunku małżeńskiego, to znaczy: homoseksualistów, nałogowych onanistów, impotentów i seksualnie obojętnych.

Uwaga: Przez wzgląd tak na naturalną godność każdego, o kim krążyć będzie tego typu opinia, jak i na ludzkie uprzedzenia i zrozumiałą obawę przed przekształceniem się w przedmiot kpin osoby, która uzna za właściwe znaleźć się wśród wspomnianych wyjątków, ostrzega się oficera, odpowiedzialnego za przeprowadzenie testu, o ryzyku, jakim byłoby przeprowadzenie owej statystycznej eliminacji zawierzając wyłącznie świadectwu młodszego podoficera czy szeregowca. W związku z tym zaleca się, by oficer udzielając odpowiedzi na powyższy punkt uzupełnił dane uzyskane poprzez indywidualną ankietę innymi świadectwami (zwierzenia przyjaciół i towarzyszy danej osoby), własnymi spostrzeżeniami czy informacjami uzyskanymi dzięki rozważnemu i śmiałemu podstępowi.

3) Po przeprowadzeniu eliminacji i ustaleniu liczby znajdujących się pod waszym dowództwem młodszych podoficerów i szeregowców zdatnych do utrzymywania stosunków typu intymnego, proszę przystąpić, inteligentnie i dyskretnie, do ustalenia, poprzez wybadanie osób tworzących tę.grupę, przewidywanej lub wiadomej liczby usług typu intymnego wymaganej miesięcznie dla usatysfakcjonowania indywidualnych potrzeb płciowych.

Uwaga: Test pragnie ustalić tabelę potrzeb maksymalnych i minimalnych według następującego wzoru:

Maksymalne potrzeby miesięczne: 30.

Minimalne potrzeby miesięczne: 4.

=

Osoba X

4) Po ustaleniu powyższej tabeli proszę przejść do wybadania wśród znajdujących się pod waszym dowództwem kawalerów, zdatnych do utrzymywania stosunków typu intymnego, posługując się tą samą metodą sondaży pośrednich, przypadkowych pytań itp., przewidywanego lub wiadomego czasu, jaki w każdym indywidualnym przypadku powinna zająć usługa typu małżeńskiego (od fazy wstępnej po ostateczne zakończenie) według tego samego schematu maksymalno-minimalnego:

Maksymalna potrzeba od usługi: 2 godz.

Minimalna potrzeba od usługi: 10 min.

=

Osoba X

Uwaga: Tak przy punkcie 3, jak, i 4 testu proszę obliczyć średnią i przysłać ten wynik bez indywidualizowania informacji. Test pragnie ustalić zarówno normalną średnią liczbę usług podyktowanych miesięcznie przez potrzeby płciowe młodszych podoficerów i szeregowców znajdujących się pod waszym dowództwem, jak i średni czas normalny dla każdej usługi.

Niżej podpisany pragnie z satysfakcją zameldować o entuzjazmie, szybkości i skuteczności, z jaką oficerowie Garnizonów, Posterunków i Obozów odpowiedzieli na powyższy test (jedynie około piętnastu Posterunków nie mogło być skonsultowanych w związku z przeszkodami w nawiązaniu kontaktu spowodowanymi defektami środków łączności, złą pogodą itd.), co pozwoliło ustalić następujące dane:

Potencjalna liczba użytkowników Służby Wizytantek:

8 726 (osiem tysięcy siedemset dwadzieścia sześć).

Liczba miesięcznych usług (średnia wymagana przez użytkownika):

12 (dwanaście).

Czas usługi indywidualnej (średnia wymagana):

30 (trzydzieści) minut.

Oznacza to, iż Służba Wizytantek, chcąc zrealizować swoje zadania w całości, musiałaby zapewnić wszystkim Garnizonom, Posterunkom Granicznym i innym Obiektom V Okręgu (Amazonia) średnią miesięczną 104 712 (stu czterech tysięcy siedmiuset dwunastu) usług, co w obecnych warunkach jest celem absolutnie nieosiągalnym. Niżej podpisany świadom jest obowiązku zapoczątkowania działalności Służby od postawienia sobie skromnych i osiągalnych celów, mając aa uwadze istniejące warunki i mądrość ludową zawartą w takich przysłowiach, jak: „każda rzecz ma swój czas” i „ile kto ma cierpliwości, tyle mądrości”.

5. Niżej podpisany pragnie dowiedzieć się, czy do potencjalnych użytkowników Służby Wizytantek należy włączyć wyższe szarże podoficerskie. Niżej podpisany oczekuje szybkiego wyjaśnienia tej sprawy, bowiem w przypadku otrzymania od dowództwa pozytywnej odpowiedzi powyższe liczby uległyby poważnym zmianom. Biorąc pod uwagę i tak już wysoką liczbę potencjalnych użytkowników, jak również ich dość wysokie wymagania, niżej podpisany pozwala sobie zasugerować, iżby przynajmniej w pierwszym etapie swojej działalności Służba Wizytantek nie obejmowała wyższych stopni podoficerskich.

6. Niżej podpisany melduje ponadto, że przystąpił również do nawiązywania pierwszych kontaktów z myślą o późniejszej rekrutacji. Dzięki współpracy osobnika, którego nazwisko brzmi Porfirio Wong, pseudonim Chińczyk, przypadkowo poznanego w nocnym lokalu o nazwie „Mao Mao” (ulica Pebas 260), niżej podpisany udał się w godzinach nocnych do lokalu licznie odwiedzanego przez kobiety lekkich obyczajów, którym kieruje dona Leonor Curuachila, pseudonim Ciuciumama, powszechnie znanego jako Dom Ciuciumamy, a usytuowanego na drodze do kurortu Nanay. W związku z tym, że wspomniana Leonor Curinchila jest bliską przyjaciółką Porfirio Wonga, ten mógł ją przedstawić niżej podpisanemu, który dla lepszego efektu podał się za handlowca (import-eksport), od niedawna zamieszkałego w Iquitos, a teraz poszukującego rozrywki. Wspomniana Leonor Curinchila wyraziła chęć współpracy, a niżej podpisany zdołał – nie znajdując w tym celu innego środka jak tylko nadmierne zużycie alkoholu (rachunek 8) – uzyskać interesujące informacje związane z systemem pracy i zwyczajami personelu lokalu. W Domu Ciuciumamy około szesnastu kobiet wchodzi w skład tego, co moglibyśmy określić jako personel stały, bowiem pozostałe, w liczbie piętnastu do dwudziestu, pracują nieregularnie, zgłaszając się do pracy jednego dmą, by nie przybyć drugiego z przyczyn obejmujących tak choroby weneryczne (np. rzeżączka lub szankier), na które zapadają podczas wykonywalna usług, jak przejściowe życie w konkubinacie lub okresowe kontrakty (np. robotnik leśny wynajmuje kobietę, by mu towarzyszyła w tygodniowej podróży do lasu). W skrócie – całkowita liczba personelu Domu Ciuciumamy, zatrudnionego tak stale, jak i okresowo, wynosi około trzydziestu prostytutek, choć w ciągu każdej nocy personel czynny (ale wielozmianowy) stanowi połowę tej liczby. W dniu, w którym niżej podpisany odwiedził lokal, naliczył jedynie osiem pracujących kobiet, ale zaistniała również wyjątkowa przyczyna tej absencji: przyjazd do Iquitos wspomnianego już Brata Francisco. Większość z tych ośmiu kobiet raczej przekroczyła dwadzieścia pięć lat, choć rachuba daleka jest od precyzji, w Amazonii bowiem kobiety dojrzewają wcześniej, nierzadko można n, ulicy napotkać damulki o bardzo uwodzicielskiej aparycji, rozwiniętych biodrach, pełnych biustach, kokieteryjnym sposobie chodzenia, którym według naszych wyobrażeń można by przypisać 20 lub 22 lata, a które okazują się mieć 13 lub 14, z drugiej jednak strony niżej podpisany prowadził swoje obserwacje nieomal w ciemnościach, gdyż Dom Ciuciumamy jest oświetlony bardzo skąpo z braku środków technicznych, a może raczej dla przydania większej pikanterii, mrok bowiem jest bardziej kusicielski niż Jasność, jak też, jeśli można pozwolić sobie na żart, chyba i ze względu na to, że „w nocy wszystkie koty czarne”. Większość więc personelu raczej bliżej trzydziestki, ich wygląd na pierwszy rzut oka i z daleka zadowalający, oceniając bez wybredności i z punktu widzenia ich funkcjonalności, to znaczy są atrakcyjne, ciała mają kształtne, przede wszystkim biodra i biusty, a więc te części ciała, które w tym zakątku naszej Ojczyzny mają tendencję do zbytniej wybujałości, choć po dokładnym oglądzie można stwierdzić większą liczbę występujących usterek i nie chodzi o wrodzoną brzydotę, ale o wady nabyte, jak pryszcze, dzioby po ospie i braki w uzębieniu, przy czym ten ostatni przypadek występuje nagminnie w Amazonii,, co spowodowane jest osłabiającym klimatem i nieracjonalnym odżywianiem. Wśród ośmiu obecnych kobiet większość stanowiły białe 0 indiańskich rysach twarzy, następnie Mulatki, a w, końcu kobiety rasy azjatyckiej. Średnia wzrostu jest raczej niska niż wysoka, a powszechną i wspólną cechą jest charakterystyczna dla tego regionu żywość i wesołość. Niżej podpisany podczas swego pobytu w lokalu zauważył, że kobiety, z chwilą gdy klienci nie korzystają z ich usług, tańczyły i śpiewały hałaśliwie i z zapałem, bez śladu zmęczenia czy troski, często sypiąc dowcipami podkreślanymi gestami o niewybrednym charakterze, co w tego rodzaju lokalu jest rzeczą logiczną i naturalną. Jednocześnie nie dało (Się zauważyć cienia kłótliwości, choć sądząc po anegdotach, które padły z ust Leonor Curinchila i Porfirio Wonga, czasami dochodzi do scysji i krwawych incydentów.