Роберт Миңнуллин - Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви

Син бит минем гомеремнең
Мәгънәсе һәм асылы…
Килә генә әле безгә
Чын мәхәббәт фасылы.

Син – минем җырлы, сагышлы,
Мәхәббәтле көзләрем…
Күңелемдә йөргәннәрне
Яздым инде, түзмәдем.

Ялгызым буш парк буйлап
Арып-талып килеш…
Яфраклар ява юлыма
Саргаймаган килеш…

Башымда бер юньле уй юк,
Төрле имеш-мимеш…
Күңелләрне бушатырга
Юк бер таныш-белеш…

Яшь тавышлар ишетелми,
Юк бернинди көлеш…
Яшь гашыйклар да күренми,
Юк бернинди үбеш…

Кайда йөрисең син, кояш?
Хәлләремне белеш!
Тизрәк чык та нурларыңны
Минем белән бүлеш!..

Юк, бүлешми… Кайчан үтәр,
Кайчан бетәр бу эш?
Югыйсә бигрәк күңелсез…
Ну просто үлеш!

Шушыдыр инде, күрәсең,
Миңа дигән өлеш…
Яңгыр яварга җыена,
Аяк асты юеш…

Яшисегез килсә озак,
Сез кишер утыртыгыз!
Сез күршеләрегезне дә
Кыстагыз, котыртыгыз!

Җирегезне сез ел саен
Тирес белән бутагыз!
Вакытында сирәкләгез,
Вакытында утагыз!

Кишерләрегезне, зинһар,
Судан мәхрүм итмәгез!
Көн саен сибеп торыгыз,
Тик артыгын сипмәгез!

Көн саен карап торыгыз:
Үсә микән, юк микән?
Кәефләре әйбәт микән,
Тамаклары тук микән?

Кишерләрегезне, зинһар,
Караклардан саклагыз!
Базарга чыгып сатсагыз,
Бик арзанга сатмагыз!..

Мул уңышлар биреп торсын,
Яшәсен кишерегез!..
Киңәшләрем ошамаса,
Сез, берүк, кичерегез…

Каеннар җилдә тирбәлә,
Каеннар иркәләнә.
Җилләр иркәләгән саен,
Каеннар күркәмләнә…

Җилләр, кунар урын эзләп,
Каеннарга сугыла.
Каеннар җил искән саен
Бөгелә дә сыгыла.

Җилләр исеп куйган саен,
Каеннар и назлана!
Көязләнә, сылулана,
Әйтерсең лә кыз бала…

Каеннарга җил кагыла,
Каеннар канатлана.
Каен җиле искән саен,
Шушы хәл кабатлана…

Канатлы каеннарымның
Бигрәк нечкә билләре…
Үссен каен җиләкләре,
Иссен каен җилләре!

Туйдым ыгы-зыгылардан,
Кирәкмәгән фигыльләрдән,
Дәүләткүләм, милләткүләм
Бер файдасыз шөгыльләрдән…

Туйдым мәҗбүри җыелган
Бер мәгънәсез җыеннардан,
Туйдым политиканнардан
Һәм сәяси уеннардан…

Үз теленнән, үз дененнән
Ераклашкан татарлыктан,
Кабалана-кабалана
Урыслашкан татарлыктан…

Туйдым астыртынлыклардан,
Туйдым милли куркаклыктан…
Берни дә килеп чыкмады
Безнең алтын урталыктан…

Туйдым тирә-ягымдагы
Массакүләм маңкортлыктан…
Туйдым безнең мескенлектән,
Канга сеңгән мокытлыктан…

Туйдым безгә наданнарның
Акыл сатып ятуыннан…
Җәмгыятьнең әхлаксызлык
Сазлыгына батуыннан.

Аморальный кешеләрнең
Безгә мораль укуыннан…
Ә нормальный егетләрнең
Сүз әйтергә куркуыннан…

Туйдым икейөзлеләрдән,
Елмаючы битлекләрдән;
Туйдым күзгә күренмәгән
Һәм күренгән читлекләрдән…

Туйдым ялган пафослардан,
Туйдым мин сүз боткасыннан.
Бездә хәзер сүздән башка
Эшләгән эш юк та сыман…

Туйдым күзгә карый-карый
Бер-береңне алдаулардан,
Бер-береңне таптаулардан,
Мактаулардан, данлаулардан…

Туйдым ясалмалылыктан…
Юк, бу сездән тую түгел.
Бетте! Җитте! Туктыйм! Мин бит
Сезнең кебек кыю түгел…

Ә шулай да бу туктавым
Үз-үземне тыю түгел.
Һәм шулай ук мин әйтәсе
Сүзгә нокта кую түгел…

Яшь чакта да күп язылган
Көзләремә багышлап…
Чөнки көз ул тылсым төсле,
Чөнки көз ул – табышмак…

Яшь чакта да ни өчендер
Көзләр бик елак иде…
Яшьлектәге ул көзләрем
Хәзер бик ерак инде.

Тик барыбер күңлем белән
Мин һаман анда әле.
Ул чактагы моңсулыклар
Һаман да җанда әле.

Көз җитүгә, дөнья һаман
Сарыларга күмелә.
Хәзер инде сарыларга
Күңелләр дә күнегә.

Безнең хәзер көз асылын
Аңлый торган чагыбыз.
Акрын гына көзгә таба
Якыная җаныбыз…