Вадим Грушевский - Исландские сказки / Íslensk ævintýri

„Þá er best að bera sig til(тогда лучше с этим что-то сделать; bera sig til við e-ð – приниматься за что-л. ) ,“ segir hún(говорит она).

Með það reis hún upp af líkbörunum(с этим = с этими словами поднялась она из гроба; líkbörur – похоронные носилки; börur – носилки ) og réðst á Bangsímon(и налетела на Бангсимона) og áttust þau við allt til dags(и боролись они до самого утра; eigast við – драться; иметь дело друг с другом ).

En þegar hann kom þar inn spyr drottning: „Hver er þar?“

„Bangsímon karl í garðshorni,“ segir hann.

„Svei þér, skömmin þín; ekki átt þú að vaka yfir mér; Sigurður kóngsson á að vaka yfir mér. Eru fölir fætur mínir?“ segir hún.

„Fölir svo sem grasstrá,“ segir hann.

„Þá er best að bera sig til,“ segir hún.

Með það reis hún upp af líkbörunum og réðst á Bangsímon og áttust þau við allt til dags.

Þegar dagur rann(когда наступил день; renna – наступать ) lagðist hún fyrir eins og áður(улеглась она снова /в гроб/, как прежде) , en karl fór heim í kot sitt(а мужик отправился домой в свою хижину) . Allt eins fór aðra nóttina(так же случилось и во вторую ночь) og eftir það neitaði karl með öllu(а потом отказался мужик наотрез; neita – отрицать; отказываться; með öllu – совершенно ) að vaka hjá henni þriðju nóttina(бдеть над ней третью ночь) , en gerði það þó fyrir bænastað dóttur sinnar(но всё же сделал так по просьбе дочери своей; bænastaður – просьба; ходатайство; bæn – просьба; молитва; stæður – место ) að vera þar þá einu nóttina sem eftir var(побыть там ещё и на следующую ночь: «ночь, которая была затем») . En áður en hann fór(но прежде чем пойти) sagði hann þeim Sigurði og Helgu(наказал он Сигурду и Хельге) að þau mættu giftast að þremur árum liðnum(что они должны пожениться по прошествии трёх лет) ef hann yrði ekki kominn aftur innan þess tíma(если он оттуда не выйдет на этот раз).

Þegar dagur rann lagðist hún fyrir eins og áður, en karl fór heim í kot sitt. Allt eins fór aðra nóttina og eftir það neitaði karl með öllu að vaka hjá henni þriðju nóttina, en gerði það þó fyrir bænastað dóttur sinnar að vera þar þá einu nóttina sem eftir var. En áður en hann fór sagði hann þeim Sigurði og Helgu að þau mættu giftast að þremur árum liðnum ef hann yrði ekki kominn aftur innan þess tíma.

Fór karl svo heim í kóngsríki(пошёл тогда мужик во дворец: «в королевство») og í herbergi það sem líkið var í(в те покои, где лежало тело) og fórust þeim drottningu og honum sömu orð í milli og áður(и состоялся у него с королевой прежний разговор: «и прошли между королевой и ним те же самые слова, что и раньше») og glímdu síðan til dags(и боролись они потом до утра; glíma – бороться ).

Fór karl svo heim í kóngsríki og í herbergi það sem líkið var í og fórust þeim drottningu og honum sömu orð í milli og áður og glímdu síðan til dags.

Þegar dagur rann(когда наступил день) varð hún að gammi(превратилась она в коршуна; gammur – коршун; /поэт./ конь ) , en hann að flugdreka(а он – в летучего змея; flugdreki – воздушный змей; flug – полёт; fljuga – летать; dreki – дракон ) ; flugust þeir á í loftinu(взлетели они в воздух) og flugu yfir láð og lög(и кружили над лугами и долами; láð – суша; земля; lag – слой; пласт ) uns þau komu að landi einu(пока не опустились на землю) ; þar varð drottning undir í skiptunum(там стали у королевы силы иссякать: «потерпела королева поражение на этот раз»; verða undir – потерпеть поражение; оказаться под чем-л.; попасть подо что-л. /падающее/; skipti – раз ) og ætlaði karl að bíta hana á barkann(и собрался мужик загрызть её за горло; bíta – кусать; клевать; грызть; barki – горло; глотка ) . Baðst hún þá friðar(взмолилась она тогда о пощаде; biðjast /fyrir/ – умолять; friður – мир; покой ) og hét karli að launa honum lífgjöfina(и пообещала мужику помиловать его; launa – вознаграждать; платить; lífgjöf – помилование; спасение жизни; líf – жизнь; gjöf – дар ) þegar hún væri orðin kóngsdóttir í því ríki(когда станет королевной в том королевстве).

Þegar dagur rann varð hún að gammi, en hann að flugdreka; flugust þeir á í loftinu og flugu yfir láð og lög uns þau komu að landi einu; þar varð drottning undir í skiptunum og ætlaði karl að bíta hana á barkann. Baðst hún þá friðar og hét karli að launa honum lífgjöfina þegar hún væri orðin kóngsdóttir í því ríki.

„Hvernig ætlar þú að fara að því(как у тебя это выйдет) ?“ segir karl(говорит мужик).

„Ég ætla að gera mig að dálitlu barni(я превращусь в маленького ребёнка; dálítill – маленький; dá– – довольно; сравнительно ) og láta kónginn finna mig(и сделаю так, чтоб король меня нашёл) þegar hann fer á dýraveiðar(когда поедет на охоту) ,“ segir hún(отвечает она).

Karl lét hana þá lausa(мужик тогда отпустил её; láta e-ð laust – выпустить что-л.; laus – свободный ) og fór hún í skóg einn mikinn skammt þaðan(и побежала она в глухой лес: «далеко оттуда»; skammtur – часть ).

„Hvernig ætlar þú að fara að því?“ segir karl.

„Ég ætla að gera mig að dálitlu barni og láta kónginn finna mig þegar hann fer á dýraveiðar,“ segir hún.

Karl lét hana þá lausa og fór hún í skóg einn mikinn skammt þaðan.