Tina Paret - De avonturen van Nicky Noise

Inhalt

Colofon 2 Colofon Alle rechten op verspreiding, met inbegrip van film, broadcast, fotomechanische weergave, geluidsopnames, electronische gegevensdragers, uittreksels & reproductie, zijn voorbehouden. © 2021 novum publishing ISBN drukuitgave: 978-3-99107-343-7 ISBN e-book: 978-3-99107-344-4 Lectoraat: I. van Gerwe Vormgeving omslag: Jeff Hobrath, Tabitazn, Gpgroup | Dreamstime.com Omslagfoto, lay-out & zetting: novum publishing Foto’s binnendeel: Tina Paret www.novumpublishing.nl

Voorwoord 3 Voorwoord Hierbij zou ik in de eerste plaats Karen en Marlies willen bedanken om mijn ‘dt’-en spellingfouten te verbeteren. Ook kleine en grote Ann, Kristien, Jonas en Ilse die het verhaal gelezen hebben om er daarna feedback op te geven. De namen van personages en plaatsen zijn puur fictief; enige gelijkenis met bestaande personen berust op puur toeval.

Proloog 4 Proloog Una komt langs de deur van haar ouders’ hutje buiten­-gelopen. Ze heeft een ketting met een blinkend hangertje in de hand dat ze voorzichtig rond de hals van de poes doet. ‘Zo,’ zegt ze, ‘nu hoor je ook hier bij ons en zal niemand je wegsturen als je hier rondloopt.’ En na nog eens het kopje van de poes te aaien, stuurt Una haar weer weg, want ze mag en kan geen huisdier houden waar ze woont. ‘Una,’ roept haar moeder Avne, ‘komen eten en was eerst je handen.’ Aan tafel zitten Avne, haar vader Orne en haar broertje Duno al klaar in de kleine huiskamer waar ook het keukengedeelte is ondergebracht. Het is een klein, maar gezellig hutje dat eigenlijk een aanbouw is van een grot. In de bergketen waar ze wonen, zijn er verschillende van die hutjes opgetrokken. Het ene wat groter dan het andere, maar ze bieden koelte en verfrissing aan iedereen, in de warme zomerse maanden die hier heersen.

Hoofdstuk 1 5

Hoofdstuk 2 12

Hoofdstuk 3 21

Hoofdstuk 4 28

Hoofdstuk 5 35

Hoofdstuk 6 45

Epiloog 58

Colofon

Alle rechten op verspreiding, met inbegrip van film, broadcast, fotomechanische weergave, geluidsopnames, electronische gegevensdragers, uittreksels & reproductie, zijn voorbehouden.

© 2021 novum publishing

ISBN drukuitgave: 978-3-99107-343-7

ISBN e-book: 978-3-99107-344-4

Lectoraat: I. van Gerwe

Vormgeving omslag: Jeff Hobrath, Tabitazn, Gpgroup | Dreamstime.com

Omslagfoto, lay-out & zetting: novum publishing

Foto’s binnendeel: Tina Paret

www.novumpublishing.nl

Voorwoord

Hierbij zou ik in de eerste plaats Karen en Marlies willen bedanken om mijn ‘dt’-en spellingfouten te verbeteren.

Ook kleine en grote Ann, Kristien, Jonas en Ilse die het verhaal gelezen hebben om er daarna feedback op te geven.

De namen van personages en plaatsen zijn puur fictief; enige gelijkenis met bestaande personen berust op puur toeval.

Proloog

Una komt langs de deur van haar ouders’ hutje buiten­-gelopen.

Ze heeft een ketting met een blinkend hangertje in de hand dat ze voorzichtig rond de hals van de poes doet.

‘Zo,’ zegt ze, ‘nu hoor je ook hier bij ons en zal niemand je wegsturen als je hier rondloopt.’ En na nog eens het kopje van de poes te aaien, stuurt Una haar weer weg, want ze mag en kan geen huisdier houden waar ze woont.

‘Una,’ roept haar moeder Avne, ‘komen eten en was eerst je handen.’

Aan tafel zitten Avne, haar vader Orne en haar broertje Duno al klaar in de kleine huiskamer waar ook het keukengedeelte is ondergebracht.

Het is een klein, maar gezellig hutje dat eigenlijk een aanbouw is van een grot.

In de bergketen waar ze wonen, zijn er verschillende van die hutjes opgetrokken.

Het ene wat groter dan het andere, maar ze bieden koelte en verfrissing aan iedereen, in de warme zomerse maanden die hier heersen.

Hoofdstuk 1

Door de nachtelijke duisternis beschermd, met enkel een streepje maanlicht om te verlichten, snelt er een kleine schim over de verharde hoofdstraat naar het laatste en een beetje afgelegen, grote herenhuis.

Enkel een lichte flikkering is te zien voordat de schim het huis binnensluipt.

Stilletjes bestijgt hij de trap naar de eerste verdieping, duwt heel voorzichtig de deur open en springt met een lenige sprong op het bed en legt zich neer.

Alleen het geluid van zijn zachte ronken verstoort nog de stilte van de enkele uren dat de nacht nog rest.

Bij het ochtendgloren ontwaakt het kleine vredige dorp en de open hemel kondigt een mooie warme zomerdag aan.

De hanen beginnen te kraaien en de vogeltjes begroeten de nieuwe morgen met een heerlijke symfonie.

Het geloei van de koeien is hoorbaar in de weiden en wordt vergezeld door het geblaat van schapen en geiten.

Door de ramen van het herenhuis zijn de eerste zonnestralen ook al doorgebroken en begint deze ochtend net als iedere normale dag.

Nicky Noise, de bewoonster van het herenhuis, opent haar ogen en tast in het rond om te zien of Pebbles, haar avontuurlijke maar karaktervolle poes, op het bed ligt.

Gisterenavond was ze weer vertrokken op nachtelijk avontuur buitenshuis.

Na haar gevoeld en eens over haar kopje geaaid te hebben, staat ze op.

Ze daalt de trap af naar de keuken, en klikt de knop van het koffieapparaat aan om daarna Pebbles haar etensbakje te vullen met lekkere brokjes vlees.

Intussen is ook die naar beneden gekomen en nieuwsgierig komt ze de keuken binnengewandeld.

Nicky nuttigt op haar gemak haar koffie en kijkt liefdevol naar haar viervoeter die zich tegoed doet aan de verse brokjes.

Daarna gaat ze terug naar boven naar de badkamer om te douchen en zich klaar te maken voor haar werk.

Vandaag wordt het een drukke dag want de vrachtwagen met de wekelijkse leveringen uit de stad komt, en dan moet ze zorgen dat het uitladen en bedelen rustig en vlot verloopt.

Iedere vrijdag komt die vrachtwagen met bestellingen en post, en neemt daarna de uitgaande post weer mee terug.

Ja, het dorp ligt op honderd kilometer ten oosten van de dichtstbijgelegen stad en ten westen op vijftig kilometer van het volgende dorp.

Langs het noorden en het zuiden wordt het dorp omringd door heuvels, bergen en een dikbegroeid woud.

Nicky heeft de functie van burgemeester en politiecommissaris toebedeeld gekregen na de dood van haar vader nu vijf jaar geleden.

Haar vader, weduwnaar geworden toen Nicky tien jaar was, heeft die functie veertig jaar uitgeoefend.

Hij is gestorven aan een slepende ziekte toen Nicky pas eenentwintig jaar was, dus heeft ze op jonge leeftijd al een grote verantwoordelijke job geërfd.

Doorgaans gebeurt er weinig meer dan een caféruzie, wanneer de drank rijkelijk gevloeid heeft, of kattenkwaad door de kinderen die hier wonen.

Vreemdelingen zie je heel weinig, en als je er één ziet, is het dan nog iemand die op doorreis is.

Doordat er maar één weg door het dorp loopt, en dat bij wijze van spreken in tweeën deelt, zijn er hier ook weinig verkeersongevallen.

Na zich klaargemaakt te hebben, gaat ze nog rap het bed terug toedekken, en tijdens het overslaan van het deken valt er een vreemde ketting met hanger op de grond.

Ze bukt zich om het kleinood op te rapen, en bekijkt vluchtig het object.

Daarna legt ze het op haar nachttafel om het eens beter te bekijken als ze terug is van haar dagtaak.

Intussen is Pebbles alweer de deur uitgelopen op weg naar het dorpsplein waar de vrachtwagen ieder ogenblik kan toekomen.

Haar favoriete bezigheid op vrijdagmorgen is snuffelen tussen de pakjes en bestellingen die uitgeladen worden.

Iedereen in het dorp kent Pebbles en weet dat ze geen kwaad van zin is, maar enkel haar nieuwsgierigheid niet kan bedwingen.