Андрэ Моруа - Жыццё людзей (на белорусском языке)

- Я папярэджваў аб гэтым, браццi! Вы верыце ў фальшывых багоў, i ўсявышнi разгневаўся на свой народ, i перст яго занесены над намi...

Гэтая невытлумачальная падзея так моцна нагадвала боскiя пакараннi, апiсаныя ў Бiблii, што многiя скептыкi з прысутных ад гэтага моманту паверылi ў бога i сталi шчырымi веруючымi на ўсё жыццё.

Здарэнне дало магчымасць ацанiць вартасцi лонданскiх палiцэйскiх. Трое з iх апынулiся сярод ахвяр. Неўзабаве прыбылi яшчэ 12 чалавек. Яны смела ўзялiся наводзiць парадак. Адразу ж выклiкалi конную гвардыю i пажарнiкаў. Суперiнтэндант палiцыi Кларквэл узначалiў сiлы дапамогi, i не прайшло i чатырох гадзiн, як парк меў свой звычайны выгляд. На жаль, загiнула 200 чалавек.

Вучоныя розна тлумачылi гэтае здарэнне. Калi не звяртацца да чагосьцi звышнатуральнага, то цiкавай магла стаць толькi гiпотэза пра землетрасенне, хоць i яна была малаверагодная, бо сейсмографы не зарэгiстравалi нiякiх штуршкоў. Людзi ўвогуле супакоiлiся, калi даведалiся, што гаворка iдзе пра землетрасенне з незвычайнай прыродай паходжання. Сейсмолагi назвалi гэта "вертыкальным манаформным сейсмам".

ДОМ НА ВУЛIЦЫ ВIКТОРА ГЮГО (ПАРЫЖ)

Пасля выпадку ў Гайд-парку шмат дзе адбылiся падобныя здарэннi. Яны не так звярталi на сябе ўвагу, бо не мелi смяротных вынiкаў. Аднак то тут, то там на нашай планеце з аднолькавай хуткасцю ўзнiкалi гэтыя загадкавыя капцы. Некаторыя з iх iснуюць нават i цяпер. У прыватнасцi, я назаву капцы на Эенскай раўнiне (Францыя), у Перыгордзе, у Рошнаве (Валахiя, Румынiя) i ў Iтапуры (Бразiлiя).

Але гэтая мiстычная рыдлёўка, якая нiбы практыкавалася толькi на незаселеных участках зямлi, цяпер збiралася перакiнуцца i на будынкi. 24 красавiка, апоўднi, прахожыя былi здзiўлены нейкiм незразумелым гукам, якi адны параўноўвалi са свiстам шаблi, другiя - тонкага i вельмi моцнага струменю пары. Гэта адбылося ў парыжскiм квартале, мiж Трыумфальнай аркай, авеню дэ ля Гранд-Армэ, авеню Марсо i авеню Анры-Мартэн.

Той, хто знаходзiўся насупраць будынка нумар 66 на авеню Вiктора Гюго, бачыў, як на iм з'явiлася вялiкая крывая расколiна; дом два цi тры разы страсянуўся, i паверх з мансардамi, дзе былi пакоi для абслугi, раптам спляскаўся, нiбы ад моцнага нацiску. У вокнах, на балконах з'явiлiся спалоханыя жыхары. На шчасце, дом не абвалiўся, хоць i нагадваў пераламаную папалам лiтару. Пасярод лесвiцы выратавальнiкi ўбачылi шчылiну, зробленую нейкiм нябачным iнструментам. I здавалася нават, што нейкае лязо прайшло па прамалiнейнай траекторыi праз дрэва сходаў, дываны, жалеза парэнчаў.

Мэбля, дываны, карцiны - усё на яго шляху акуратна было разрэзана папалам. Цудам нiхто не пацярпеў. Пакоi абслугi былi пустыя, бо якраз быў час абеду. Адна дзяўчына з трэцяга паверха адчула штуршок i ўбачыла, як яе ложак чымсьцi няроўна рассекла. Ёй не забалела, толькi здалося, нiбы яе ўдарыла слабым электрычным разрадам.

Усё гэта выклiкала нямала меркаванняў. Зноў загаварылi пра сейсм. Некаторыя газеты абвiнавачвалi архiтэктара i домаўладальнiка ў тым, што яны пабудавалi дом з нядобраякасных матэрыялаў. Ад парламента патрабавалi тлумачэння. Урад абяцаў прыняць меры, каб такiя здарэннi больш не паўтаралiся, адначасова паставiўшы пытанне аб даверы. Ён быў пацверджаны галасаваннем.

ПАДАРОЖНIКI

Як i пасля выпадку ў Гайд-парку, за падзеямi на авеню Вiктора Гюго адбылося нямала вельмi падобных здарэнняў. Пра iх мы не будзем расказваць, аднак, як нам сёння здаецца, разумны назiральны чалавек павiнен быў дапусцiць ва ўсiм гэтым нейкую замаскiраваную дзейнасць з пэўнай мэтай. Невядомая нябачная сiла парассякала вялiкiя i малыя дамы ў многiх краiнах. То ў Масачусетсе (ЗША), то ў Данii, то ў Гiшпанii гэтая сiла падымала ў паветра, а потым кiдала ўнiз сялянскiя хаты, разбiваючы iх разам з жыхарамi. У Нью-Йорку на Мэдысан авеню папалам рассекла будынак. Чалавек 50 загiнула ў вынiку гэтых здарэнняў, але паколькi ўсё гэта адбывалася ў розных краiнах i кожны асобны выпадак меў усяго некалькi ахвяр, пра гэта старалiся шмат не гаварыць, тым болей што нiхто нiчога не мог разумна растлумачыць.

Аднак новыя прыгоды ў маi - чэрвенi 1954 года незвычайна ўсхвалявалi ўсю планету. Першай ахвярай стала маладая мурынка з Хартфарда (Канектыкут, ЗША).

Паштальён - адзiны сведка гэтага здарэння - расказваў, што мурынка якраз выходзiла з дома сваiх гаспадароў, калi яе раптам падхапiла i пачало падымаць угору. Са страшэнным крыкам яна ўзляцела на метраў 100, а потым разбiлася аб зямлю. Паштальён сцвярджаў, што не бачыў над ёй нiякiх паветраных апаратаў.

Другiм "паветраплавальнiкам" стаў адзiн таможнiк з Кале (Францыя). Людзi бачылi, як яго таксама вертыкальна падняло ў паветра i хутка панесла цераз пралiў да ангельскага берага. Праз некалькi хвiлiн яго звайшлi на ўзбярэжжы каля Дуўра (Англiя). Таможнiк быў мёртвы, хоць i не меў бачных раненняў. Здавалася, што ён быў асцярожна апушчаны на зямлю. Ён пасiнеў, нiбы вiсельнiк.