Александр Петрашкевич - «Приласкать и уничтожить!»

Платонов Р., Сташкевич Н. Тернистый путь к свободе: к вопросу о становлении бел. нац. государственности. Час. «Неман». 1992. № 10–11.

Скалабан В. Беларусь і Украіна: разам да незалежнасці. Час. «Спадчына». 1998. № 1; Яго ж. Удзел ва Усебеларускім з’ездзе як падстава для рэпрэсій. Матэрыялы навукова-практычнай канферэнцыі. Мн., 1998; Яго ж артыкул у Беларускім гістарычным зборніку. Беласток. 2001. № 15; Яго ж. Проза Максіма Гарэцкага як гістарычная крыніца. Гуманітарны гістарычны веснік. 1997.

Аліса Ланге. Як гэта было. Газ. «Народная воля» 1998. 10 верасня.

Кулевіч I. Р. Першы Усебеларускі з’езд: гістараграфічныя праблемы. Веснік Гродзенскага дзяржаўнага універсітэта. Серыя 1. Гуманітарныя навукі. 2003. № 1 (18).

Дарашчонак П. Праблемы дзяржаўнага самавызначэння Беларусі ў публікацыях перыядычных выданняў. Час. «Журналістыка», Мн., 2003.

Атрашэўскі К. Прачытайма тэкст забыты. Газ. «ЛіМ». 1999. № 1.

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 1–6 ч. II. 1993–2003.

Аляксандр Лявонавіч Петрашкевіч — драматург і кінадраматург, гісторык, публіцыст; лаўрэат Дзяржаўнай прэміі і заслужаны работнік культуры Беларусі, кандыдат гістарычных навук, ганаровы прафесар Беларускага дзяржаўнага універсітэта культуры і мастацтва. Нарадзіўся на Талачыншчыне 1 мая 1930 года.

Працаваў першым рэктарам Мінскага інстытута культуры і загадчыкам аддзела культуры ЦК КПБ. У якасці адказнага сакратара і намесніка галоўнага рэдактара БелСЭ быў аднім з арганізатараў энцыклапедычнай справы ў Беларусі, узначальваў рэспубліканскі Арганізацыйна-метадычны цэнтр па падрыхтоўцы да друку і выданню шматтомнай гісторыка-дакументальнай хронікі «Памяць».

Ім створана больш за 30 драматургічных твораў, многія з якіх перакладаліся на рускую, украінскую, латвійскую, эстонскую і іншыя мовы. Ставіліся прыкладна ў 70 тэатрах вялікай краіны. Сярод камедый і фантасмагорый «Адкуль грэх?», «Укралі кодэкс», «Злыдзень», «Куды ноч, туды і сон»; драмы «Трывога», «Соль», «Напісанае застаецца», «У спадчыну жыццё», «Дагарэла свечачка», «Змова» і інш. Яму ж належыць серыял з 18 гістарычных драм і трагедый, якія ўяўляюць сабой канцэптуальную мастацкую гісторыю Беларусі ў дзейных асобах, што ахоплівае час з IX да XXI стагоддзя. Друкаваліся ў зборніках «Воля на крыжы» і «Здрапежаная зямля».

Па сцэнарыях кінадраматурга былі зняты дакументальныя стужкі пра Францішка Скарыну і Канстанціна Астрожскага і пастаўлены мастацкія фільмы «Уваскрэсная ноч», «Прарок для Айчыны» і пяцісерыйны фільм пра ўдзел моладзі Беларусі ў партызанскай барацьбе супраць германскага фашызму «Нас выбраў час» (у сааўтарстве з Уладзімірам Халіпам).

Соч. М.-Л. 1926. Т. 13, стр. 165.

Аповед дэлегата Кузьмы занатаваны Максімам Гарэцкім. Надрукаваны ў газеце «Беларускі звон» 1 верасня 1922 г.