Massimo Longo E Maria Grazia Gullo - Robo Mwezi

"Maili nne?" yalikuwa maneno ya mwisho ya Elio.

"Huamini! Mizigo ya dada yako ni ya kubeba! " alimtania Libero, kisha akarudi kutembea.

Kwa mbali nyumba kadhaa za kwanza zinaweza kuonekana.

"Ndio hapa! Nyumba ile nyuma ya mti wa cheri ni yetu. Ni shamba. "

Libero alionesha shamba jekundu la veneti lililo na mimea.

Bustani nzuri na iliyotunzwa vizuri iliyonyooka kutoka mlango wa mbele hadi laini za kuanikia nguo zilioaashiria mwanzo wa zizi. Zaidi ya hapo ni mashamba tu yake.

"Mama, tuko hapa!" alipiga kelele Libero, akiacha mizigo barabarani na kukimbia kuelekea zizi.

Shangazi Ida alitoka nje kupitia mlango wa mbele.

"Mpwa wangu wa kiume na wa kike!" alipiga kelele kwa furaha.

Gaia aliweka mikono yake shingoni mwake. Elio, ambaye alikuwa amechoka, alimsogelea na kumpiga busu shavuni. Nikuwe tu na heshima.

Ida alikuwa mtu mwenye umri zaidi ya miaka 50, lakini urembo wake wa asili ulikuwa haujafifia bado. Alikuwa mwanamke mwembamba, mwenye urefu wa wastani... Mwili wake ulikuwa uliwiana vizuri ingawa, mikono na miguu yake ilikuwa ya misuli na nguvu kuliko ya mwanariadha. Maisha magumu ya shamba ilikuwa mazoezi yake ya mwili ya kila siku. Alikuwa na nywele nyeupe zilizofungwa kama mkia wa farasi, na ngozi yake nzuri ingemfanya macho yake mazuri ya kijani kuonekana, kama ya mpwa wake.

Wakati huo huo, Libero alikuwa akirudi kutoka kwenye zizi, wote wakitabasamu.

"Camilla alizaa ndama wa kike! Maziwa zaidi kwetu! "

Shangazi Ida aliwaalika ndani ya nyumba. Meza iliandaliwa na harufu ya chakula kitamu cha mchana ilikuwa ikielea hewani. Watoto walikuwa na njaa na walikula vyakula vyote. Gaia hakuweza kuacha kumwambia shangazi yake hisia zake ambazo alikuwa amehisi wakati wote wa safari.

Baada ya chakula cha mchana, Gaia alimsaidia Ida kusafisha vyombo. Libero, kwa upande mwingine, alimburuta Elio kwenda shambani akimuuliza, au tuseme akiamuru amsaidie.

Wakati wa jioni, shangazi Ida alielezea kuwa chumba kilichoko darini kitakuwa chumba chao cha kulala cha majira ya joto. Walakini, kwa sasa walikuwa wakilala kwenye kitanda cha sofa sebuleni hadi chumba cha kulala darini kitapokuwa tayari.

Gaia alipanda juu ghorofani na kumfuata shangazi yake kuona chumba cha darini. Kwa upande mwingine, Elio alishtushwa na habari hizo mbaya za ziada.

Walikwenda juu hadi ghorofa ya kwanza, ambapo Ida na Libero watakuwa wakilala. Kwenye ghorofa iyo hiyo, pia kulikuwa na chumba cha kulala cha Ercole, binamu yake mdogo kabisa ambaye alikuwa amekwenda kwa kambi ya majira ya joto. Ida alionesha ngazi ya mbao iliyokuwa ikielekea kwenye dari. Hatapanda pale kwani tayari alikuwa amechoka kwenda juu na kurudi chini kwa ngazi. Kwa kweli, alikuwa tayari kwenye chumba hicho wakati wa mchana ili asafishe chumba hicho.

Wakati uo huo, shangazi Ida aliingia chumbani kwake na kwa siri alimwita Giulia, shemeji yake, ili amsasishe.

Simu haikulia hata mara mbili. Giulia alichukua mara moja.

"Habari mpenzi, unaendeleaje?" aliuliza Ida.

"Kila kitu kinaendelea vizuri, asante. Lakini niambie. Aliendaje? "

"Aliweza kutembea hadi hapa kutoka kituoni bila kuchoka. Alifikiri nitawapeleka nyumbani kwa gari. Libero alidanganya na kumwambia kwamba ng'ombe wetu, Camilla, alikuwa anakaribia kuzaa. "Akacheka Ida.

"Ningetaka kumuona akitokwa na jasho!"

"Baada ya kula chakula cha mchana ..." alianza kusema Ida, lakini Giulia akamkatisha.

"Je! Alikula chochote?"

"Ndio, alikula mara mbili."

Loo! Nyumbani hakuli hata mkate wa sandwichi. "

"Ni ngumu hata kama." Alisema Ida. "Lakini nina uhakika atakuwa sawa."

Kwenye usuli aliweza kusikia Carlo akiuliza maswali na kucheka.

"Michezo ya Runinga na video hakuna. Katika msimamo mkali wa mwisho. "

Elio, ambaye alikuwa amelala kitandani. Hakuweza kusogeza mwili wake. Ilikuwa imepita miaka kadhaa tangu atembee kiasi hicho.

Shuleni kila wakati alikuwa akitoa visingizio ili kuepuka darasa la mazoezi.

"Elio mwite dada yako hapa. Ninahitaji usaidi wa chakula cha jioni. "

Elio hakuamini kile alichokuwa amesikia. Hakuweza kuwa kwa kweli.

Lakini shangazi Ida aliongea kwa sauti ambayo haingeruhusu jibu lolote hasi.

"Elio, umesikia nilichosema?"

"Sawa." alijibu na kuendelea kuelekea ngazi ya ghorofa akiwa na uso zote mkali.

Alisimama chini ya ngazi ya mbao na kuanza kupiga kelele akiita jina lake.

Licha ya kelele za kaka yake, Gaia hakuwa akijibu.

Ndipo Elio, akiwa amekasirika zaidi, aliamua kupanda ngazi. Katika chumba cha dari kilichokuwa na giza alikuwa akihisi wasiwasi. Hatua kwa hatua, safari ya dari ilionekana kuwa haina mwisho. Punde tu alipofika na kichwa chake chini ya sehemu iliyoanguliwa, alianza kupiga kelele akiita jina la dada yake. Lakini tena, hakuna aliyejibu. Alijilazimisha kutembea hatua za mwisho. Na kisha kitu kutoka juu kilishika mkono wake.

Elio alikaa kimya, macho yake akiwa ameyafumba na sura ya kutishika usoni mwake.

"Unayo!" alipiga kelele Gaia, ambaye alikuwa amegundua kuwa Elio alikuwa na hofu.

"Ondoka kwangu. Umeniogopesha. Ungejibu. "

Gaia hakukubali hayo kwani alikuwa akivutiwa na kile alichokuwa amefahamu, na akasema:

"Dari hii imejaa vitu visivyo vya kawaida. Njoo hapa. Tazama hii..."

Elio alimaliza kupanda ngazi na kumfuata dada yake, ambaye alikuwa akivinjari picha za zamani.

"Hii ni ya kuchekesha." Alisema, akipitisha picha kwa Elio.

"Ni nini cha kuchekesha?" aliuliza Elio.

"Nini?" aliuliza Gaia. "Je! Humtambui?"

"Nani?!" aliuliza tena Elio.

"Ni baba!" alishangaa Gaia.

"Baba? Umesema kweli. Sikumtambui akiwa amevaa hivi. Anaonekana kama Libero. Wamevaa nguo zinazofana! "

Hatimaye, baada ya muda mrefu sana, alitabasamu. Wakati huo huo, Gaia, aliendelea kutazama picha nyingine.

"Umeiona hii? Nadhani ni Libero akiwa mchanga sana. Anaonekana kuwa sura nzito sana na mwenye huzuni hivi kwamba haionekani kama ni yeye. "

Picha hiyo ilionesha mtoto aliyeparara na dhaifu na mwenye amekaza macho.

"Anaonekana kutengwa sana" akasema Gaia.

Katika picha hiyo, alikuwa amesimama kwenye bustani na alikuwa ameshikilia mikononi mwake magari yake ya kuchezea. Picha hiyo ilikuwa imechukuliwa jioni na jua likiwa linatua nyuma yake. Libero alikuwa peke yake kwenye picha, hata hivyo kulikuwa na kivuli cha pili kando yake.

Elio aliiona na kwa wasiwasi akasema:

"Je! Unaweza kuona kivuli hiki?"

"Gani?"

Elio alianza kuhisi uwoga.

"Hii hapa. Huioni? Kivuli hiki haihusiani na chochote "alisema, akionesha picha hiyo kwa kidole chake.

"Hii? Ni kivuli cha mti. "

Gaia pia hakuamini, lakini alijaribu kumtuliza kaka yake.

Elio hakutaka dada yake afikirie kuwa alikuwa amerukwa na akili, na akaamua kubadili mada ya majadiliano.

"Lazima tushuke chini. Shangazi Ida amenifanya nije hapa nikuite. Anahitaji msaada wako. "

"Unakaa humu ndani?" aliuliza Gaia akiwa anaruka kuelekea kwa ngazi.

Elio alifikiria kwamba hakukuwa na nafasi kwamba angekaa hapo peke yake.

"Hapana, naenda na wewe" alijibu.

Gaia alimkuta shangazi yake akiwa na kazi ya kuandaa chakula cha jioni na akaanza kumsaidia.

Elio alikuwa karibu kulala katika sofa aliposikia sauti ya Ida.

Je, unafanya nini? Njoo utusaidie. Sio wakati wa kupumzika. Andaa meza, tafadhali.

"Libero yuko wapi?" aliuliza Gaia.

"Hakika anafunga zizi." alijibu Ida. "Elio, ikiwa umemaliza, unaweza kwenda kumwita hapa?"

"Nitaenda." alijitolea Gaia akitabasamu.

"Hapana, nakuhitaji hapa. Mwache ndugu yako aende."

"Ndio." kwa uchovu alijibu Elio, ambaye alikuwa na njaa isiyo ya kawaida.

Alitoka nje ya mlango wa mbele na kumtafuta binamu yake, ambaye alikuwa amekaa kwenye trekta uwanjani, akiangalia angani.

Elio alimwendea na alikuwa na hisia kwamba kila mtu katika familia hiyo alikuwa amekuwa kiziwi: alimwita mara kadhaa, lakini Libero hakujibu.