Роберт Миңнуллин - Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви

Кирәкми миңа тормышның
Алтынлы-көмешлесе…
Бик тә җитә Ходай биргән
Үземә тиешлесе…

Хатын-кыз – безнең дөньябыз,
Хатын-кыз – галәмебез…
Хатын-кызга багышлана
Безнең бар гамәлебез.

Без аларның Мәҗнүне дә,
Без аларның колы да…
Хатын-кызсыз, юк, тибрәнми
Күңелнең бер кылы да.

Без мәңгелек тоткыннар бит
Хатын-кыз кочагында.
Яндыра алар тереләй
Мәхәббәт учагында…

Жәлләп тормый алар безне,
Сабыштыра юләргә.
Ир-ат әзер хатын-кызның
Кочагында үләргә…

Хатын-кызсыз шигырь кошы
Күңелгә кунмас иде,
Әлеге шигыремнең дә
Кирәге булмас иде…

Яраттыра ала безне
Илаһи затлар гына!
Хатын-кызлар – илаһилар!
Ә без – ир-атлар гына…

Көрәшкән татар, көрәшкән
Ук белән, сөңге белән!
Хәзерге татар көрәше
Билбау йә сөлге белән…

Татар ул көрәш ярата!
Бер-берсе белән көрәш…
Һәр татар җиңәргә тиеш!
Татарга татар – көндәш…

Авыр чакта бер-берсенә
Татар ул терәк түгел.
Үз татарыбыз бар чакта,
Дошман да кирәк түгел…

Көрәшә ул үзе белән! –
Татарның дошманы юк.
Шуңа микән, милләт өчен
Татарның пошканы юк…

Татарны татар яратмый,
Ярата ул ятларны.
Ятларны яраткан татар
Татарлыгын яклармы?

Көрәшсә дә көрәшә ул
Дан өчен йә мал өчен.
Аның бөтен тырышканы
Патша өчен, хан өчен…

Бер-берсе белән көрәшү
Татарга кулаерак!
Татарча көрәш…
Татарның
Эшләре шулаерак…

Язлар җитсә, хатын-кызлар
Үзгәрә, танып булмый…
Гүзәллекләренә лаек
Сүзләр дә табып булмый.

Йөзләренә карап булмый,
Күзләрне камаштыра!
Юк, аларны пәри түгел,
Яз шулай алмаштыра!

Матурланган чаклары шул,
Канатланган чаклары!
Яшьлектәге хисләренең
Кабатланган чаклары…

Күңелләре ташып тора,
Хатын-кыз да яз төсле…
Хатын-кызны күпме генә
Яратсаң да аз төсле!

Яз! Хатын-кыз! Әйе-әйе,
Хатын-кыз яз белән бер…
Хәер, алар яз тәэсирен
Үзләре дә беләдер…

Без, әлбәттә, рәсми коллар түгел,
Тик яшибез рухи коллыкта.
Ул күренә безнең яшәештә,
Ул чагыла безнең холыкта.

Яшәсәк тә рухи ярлылыкта,
Без яшибез шактый муллыкта.
Шуңа күрә рухи коллыкны без
Санамыйбыз хәтта хурлыкка.

Казан белән бергә рухыбыз да,
Күрәсез бит, буйсындырылган.
Горурлыгыбыз да бастырылган,
Кылычыбыз да сындырылган…

Хөкем сөрә хәзер күңелләрдә
Ваемсызлык белән күндәмлек.
Ул күндәмлек, юк, вакытлы түгел,
Ул гадәти халәт, көндәлек…

Буйсынуның да үз рәхәтлеге:
Уйлыйсы юк, фикер йөртәсе,
Барсына да риза булып яшәү,
Ни булса да шөкер итәсе…

Массакүләм битарафлык бездә,
Басып ала җанны маңкортлык.
Маңкортлыктан килә милләтсезлек,
Милләт рухындагы бар кытлык…

Без өйрәнгән бугай бу хәлләргә.
Барыбыз да түгел, күбебез…
Ничә гасыр инде бер халәттә:
Ирекле дә, кол да түгел без.

Ирекле дә, кол да түгел икән,
Без татарны кем дип атарга?
Беркем дәшми…
Беркем дәшмәгәчтен,
Шул кирәктер безнең татарга.

Үзем кыш мин, үзем яз мин…
Үзем – курай, үзем – саз…
Кемнәргәдер мин бик күптер,
Кемнәргәдер мин бик аз.
Чишмә дә мин, ташкын да мин,
Тыныч та мин, шашкын да…
Әйләнеп кайттым ничә кат,
Мин күкләргә аштым да.
Үзем җәй дә, үзем кыш та…
Үзем – балык, үзем – кош…
Айкала күңел, чайкала…
Үзе – тулы, үзе – буш.
Кайчак акыллы кебекмен,
Кайчакларда юләр дә…
Белмим, кайчан еларга да,
Белмим, кайчан көләргә?
Дәрвиш тә мин, юлдаш та мин…
Кырыс та, юаш та мин…
Болытлар капламаганда,
Ай да мин, кояш та мин.
Үзем җәй мин, үзем көз мин…
Үзем – кыйгач, үзем – төз…
Үзем кыек булганда да,
Уем – туры, сүзем – төз.
Түземсез дә, түзем дә мин,
Сизеләдер йөземдә…
Үземнең мин кемлегемне
Белмим әле үзем дә.

Шигырь ул – шагыйрь җанының
Төзәлмәс бер ярасы…
Шагыйрьгә үз шигыренең
Ялкынында янасы.