Murat Kayali: Sakat Ruhlar Korosu

Kapitel 1

Karada Yaşayan köpek Balıkları

onlardan birisi öldüğü zaman

ilk önce dişlerini sökerler

götürüp okyanusa atarlar

defnedilmezler

def edilirler

etlerini karıları yer

kemikleri

gökdelenlerindeki ofislerinin akvaryumunu süsler

diğerlerini bende merak ediyorum

mesela pirana balıkları

dişsiz ne yapar

veya

melek balığı

cennetin yolunu biliyormudur

astronot balığı

hangi galaksileri tanıyor

deniz çekildikçe öğrenirsin

öğrenirsin

dünya denen bu cam kavanozun içinde

bir altın balık olduğunu

deniz çekildikçe öğrenirsin

köpek balıklarından boş yere korktuğunu

Kapitel 2

Çıplak

bu sözün

kafanda neleri çağrıştırdığını

çok iyi biliyorum

adamım

ama hiç te sandığın gibi değil

ben soyunmak istiyorum

insanların ortasında

ruhumu

çocukluğumun kezzaplı yüzünü görün istiyorum

içime gömdüğüm ölü melekleri

göstereyim size

müsaade edin

zamanımın çevirdiği korku filmini

yüksek ahlak kurumlarının bodrumlarını

ben soyunayım

sen soyun

hepimiz soyunalım

mahkumlar ve hakimler

orospular ve pezevengler

bankerler ve emlakçılar

hocalar ve papazlar

soyunsun

ben soyunmak istiyorum

insanların ortasında

kalbimi

o romantik aşkınızın

eli kanlı bir seri katil olduğunu görmenizi istiyorum

kaç kere kürtaj yaptırdı Jüliet

Romeo´nun alkol zehirlenmesinden öldüğünü

göstereyim size

müsaade edin

kaşmir mantoların altında saklanan

kalaşnikofları

ipek sütyenlerin örttüğü

estetik yaraları

artık soyunalım diyorum

giyinmek için

yeteri kadar çıplak bıraktık bu dünyayı

Kapitel 3

Esans

annemin kokusunu kaybettigim gün

girdim bu dükkana

geri kalan boktan hayatıma sürmek için

yıkayıp giydirdiği kazağın kokusunu

almak için girdim

belki bundan sonra

bende

kokunun güldürdüğü insanlardan olabilirdim

nikotin ve şarap kokan gömleğime döker

bolca sarılırdım

bir şişede hapsolan sentetik anne ruhuna

„bizde aradığınız koku yok“ dedi satıcı

bende gidip şarap aldım

Kapitel 4

Yarın

geceydi

uykudaydım

yatak odamın duvarlarını yıkarak

girdiler içeri

özel tim kıyafetli adamlar

„ Ne istiyorsunuz“ diye sordum

„Yarın, rüyalarının gerçek olma ihtimali var.

Bu yüzden seni tutukluyoruz.“dediler

yarın oldu

ben tutukluydum

buna rağmen

daha öğlen olmadan bir diktatör öldü

rüyalarımı tutuklamayı unutmuşlardı

bir de onlardan çok yarınların olduğunu

yarını unutmuşlardı

Kapitel 5

Cızırtılı Kaset

Çaresizliğini anlayabiliyorum bazen

sevdiği bütün şarkıları dinledikten sonra

cızırtılı kasetlerde sesini duyduktan sonra

kırılganlığına,üzüntüsüne,düşlerine dokunabiliyorum

bazen hatırlıyorum kendisini

"Senin baban İsmail değil mi?"

"Evet öyle..."

Kasap dükkanında içerdi

eve gelir içerdi

uyanır mezbahaya giderdi

mezbahadan gelir içerdi

ölümüne kadar içti

"Senin baban kasap İsmail değil mi?"

"Evet öyle..."

Gider filmler çekerdi, ekmeğimiz bile yok

düşlerinin içine etmişiz adamın

tam beş çocuk

sarhoş mavi gözleriyle bakardı bize

bakardık ona

anlaşamazdı hayatla

"Senin baban artist İsmail değil mi?"

"Evet öyle..."

Şimdi oturuyordur bir meyhanede yahudilikte

dünyası geceden kara

eski resimlerden daha soluk

daha sarhoş gençliğinden

bitmiş gitmiş, hatırladığım adam, babam

"Senin baban Almanya´lı İsmail değil mi?"

"Evet öyle..."

Kırk yıl koşarak benim önümden

bir yirmi yıl fazlası da annemin gözlerinden geçiyor

ne zaman oturup konuşsak

bin hayat yaşıyorum

seni de anlıyorum anne, onu da

bizi de anlıyorum

" O sizin babanız oğlum!"

"Evet öyle..."

bütün o intihar tehditlerinden sonra

bütün rollerinden sonra

öldü...

anlamadım

babam olduğunu bile

bazen hatırlıyorum kendisini

bana benzeyen resimlerini görünce

Kapitel 6

Gerçeküstü

gerçeküstü şiirler yazan

bir şair

radyoda rüya tabirleri yapıyor

" Kendimi bir başka ülkede sanıyorum,

yanık insan eti kokan rüzgárı soluklandığımda.

Çocukların gömüldüğü tarlaların kenarından geçerken,

çığlığımı bir yastığa gömüyorum."

savaş çıkıyor

radyoyu kapatıyorlar

şair cepheye gidiyor

rüyalar

savaşın bitmesini beklemek zorunda

rüyalar tabirsiz kalıyor

şimdi

rüya görmek için

ne uyku var

ne yatak

ne yastık

Kapitel 7

Ben Kötülükle Tanıştım

yapılması kolay bir şeydir görmemezlikten gelmek

o kadar çok insan hazırdır ki görmemeye

aslında iyi bir yanı vardır bazı şeyleri görmemenin

her gün bir şeyi görmezden gelin

örneğin gazetede gördüğünüz bir savaş resmini

ticaretin gereği, kişisel çaresizliğinizin gerçeği

görmemezlikten gelirsin ve ikisi de üzmez seni

ben kötülükle tanıştım

sonra şiddetle

yalanların ve kayıpların yüzüne bakmadım

görmemezlikten geldim

yapılması kolay bir şeydir görmemezlikten gelmek

bunlar felaket değil

kendini görüyorsan sorun yok

her gün bir şeyi görmemezlikten gelin

yapılması kolay bir şeydir görmemezlikten gelmek

ta ki kendinizi göremeyinceye kadar