Вадим Грушевский - Исландские сказки / Íslensk ævintýri

Síðan ganga þau frá hellinum og ganga nú lengi, þangað til þau sjá höll mikla nokkuð langt frá. „Í þessari höll,“ segir Dordingull, „býr nú Daladrottning. Skaltu nú fara þangað, og mun hún taka þér vel og fá þér taflið. Hún mun bera fyrir þig mat, en þú skalt engan bita borða, en þrjá bita skaltu taka og stinga í vasa þinn, og vel skaltu signa borðbúnaðinn, þegar þú ert setst undir borð. Þegar þú ert komin á stað, mun hún senda á eftir þér þrjá varga, og skaltu þá fleygja sínum bitanum í hvern.“

Fer nú Helga til hallarinnar(пошла тогда Хельга во дворец) . Daladrottning tekur henni vel(Королева Долин хорошо её приняла) og ber fyrir hana mat á borð(и ставит перед ней еду на стол) . Kveðst hún vita, í hvaða erindum hún sé(говорит, что знает, зачем: «по какому делу» она пришла).

Fer nú Helga til hallarinnar. Daladrottning tekur henni vel og ber fyrir hana mat á borð. Kveðst hún vita, í hvaða erindum hún sé.

En þegar allt er á borð borið(но когда стол был накрыт: «всё принесено на стол») , segir Daladrottning(говорит Королева Долин) : „Skerðu hana(порежь её; skera – резать ) , gaffall(вилка) , sting þú hana(заколи её) , hnífur(нож) , og gleyptu hana(проглоти её; gleypa – глотать ) , dúkur(скатерть) .“

Þá svaraði hnífurinn, gaffallinn og dúkurinn(тогда ответили нож, вилка и скатерть) : „Við getum það ekki(не можем мы) , hún Helga signdi okkur svo vel(Хельга нас так хорошо перекрестила) .“

En þegar allt er á borð borið, segir Daladrottning: „Skerðu hana, gaffall, sting þú hana, hnífur, og gleyptu hana, dúkur.“

Þá svaraði hnífurinn, gaffallinn og dúkurinn: „Við getum það ekki, hún Helga signdi okkur svo vel.“

Nú fór Daladrottning frá Helgu um stund(вот Королева Долин отошла от Хельги ненадолго; um stund – некоторое время; stund – время; час ) ; tekur hún þá þrjá bita(взяла она три кусочка еды) og stingur þeim í vasa sinn(и сунула их себе в карман) , en ekkert borðaði hún sjálf(а сама ничего не съела).

Daladrottning fær nú Helgu taflið(Королева Долин дала тогда Хельге шахматы) , og fer hún síðan af stað(и та отправилась восвояси) . Þegar hún er komin nokkuð frá höllinni(когда она на некоторое /расстояние/ отошла от дворца) , koma þrír vargar á eftir henni(понеслись за ней три волка) , og telur hún víst(и решила она; telja – думать; считать; víst – возможно ) , að þeir muni eiga að ráða sér bana(что конец ей пришёл: «они должны порешить её»; bani – смерть, гибель; убийца ) . Helga tekur bitana og kastar fyrir þá(Хельга достала кусочки еды и бросила им) , en vargarnir éta sinn hver(а волки сожрали каждый свой кусок) og detta þegar dauðir niður(и упали замертво: «и упали тогда мёртвыми вниз»; detta – падать ).

Nú fór Daladrottning frá Helgu um stund; tekur hún þá þrjá bita og stingur þeim í vasa sinn, en ekkert borðaði hún sjálf.

Daladrottning fær nú Helgu taflið, og fer hún síðan af stað. Þegar hún er komin nokkuð frá höllinni, koma þrír vargar á eftir henni, og telur hún víst, að þeir muni eiga að ráða sér bana. Helga tekur bitana og kastar fyrir þá, en vargarnir éta sinn hver og detta þegar dauðir niður.

Helga fer nú leiðar sinnar og í hellinn(Хельга пошла тогда своей дорогой в пещеру; leið – путь, дорога ) og leggur taflið í rúm skessunnar(и положила шахматы в комнату великанши).

Um kvöldið kemur skessan heim(вечером приходит великанша домой) og spyr Helgu(и спрашивает Хельгу) , hvar taflið sé(где шахматы) . Hún segir það sé í rúminu(та отвечает, что в комнате).

„Vel er unnið(хорошо сработано; vinna – работать; выполнять ) ,“ mælti skessan(сказала великанша) , „en það grunar mig(но кажется мне; gruna – подозревать; казаться ) , að þú sért ekki ein í ráðum(что не одна ты с работой справилась: «что ты не одна в совете»; ráð – совет; выход, средство ) .“

Helga fer nú leiðar sinnar og í hellinn og leggur taflið í rúm skessunnar.

Um kvöldið kemur skessan heim og spyr Helgu, hvar taflið sé. Hún segir það sé í rúminu.

„Vel er unnið,“ mælti skessan, „en það grunar mig, að þú sért ekki ein í ráðum.“

Næsta morgun kveðst skessan hafa ætlað Helgu starf í dag(на следующее утро говорит великанша, что есть у неё работа для Хельги на сегодня) . „Þú skalt(ты должна) ,“ segir hún(говорит она) , „elda fyrir mig(приготовить мне еды; elda – готовить еду ) , búa um rúmið mitt(застелить мою постель; búa um rúmið – застилать постель ) og hella úr koppnum mínum(вынести мой горшок; hella – лить; koppur – ночной горшок ) og vera búin í kvöld(и к вечеру всё закончить: «быть готовой вечером») , ella mun ég drepa þig(иначе убью я тебя) .“

Næsta morgun kveðst skessan hafa ætlað Helgu starf í dag. „Þú skalt,“ segir hún, „elda fyrir mig, búa um rúmið mitt og hella úr koppnum mínum og vera búin í kvöld, ella mun ég drepa þig.“

Helga kvað þetta hægt verk vera(Хельга сказала, что это простая работа; hægur – простой ) . En þegar skessan er farin(но когда великанша ушла) , ætlar Helga að fara að búa um rúmið(собралась Хельга постель застелить) , en þá eru fötin föst(а простыни не снимаются: «закреплены»; fat – постельное бельё ) , og þegar hún ætlar að taka pottinn(а когда она собралась поднять котелок; pottur – котёл ) , þá er hann fastur(/то/ и тот не сдвинуть: «прочный») , og koppurinn er líka fastur(и ночной горшок тоже неподъёмный; líka – тоже ).