bëri shaka biologia.
u informua Drew.
u përgjigj ajo duke marrë kutinë nga rafti.
Nxorri një kuti të vogël transparente nga kutia. Brenda kishte një ndarje që mbante një përbërje të lëngshme.
<���Është një ekzemplar i vetëm, i zhytur në një përbërje ushqyese. Nëse shkëmbimi nuk e dëmton do të vazhdojë të ushqehet siç bën zakonisht.>
Ia çoi kutinë Drew-së, që pa nga Kobayashi.
Japonezi tregoi makinerinë dy, prandaj Drew mbështeti mostrën mbi atë pllakë.
Liruan zonën e pikës B dhe vendosën poshtë një stol të mbuluar me një peshqir, për të pritur mostrën në mbërritje dhe të evitonin që të përplasej, duke rënë kështu në tokë.
Pa ndryshuar asnjë parametër, Maoko aktivizoi shkëmbimin.
Kutiza transparente u materializua atje ku pritej. Marron e morri dhe ia dha Bryce, që e vendosi menjëherë në mikroskop.
Shtrëngoi sytë tek okularët dhe mbeti disa sekonda në vëzhgim, pastaj u ngazëllye.
vështroi përsëri, e emocionuar. <���Është fantastike, dhe... një moment... pa shiko pak, ç’farë rastësie!> Priti përsëri disa sekonda, duke i lënë pa frymë, pastaj thërriti i tha e qeshur Drew-së.
Fizikanti pa në mikroskop, rregulloi vendosjen në qendër dhe në fund pa dy paramecë të vegjël që zhyteshin të fortë në substancën ushqyese.
Ia la mikroskopin të tjerëve, të paduruar për të admiruar formën e parë të jetës së kafshëve transferuar me makinerinë.
Ishte një rezultat historik.
Të gjithë buzëqeshnin entuziastë dhe u komplimentuan.
Ajo ditë do kishte qenë një moment i rëndësishëm në historinë njerëzore.
<���Ç’ ka tjetër, atje brenda?> pyeti Drew duke treguar kutinë.
Bryce nxorri një kutizë që mbante një krimb, një tjetër kutizë me një bretkosë të vogël dhe në fund një kafaz të vogël në brendësi të të cilit një brejtës i vogël bridhte andej këtej mbi një tapet të vogël kashte.
njoftoi Bryce duke i drejtuar kutinë përkatëse Drew-së, që e morri dhe vëzhgoi për një çast unazorin rozë që përdridhej me gëzim.
uroi besimplotë Drew krimbin.
Shkëmbim.
Perfekt.
Krimbi arriti në destinacion i gëzuar si më parë, me ndihmën e madhe të eksperimentuesve.
Tashmë kishte besim total tek makineria dhe teoria që e drejtonte, prandaj kaluan shpejt tek bretkosa e vogël.
Ajo po rrinte e qetë në kutinë e saj me vrima, dhe pas arritjes lumturisht në pikën B kërceu pak për të ardhur në vete pas rënies mbi stol. Bryce i ofroi një mizë duke e kaluar nga një vrimë e kutisë, dhe bretkosa me një lëvizje të gjuhës e kapi shpejt dhe e gëlltiti.
vuri në dukje me shaka Drew.
deklaroi solemnisht Bryce, duke mbajtur të ngritur në ajër kafazin e vogël të brejtësit. pyeti thjesht për formalitet Drew-në.
Ai i tregoi drejtpërsëdrejti pllakën A, dhe Bryce me pamje pompoze e vendosi sipër personalisht kafazin.
Maoko shtypi tastin e aktivizimit.
Kafazi mbeti atje ndërsa brejtësi, i lirë, u shfaq në pikën B dhe ra mbi peshqir, u hodh poshtë nga stoli dhe kërceu shpejt drejt këndit të kundërt të laboratorit.
një britmë e mprehtë theu ajrin, ndërsa një vajzë doli nga pas dollapit dhe përfundoi tek karrigia më e afërt, duke hipur sipër. Vuri gishtat në gojë dhe vazhdoi të bërtiste.
Gjithë të pranishmit u kthyen të habitur drejt saj.
Pas disa çastesh Drew reagoi.
pyeti me gojë të hapur.
Brejtësi u fsheh poshtë një dollapi duke iu ikur nga shikimi, ndaj vajza pushoi së gërthituri.
bërtiti Marron pushtuar nga një habi e madhe.
pyeti Drew.
tha Marron duke u bërë vjollcë nga sikleti.
<���Ç’farë?> tha Drew duke shtrënguar sytë kërcënueshëm. dhe theksoi rëndshëm fjalën.
dhe iu afrua Charlene-ës, duke e ndihmuar të zbriste nga karrigia.
Vajza pa me dyshim drejt vendit të fshehtë të brejtësit dhe u avit shpejt drejt derës.
i bërtiti Drew me zë të lartë.
i ktheu përgjigje ajo, me ton sfidues.
e bllokoi Drew duke dalë përpara derës.
Marron s’ishte në vete. Kishte vënë një dorë mbi ball dhe vazhdonte të shkundte kokën. Po djersinte bollshëm dhe nuk dinte nëse të mbante anën e Charlene-ës apo të Drew-së. Ishte një rrëmujë, dhe ndjente që përgjegjësia ishte e tij.
Drew e injoroi.
<���Ç’bëni ju këtu?> e morri në pyetje Charlene-ën me ashpërsi.
filloi vajza, po menjëherë u hap dhe u skuq. E dinte që nuk ishte sjellë tamam korrektësisht.
filloi me sinqeritet, dhe edhe me një fije trishtimi. përfundoi duke e parë drejt në sy.
Marron i ngriti të tijtë në qiell dhe hapi krahët, i mundur.
<���Ç’farë mund të të thoja?> provoi t’i shpjegonte.
<���Ç’farë keni parë, zonjushë?> e ndërpreu thatë Drew, duke iu kthyer Charlene-ës.
filloi hezituese,
Të gjithë në laborator kishin bërë një rreth përreth saj dhe e shikonin me armiqësi, përveç Marronit që rrinte i veçuar, zemërthyer.
konstatoi Drew,
u përgjigj Charlene kujdesshëm.
Drew pa derën pas kurrizit të tij, për t’u siguruar që ishte e mbyllur mirë. dhe tregoi të pranishmit, pas asaj fjale, ‘shtazore’, Charlene pa nervoze drejt dollapit që fshihte brejtësin,
Charlene i shtrëngoi dorën profesorit, që ia ktheu me një shtrëngim të fortë dhe të sinqertë.
Në çdo shtrëngim dore Charlene ndjente që emocioni rritej brenda saj, si një lum i mbushur plot. I dukej sikur ishte pranë perëndive.
Maoko e pa Charlene-ën me shikim kritik, pastaj ia ktheu me një shtrëngim dore shumë të ngrohtë.
vazhdoi Drew,
deklaroi e emocionuar Charlene.
përfundoi Drew.
u përgjigj Charlene akoma pak e penduar, por edhe krenare që kishte hyrë në atë grup.
tha Drew duke i shkelur syrin,
Charlene buzëqeshi, dhe në të njëjtin moment Bryce e kapi nga brryli dhe e çoi mbrapa, drejt vendit të fshehtë të brejtësit.
dhe i vuri në dorë një copë kartoni.
Charlene u zverdh.
e pa në sy me pamje kërcënuese.
Charlene e kuptoi që ky ishte çmimi që duhej të paguante për pafytyrësinë e saj, dhe u rrënqeth.
<���Është një brejtës, jo një mi!> e korrigjoi e thartuar Bryce, dhe i tregoi ku ta vendoste, pastaj u ul deri në tokë dhe vuri një krah përballë anës së fundit të lirë të dollapit mbështetur në mur, duke lënë vetëm një hapje të vogël. Futi dorën e lirë dhe kontrolloi në hapësirën rrethuese. Një gjueti e shkurtër, pastaj Nxorri me ngadalë dorën dhe u ngrit në këmbë, duke i prezantuar botës gjitarin e parë të zhvendosur me makinerinë.
Brejtësi ishte shumë mirë, duke gjykuar nga paramendimi i sjelljes së tij.
Charlene bëri disa hapa prapa e tronditur nga kafsha, pavarësisht të gjithave.
Читать дальше