Lim Vord - Druga wojna światowa. Dzień po dniu

Do maja 1920 r. Część Armii Czerwonej eliminowała marionetkowe państwo północno-karelijskie. W październiku tego samego roku Finlandia i ZSRR podpisały Traktat Pokojowy z Tartu, zgodnie z którym Rosja traci część swoich terytoriów. Jednak w 1921 roku w Helsinkach rozpętać drugą wojnę rosyjsko-fińską, siłami partyzantów «leśnych» popełniania aktów sabotażu i zabijania zwolenników reżimu sowieckiego. Walka skończyła się w marcu 1922 r., Podpisano dokument, aby zapewnić nienaruszalność granicy sowiecko-fińskiej. Około 30 000 osób niezadowolonych z nowego zamówienia jedzie do Finlandii i, do końca lat dwudziestych, utworzone przez nie zbrojne grupy dokonują najazdów na terytorium Związku Radzieckiego.

Cokolwiek to było, nastrój w Finlandii nie wydaje się przyjazny dla rządu sowieckiego. Jego propozycja – usunięcie granicy z Leningradu kosztem Finlandii, w zamian za dwukrotną wielkość obszarów wschodniej Karelii. Wynajem wyspy Hanko w celu utworzenia radzieckiej bazy wojskowej. Rozbrojenie i rozbiórka «linii Mannerheim» na przesmyku karelskim. Finlandia odrzuca te warunki. Operacje wojskowe rozpoczynają się po dostarczeniu ultimatum, 30 listopada 1939 r., Z ostrzału (statki floty bałtyckiej) i bombardowania Helsinek. Związek Radziecki jest wyłączony z Ligi Narodów. Kraje europejskie zaopatrują Suomi w broń, w tym bezpłatnie (350 samolotów, 500 dział) i wolontariuszy. Przez dwa miesiące kolumny żołnierzy radzieckich poruszających się po leśnych drogach są ścięte przez fińskich narciarzy, otoczone i zniszczone. To już nie jest Halkin Gol. W lutym, maksymalna nasycają żołnierzy z ciężkiej artylerii, czołgów, zwiększenie normy kieszonkowe na wyżywienie, Związek Radziecki czyni postępy w przełamywaniu Linia Mannerheima; 13 marca oddziały radzieckie wkraczają do Vyborg. Świat kłamie. Nieodwołalne, poważne straty ZSRR – 130 000 osób, 650 czołgów, 640 samolotów; Finowie – 27 000 osób, z 450 000 uchodźców, 62 samolotów. Z fińskiej niewoli powraca 4 354 osoby, które są filtrowane przez NKGB GUGB. 450 z nich zostaje zwolnionych, reszta otrzymuje od 5 do 8 lat obozów.

Ta operacja wojskowa mogłaby mieć szczególne znaczenie, gdyby ZSRR utrzymywał Petsamo (Pechenga) z zapasami rudy niklu, bardzo potrzebną przemysłowi militarnemu Niemiec. Jednak społeczność międzynarodowa, w tym przede wszystkim Wielka Brytania, jest zdecydowanie przeciwna. Obszar Petsamo wraca do Finów i organizuje dostawy niklu na wielką skalę do krajów Osi.

Pechenga dołączy do Federacji Rosyjskiej dopiero w 1944 roku.

Wśród zalet w szkoleniu bojowym, po tak ostrej szkoły, jest zniesienie instytucji komisarzy politycznych, doświadczenie przełomowych stałych umocnień, zimą wojny jako całości, jak również powrót do produkcji pistoletem maszynowym (PPD, PCA).

Wady, oprócz najcięższych strat – w imieniu rządu niemieckiego, że rozumie, co do zasady, można osiągnąć wszechstronny sukces w wojnie z «kolosem na glinianych nogach.»

Linia kropkowa w Mannerheim

Haubica B-4, kaliber 203 milimetrów. Główny bohater wojny fińskiej. Nazwisko «Stalin’s Sledgehammer» lub «Karelian Sculptor», ponieważ ten instrument zamienia fińskie kropki w rodzaj awangardowych posągów. Parametry fińskich DOT są «miliony»: długość wynosi około 40 metrów, grubość ścian z żelbetu wynosi 2 metry. Wynik działania B-4 – jeśli nie penetracja ścian, to psychologiczny wpływ na obrońców DOT. Wielu z nich, po długotrwałym bombardowaniu B-4, oszalało

W październiku 1940 r. Związek Radziecki zachęca Estonię, Łotwę i Litwę, na podstawie porozumienia o wzajemnej pomocy, do rozmieszczenia kontyngentu wojskowego 25 000 żołnierzy na ich terytorium w celu obrony przed hitlerowskimi Niemcami. Jest już jasne, że Armia Czerwona jest skłonna do osiągnięcia swoich celów, niezależnie od strat. Dwa tygodnie później rządy tych krajów są oskarżane o zmowę z Niemcami (co częściowo jest prawdą), represje wobec cudzoziemców (Polaków itp.) I zmieniają się. Latem 1940 roku, po wynikach ogólnopolskiego głosowania, republiki są tworzone przez rządy komunistyczne i przyjmują deklaracje członkostwa w Związku Radzieckim; które są natychmiast zatwierdzane przez Radę Najwyższą ZSRR.

Według dokumentów NKWD z 17 czerwca 1941 r. Na Litwie – 5663 osób, głównie tajnych funkcjonariuszy policji i «klasycznych kapitalistów», podlegało konkluzjom – odpowiednio 10186, Łotwa, 5624 i 9547, Estonia – 3179 i 5979.

Prezydent Litwy Antanas Smyatona mądrze wyjeżdża do Niemiec, następnie do Szwajcarii i Stanów Zjednoczonych. Jego estoński odpowiednik Konstantin Päts zostaje deportowany wraz z rodziną na Syberię, otrzymuje 25 lat obozów, od 1942 r. Przebywa w więzieniu kliniki psychiatrycznej, zmarł tam w 1956 r. Szef Łotwy, Karlis Ulmanis przekonuje ludzi, że "przyjaciele przyszli", aktywnie współpracuje z nowym, pro-sowieckim rządem, aw szczególności publikuje "Ustawę o walce z rujnowaniem". Nieco później zaczyna rozumieć sytuację, prosi Kreml o pozwolenie na wyjazd do Szwajcarii, ale ostatecznie trafia do obozu NKWD koło Krasnowodska (Turkmenistan), gdzie w 1942 r. Umiera.

Polska zakupiona kosztem Niemiec na mocy Traktatu Wersalskiego (Prusy Zachodnie i część Śląska), kolidować z Rzeszy do Prus Wschodnich połączyć z, «kolebka niemieckiego militaryzmu», to święte centrum. Po negocjacjach w sprawie ustanowienia korytarza lądowego lub przynajmniej tranzytu towarów przez Polskę bez przeszkód biurokratycznych, 01 września 1939 w tym samym czasie rozpoczyna inwazję z Niemiec, Słowacji i Prus. Polskie Siły Powietrzne, które istniały przez trzy dni, zestrzeliły 130 samolotów Luftwaffe. 22 września rozpoczyna się bombardowanie Warszawy 1150 samolot spadł 4.500 ton bomb, a 28 września polska komenda wojskowa (rząd cywilny bierze schronienia we Francji) podpisali dokument kapitulacji.

17 września wojska radzieckie wkroczyły do Polski, by odbudować Białoruś Zachodnią i Zachodnią Ukrainę, zdobyte podczas wojny rosyjsko-polskiej w 1920 r., Aby chronić odpowiednio Białorusinów, Ukraińców i Żydów. Podstawowa idea: czy Polska evinces odwagę w konfrontacji z Hitlerem, ona aktywnie pomóc Francję i Anglię, Wehrmacht spotyka godnego odpalenie, ze Związku Radzieckiego respektowane status quo. Oczywiste zwycięstwo Niemców, skłonne oczywiście do zajęcia całego terytorium, oznacza wejście do gry Armii Czerwonej.

Część Polski – region Wilna (Wilno) z 490 tysiącami mieszkańców zostaje przeniesiona na Litwę. Niektóre terytoria przechodzą na satelitę Niemiec – Słowacja. Odrzucono akceptację obywatelstwa radzieckiego 78 000 uchodźców (w tym Żydów) z Niemiec okupowanych przez Polskę, deportowanych lub otrzymujących 20 lat obozów.

Straty stron: Polska – trwałe 63 000 żołnierzy i oficerów w walce z Wehrmachtu, 420000 w niewoli niemieckiej, 230.000 w ZSRR (szeregowców i podoficerów są zwolnieni do domów, w 1942 roku większość z nich, w porozumieniu z Anglii, pomijając Iran, dołącza do sił brytyjskich, tworząc armię generała Andersa lub Sikorskiego), a także 357 samolotów różnych typów. Niemcy – 15 000 zabitych, a także 319 samochodów pancernych i 285 samolotów (w wyniku wypadków lotniczych, obrony powietrznej i operacji myśliwskich). Radzieckie oddziały (RKKA) – 2000 zabitych, 17 czołgów i 10 samolotów. Polska: nieodwracalne straty w bitwach z Armią Czerwoną – 3000. Armia słowacka: 18 osób.