Вадим Грушевский - Исландские сказки / Íslensk ævintýri

Konan talar við drottningu(женщина беседует с королевой) og segist nú ekki geta hjálpað henni(и говорит, что не может помочь ей) eins og hún vildi(как ей бы хотелось) , „en hvern þann hlut sem þú sérð hér í húsinu(но что бы: «какую бы такую вещь» ты ни увидела здесь в доме) máttu kjósa þér(можешь взять себе; kjósa – выбирать ) ef þú vilt(если хочешь) ,“ segir hún(говорит она).

Konan talar við drottningu og segist nú ekki geta hjálpað henni eins og hún vildi, „en hvern þann hlut sem þú sérð hér í húsinu máttu kjósa þér ef þú vilt,“ segir hún.

Þá veltur þar fram nokkurs konar ófreskja(тут выкатилось какое-то: «какого-то рода» чудо-юдо; velta – катиться; ófreskja – чудовище; монстр; призрак; фантом ) , engum hlut líkari en gorvömb(больше всего похожее на жвачку, что у животных в желудке находят; gorvömb – рубец /первый отдел желудка жвачных животных/ ) og mælti(и сказало) : „Kjóstu mig(выбери меня) , kjóstu mig(выбери меня) , kjóstu mig(выбери меня) .“

„Á ég að kjósa þetta(мне это выбрать) ?“ mælti drottning(сказала королева).

„Eigi mun þér það lakara(хуже не будет; lakur – плохой; недостаточный ) ,“ mælti konan(сказала женщина) og þá kýs hún sér gorvömb þessa(вот она и выбрала эту жвачку) . En í sama vetfangi hverfur rúmið(но в этот самый момент исчезает кровать; vetfang – момент; hverfa – исчезать ) , húsið(дом) og konan(и женщина) , en drottning er þar ein eftir hjá Gorvömb(а королева осталась один на один с Горвёмб).

„Nú skaltu elta mig, drottning(теперь иди за мной, королева; elta e-n – следовать за кем-л. ) ,“ mælti Gorvömb(сказала Горвёмб).

Þá veltur þar fram nokkurs konar ófreskja, engum hlut líkari en gorvömb og mælti: „Kjóstu mig, kjóstu mig, kjóstu mig.“

„Á ég að kjósa þetta?“ mælti drottning.

„Eigi mun þér það lakara,“ mælti konan og þá kýs hún sér gorvömb þessa. En í sama vetfangi hverfur rúmið, húsið og konan, en drottning er þar ein eftir hjá Gorvömb.

„Nú skaltu elta mig, drottning,“ mælti Gorvömb.

Hún veltur þá á stað(вот покатилась она) og veltur lengi og langan veg þangað(и катится долго и далеко до тех пор) til þær koma að sjóvarströnd(пока не добрались они до морского побережья; sjóvarströnd – берег моря; sjór – море; strönd – побережье ) . Þá mælti Gorvömb(тогда сказала Горвёмб) : „Komdu nú á bak mitt, drottning(садись-ка мне на спину, королева) , því hér ætla ég yfir um(здесь /вплавь/ перебираться будем) .“

Hún veltur þá á stað og veltur lengi og langan veg þangað til þær koma að sjóvarströnd. Þá mælti Gorvömb: „Komdu nú á bak mitt, drottning, því hér ætla ég yfir um.“

Það gjörir drottning(так и сделала королева) . Síðan botnveltist Gorvömb yfir sjóinn(тогда покатилась Горвёмб по волнам: «морю»; botnveltast – кувыркаться; botn – днище ) þangað til þær koma við eyju eina(пока они не доплыли до одного острова) . Þar var fjárhús(там была овчарня; fjárhús – овчарня; fé – овца; деньги; hús – дом ) og bú konungs þess(и имение того короля; bú – хозяйство; жилище; имущество; скот ) er drottning átti(чья королева была) . Þær fara á land(они сошли на берег) og koma að einu fallegu húsi(и подошли к одному прекрасному дому) . Þar fer Gorvömb inn(туда вошла Горвёмб) og drottning líka(и королева тоже).

Það gjörir drottning. Síðan botnveltist Gorvömb yfir sjóinn þangað til þær koma við eyju eina. Þar var fjárhús og bú konungs þess er drottning átti. Þær fara á land og koma að einu fallegu húsi. Þar fer Gorvömb inn og drottning líka.

„Í þessu húsi verðurðu nú að vera fyrst um sinn(в этом доме побудешь ты: «придётся тебе пожить» теперь некоторое время) ,“ mælti Gorvömb við drottningu(сказала Горвёмб королеве) ; „ég á það sjálf(он мой) .“

Er drottning þar um nokkurn tíma(осталась королева там на некоторое время) og lifir í allsnægtum hjá Gorvömb(и живёт в достатке у Горвёмб; allsnægt – избыток; изобилие; nægur – достаточный ).

„Í þessu húsi verðurðu nú að vera fyrst um sinn,“ mælti Gorvömb við drottningu; „ég á það sjálf.“

Er drottning þar um nokkurn tíma og lifir í allsnægtum hjá Gorvömb.

Einn dag safnar Gorvömb saman miklum eldiviði(однажды собрала Горвёмб много дров; eldiviður – дрова; eldur – огонь; viður – древесина ) og gjörir bál mikið(и развела большой костёр) . Bálið sást frá höll konungs(костёр увидели из королевского дворца).

Einn dag safnar Gorvömb saman miklum eldiviði og gjörir bál mikið. Bálið sást frá höll konungs.

Þá mælti vetrarsetumaður til konungs(тогда сказал зимний постоялец королю) : „Nú eru óvildarmenn komnir í eyju þína, konungur(вот пришли враги на твой остров, король; óvildarmaður – враг; недоброжелатель; ненавистник; óvild – антипатия; враждебность; vild – воля; желание; удовольствие ) , og þarf að reka þá á burt(и нужно их прогнать прочь; reka – гнать ) .“

Þá mælti vetrarsetumaður til konungs: „Nú eru óvildarmenn komnir í eyju þína, konungur, og þarf að reka þá á burt.“

Konungur fellst á það(король согласился с этим; fallast á e-ð – согласиться с чем-л. ) og leggur vetrarsetumaður af stað á skipi til eyjarinnar(и отправил зимнего постояльца на корабле на остров) . En þá verður stormur(но начался шторм) og sjógangur svo mikill(и волны такие поднялись; sjógangur – волнение на море; сильная волна ) að hann má hverfa til sama lands aftur(что ему пришлось вернуться назад /в ту же самую землю/; hverfa – поворачиваться; уходить; исчезать ).