Гарцунок-10

`

Выйдзе,

грукне капытом,

Спудзіць зайца пад кустом.

`

Цемным вокам павядзе -

Аж шалее авадзень.

`

Малады і неслабы,

Стане раптам на дыбы.

`

Пойдзе скокам,

выйдзе ў круг,

Каля лесу зробіць крук.

`

Скача зноў наўскапыта.

Чый ен, чый ен, не пытай.

`

Мамы гнедае сынок

З легкім імем Гарцунок.

`

У гарод бяжыць, на луг.

Ах, які ен цесны, круг!

`

Гарцуй, гарцуй, Гарцунок,

Не шкадуй гарачых ног!

`

Калі ў жыце загарыцца

Сіні святлафорык -

Гэта знак:

Рыхтуй камбайны,

Правярай маторы!

`

А другі раз загарыцца

Святлафорык сіні -

Значыць, жыта васкавое.

Запрашай машыны!

`

Гоніць, гоніць легкі ветрык

Васкавыя хвалі.

Святлафорык той за позірк

Васільком празвалі.

`

Сыплюць з бункера зярняты,

Нібы тыя зоры.

Гэта даў жніву дарогу

Сіні святлафорык.

`

Светлых цэхаў тут багата -

Не абыдзеш і за год.

Ведаць хочацца Ігнату,

Скуль, з якіх дзвярэй, варот

Пачынаецца завод.

- З прахадной яго пачатак, - Так Пятрок давеў Ігнату.

- Пачынаецца з варот, - Не згаджаецца Фядот.

А Змітрок сказаў сябрам:

- Пачынаецца з двара.

- Што гадаць,- рашыла Іра,-

Запытаем брыгадзіра.

Брыгадзір вачыма бліснуў

I гаворыць брыгадзір:

- Вы усе ад праўды блізка:

Есць пачатак,

Ен адзін.

Пачынаецца завод

Не з дзвярэй і не з варот,

А з рабочых рук старанных,

3 працы іх самаадданай.

Працы ў нас вялікі фронт.

Дык прашу вас на завод.

`

Абысці завод не проста.

Першы цэх… Чацверты… Шосты…

Гальванічны,

Механічны,

Для вачэй усе нязвычна.

Зборкі цэх і цэх настройкі…

Паспявай дзівіся толькі.

Перад вамі самы новы,

Адмысловы

Тэлевізар каляровы.

Ен з канвеера вось толькі,

Фарбай ззяючы, праплыў

I ўсе колеры вяселкі

На экране запаліў:

Колер неба, колер хлеба,

Колер маку агнявы,

Колер маладой травы,

Колер сонца выбуховы,

Колер кветкі верасовай.

Ну а зараз трэба толькі

Ручку павярнуць настройкі -

I з экрана, калі ласка,

Сыдзе песня або казка.

`

Правадок і правадок,

Сплецены, як жылы,

А сплятуцца у маток -

Пабяжыць па кожным ток

Самай чуйнай сілы.

Тут працуюць важна, чынна

Электронныя машыны.

Ля машын разумных самых -

Нашы таты, нашы мамы.

Тут, у светлым цэху зборкі,

Тату адшукаў Рыгорка.

`

Ен, завод,- адна сям'я.

Дружная, вядома.

Кожны ў цэху не чужы,

Кожны ў ім, як дома.

У сям'і есць працаўнік

Самы паважаны.

Ен праславіў свой завод

Працаю стараннай.

Дзіва творыць на станку.

Рады ўсе працаўніку!

Праца спорыцца, глядзі:

Майстра у настроі.

Зорка золатам гарыць

На грудзях героя!

`

3 цэха ў цэх ідзем заўзята,

Як ідзем са свята ў свята.

Што яшчэ там на чарзе?

На чарзе у нас музей.

Экспанатаў тут багата.

I раскажуць экспанаты,

Што стварыў за многа год,

Чым праславіўся завод.

Вунь святлом аззяна яркім

Радыела роднай маркі.

Вунь, як шыбінка, экран,

Ды экран той - ветэран.

Гэта ўсе ўчарашні дзень,

А завод - ен у хадзе.

Як браты, стаяць транзістары,

Аж гарыць шкала іскрыстая.

Паглядзі: пасталі ў рад

Брат «Мікрон» і «Мікра»-брат.

I мігнуў шкалою тут

Іхні трэці брат «Эцюд».

Лік братоў расце, расце -

Ўсіх не злічыш, каб хацеў.

Пра завод і пра людзей

Расказаў усе музей!

`

Раз - і зірнула лісце

Зеленавока на свет.

Два - і струменьчыкаў ніці

ІПыць пачалі па траве.

Тры - вытанцоўвае кропля

Звонка ў балейцы пустой.

Ну а чатыры - на кроне

Чорненькі свіснуў свісток.

Пяць - мыюць кветкі пялесткі,

Вушы скрабуць лапухі.

Шэсць - гэта зноўку над вескай

Воблака вырас пухір.

Сем - сем глыткоў каляровых

Вып'е вяселка з ракі.

Восем - з-пад сховаў імховых

Вылезуць баравікі.

Дзевяць - і сонейка ўзыдзе.

Дзесяць - і спыніцца дождж.

Што ж ты спыніўся?

У крыўдзе

Луг на цябе і садок.

Просіць гародчык вачыма:

«Цепленькі, што ж ты аціх?»

Дожджык лічыць вучылі

Толькі да дзесяці.

`

Вяселы плескат нашых рэк

Прывез з сабою я ў Артэк.

`

Узяў і водару бароў,

Читать дальше